Πως μπορεί η Ρωσία να χτυπήσει την Ελλάδα μετά τις απειλές Ζαχάροβα; Η συμπαραγωγή των θαλάσσιων drones και το Αμερικανικό LNGπροκάλεσαν την οργή του Πούτιν
Η πρόσφατη στάση της Ρωσίας απέναντι στη συμφωνία της Ελλάδας με τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ουκρανία για τη συνεργασία σε θαλάσσια μη επανδρωμένα συστήματα, έχει δημιουργήσει νέο κύκλο γεωπολιτικής έντασης. Την ίδια στιγμή, η Τουρκία διατηρεί δική της αμυντική συνεργασία με το Κίεβο, ακόμη και εντός ουκρανικού εδάφους, χωρίς να έχει δεχθεί αντίστοιχες επικρίσεις.
Η Μόσχα απειλεί την Ελλάδα για τη συμπαραγωγή drones με την Ουκρανία
Η σκληρή αντίδραση του ρωσικού ΥΠΕΞ
Η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, Μαρία Ζαχάροβα, χαρακτήρισε τη συμφωνία της Αθήνας με το Κίεβο «προκλητική και συγκρουσιακή», προαναγγέλλοντας «κατάλληλη απάντηση» από τη Μόσχα. Η δήλωση αυτή δημιούργησε εύλογα ερωτήματα για το ποια μορφή μπορεί να έχει η ρωσική αντίδραση και σε ποιο βαθμό η Ελλάδα καθίσταται πλέον μέρος μιας ευρύτερης αντιπαράθεσης.
Παράλληλα, τίθεται το ερώτημα αν η Αθήνα είχε ουσιαστικό λόγο να εμπλακεί πιο ενεργά στο ουκρανικό ζήτημα, ιδίως σε ένα περιβάλλον όπου ο Ουκρανός πρόεδρος δεν αναφέρθηκε στην κατεχόμενη Κύπρο κατά την επίσκεψή του στην Ελλάδα — ένα ζήτημα υψίστης σημασίας για την ελληνική πλευρά.
Πιθανοί κίνδυνοι υβριδικών ενεργειών
Τα τελευταία χρόνια έχουν καταγραφεί στην Ευρώπη περιστατικά που αποδίδονται σε υβριδικές πρακτικές, όπως:
-
Εμφάνιση μη αναγνωρίσιμων drones πάνω από στρατιωτικές εγκαταστάσεις και αεροδρόμια.
-
Αιφνίδιες διακοπές ηλεκτροδότησης, όπως πρόσφατα σε περιοχές του Παρισιού.
-
Δολιοφθορές σε σιδηροδρομικά δίκτυα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το περιστατικό στην Πολωνία που αποδόθηκε σε «ρωσικό σαμποτάζ».
-
Φωτιές σε εγκαταστάσεις αμυντικής βιομηχανίας, όπως αυτή σε βρετανικό εργοστάσιο drones.
-
Κυβερνοεπιθέσεις σε κρίσιμες υποδομές και υποθαλάσσια δίκτυα.
Αναλυτές επισημαίνουν ότι τέτοιου είδους ενέργειες εντάσσονται σε σύγχρονες μορφές αντιπαράθεσης μεταξύ μεγάλων δυνάμεων. Με δεδομένο ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην «πύλη» της μεταφοράς αμερικανικού LNG προς τα Βαλκάνια και την Ουκρανία, ορισμένοι θεωρούν ότι η χώρα μας μπορεί να βρεθεί ψηλότερα στη λίστα πιθανών στοχεύσεων.
Ο ρόλος της Τουρκίας στο νέο γεωπολιτικό περιβάλλον
Ορισμένοι αναλυτές εκτιμούν ότι η Τουρκία θα μπορούσε να αξιοποιήσει τη ρωσική δυσαρέσκεια για να εντείνει την πίεση προς την Ελλάδα. Ήδη:
-
η Άγκυρα ανακοίνωσε σχέδια για νέα «θαλάσσια πάρκα»,
-
ενώ στο Αιγαίο εμφανίζονται περιστατικά με τουρκικές τράτες που κινούνται προκλητικά κοντά σε ελληνικά σκάφη Ακτοφυλακής.
Αν και αυτές οι κινήσεις δεν συνιστούν καθεαυτές κρίση, εντάσσονται σε ένα περιβάλλον αυξημένης ρευστότητας και συχνών εντάσεων.
Η Ουκρανία μεταφέρει την αμυντική της βιομηχανία εκτός συνόρων
Το Κίεβο δεν περιορίζεται στη συνεργασία με την Ελλάδα. Προωθεί μια ευρεία στρατηγική μεταφοράς της παραγωγής οπλικών συστημάτων σε ευρωπαϊκές χώρες, λόγω της συνεχιζόμενης απειλής πλήγματος στις υποδομές του:
-
πύραυλοι cruise κατασκευάζονται στη Δανία,
-
UAV σε Σλοβακία, Βρετανία, Φινλανδία, ΗΠΑ και Γαλλία,
-
πυροβόλα στη Δανία,
-
πυρομαχικά στην Πολωνία και τη Λιθουανία.
Σε αυτό το πλαίσιο, η ελληνοουκρανική συμφωνία για θαλάσσια drones αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου της Ουκρανίας, που επιδιώκει να διατηρήσει παραγωγική ικανότητα εκτός της εμπόλεμης επικράτειας.
Η Ευρώπη σε τροχιά κλιμάκωσης – και η Ελλάδα στο σταυροδρόμι
Η ΕΕ υιοθετεί όλο και πιο επιθετική ρητορική απέναντι στη Μόσχα, τονίζοντας ότι δεν αποδέχεται λύση που θα περιλαμβάνει απώλεια ουκρανικών εδαφών. Την ίδια στιγμή, η Ρωσία συνεχίζει εντατικούς βομβαρδισμούς σε ουκρανικές υποδομές, παγιώνοντας την εικόνα ενός παρατεταμένου πολέμου.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σημείο ισορροπίας:
-
είναι κόμβος για ενεργειακές ροές προς την Ανατολική Ευρώπη,
-
συμμετέχει σε νατοϊκούς σχεδιασμούς,
-
διατηρεί ανοικτά μέτωπα με την Τουρκία,
-
και ταυτόχρονα προσπαθεί να μην κλιμακώσει περαιτέρω τις σχέσεις με τη Μόσχα.
Το μεγάλο ερώτημα: Τι θα γίνει αν ΗΠΑ και Ρωσία βρουν τομή;
Και μέσα σε όλη αυτή τη γεωπολιτική αναταραχή, παραμένει ένα κρίσιμο ερώτημα:
Τι θα συμβεί αν οι μεγάλες δυνάμεις καταλήξουν σε συνεννόηση;
Ένα πιθανό μελλοντικό «πάγωμα» της σύγκρουσης ή μια αλλαγή ηγεσιών (π.χ. επανεκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ) θα μπορούσαν να μεταβάλουν ριζικά τις ισορροπίες. Σε ένα τέτοιο σενάριο, χώρες όπως η Ελλάδα —που ήδη συμμετέχουν σε ευρύτερα σχήματα στήριξης της Ουκρανίας— θα χρειαστεί να επαναξιολογήσουν τη θέση τους στο νέο περιβάλλον.
Χορηγούμενο
