Οι επιστήμονες γνώριζαν από καιρό ότι το άγχος έχει γενετική διάσταση. Αλλά μια νέα μελέτη αποκάλυψε ότι η υπερπροστατευτική γονική στάση μπορεί να επηρεάσει έντονα τη συμπεριφορά των παιδιών.
Η έρευνα, στην οποία συμμετείχαν γονείς με πανομοιότυπους και μη πανομοιότυπους δίδυμους, επέτρεψε στους επιστήμονες να διακρίνουν την επίδραση των γονιδίων από εκείνη της ανατροφής στο άγχος των παιδιών. Διεξήχθη από το Ινστιτούτο Ψυχιατρικής, Ψυχολογίας και Νευροεπιστημόνων του King’s College στο Λονδίνο και δημοσιεύτηκε στο American Journal of Psychiatry .
Σύμφωνα με τον Dr. Robert Freedman, αυτή είναι η πρώτη έρευνα που καταδεικνύει ότι τα συμπτώματα άγχους μεταδίδονται από τους γονείς στα παιδιά όχι μέσω γενετικής κληρονομιάς. Αλλά μέσω της γονικής ανατροφής. Οι γονείς που αντιμετωπίζουν άγχος μπορούν να ωφεληθούν από συμβουλευτική υποστήριξη. Ώστε να περιορίσουν την επίδραση του δικού τους άγχους στην ψυχική ανάπτυξη των παιδιών τους.
Οι διαταραχές άγχους είναι συχνές, εμφανιζόμενες σε μία στις τρεις περιπτώσεις κατά τη διάρκεια της ζωής, συχνά από την ηλικία των 11 ετών. Η ψυχική υγεία της οικογένειας συνδέεται στενά, με το άγχος των γονέων, τη συναισθηματική αστάθεια και την ανατροφή σε δυσμενές περιβάλλον να αυξήσουν τον κίνδυνο προβλημάτων συμπεριφοράς και ψυχικής υγείας στα παιδιά.
Τα παιδιά μαθαίνουν μέσα από την παρατήρηση των γονιών τους. Αντιγράφοντας τρόπους διαχείρισης άγχους και προκλήσεων. Αυτές οι δεξιότητες μεταφέρονται συχνά στην εφηβεία και την ενήλικη ζωή. Όταν οι γονείς υποφέρουν από άγχος ή κατάθλιψη, μπορεί να δυσκολεύονται να προσφέρουν την απαιτούμενη συναισθηματική στήριξη. Επηρεάζοντας αρνητικά την ψυχική ευημερία των παιδιών τους.
Η πανδημία αύξησε τις ανάγκες ψυχικής υγείας και το γονικό άγχος. Καθιστώντας πιο σημαντική από ποτέ τη θεραπευτική παρέμβαση τόσο για τα παιδιά και για τους γονείς. Η ψυχική υγεία του παιδιού εξαρτάται από την ευημερία των γονέων. Καθώς και η παροχή κατάλληλων υποστηρικτικών πόρων μπορεί να έχει καθοριστική επίδραση.
Καλλιέργεια δεξιοτήτων διαχείρισης άγχους
Επιπλέον, η καλλιέργεια δεξιοτήτων διαχείρισης άγχους, όπως η λογική σκέψη σε στιγμές πίεσης, βοηθά τόσο τους γονείς όσο και τα παιδιά. Μια ουδέτερη, ήρεμη στάση από την πλευρά του γονέα λειτουργεί ως πρότυπο για το παιδί. Καθώς αυτό παρατηρεί και μιμείται τη συμπεριφορά του γονέα στην αντιμετώπιση προκλήσεων. Όπως λέει ο Dr. Howard, “Τα παιδιά είναι σφουγγάρια που περιέχουν τα πάντα”.
Χορηγούμενο