Σήμερα, την πρώτη μέρα του Απριλίου, ένα παλιό έθιμο αναβιώνει: τα αθώα ψέματα και οι φάρσες. Ας δούμε όμως από πού ξεκίνησε αυτή η παράδοση.
Προέλευση του εθίμου:
Κέλτικη εκδοχή: Μια θεωρία συνδέει το έθιμο με τους Κέλτες, δεινούς ψαράδες που ξεκινούσαν την περίοδο ψαρέματος την 1η Απριλίου. Όταν η ψαριά δεν ήταν καλή, κατέφευγαν σε υπερβολικές ιστορίες για τα «αλιεύματα» τους.
Γαλλική εκδοχή: Η πιο διαδεδομένη εκδοχή τοποθετεί την προέλευση του εθίμου στη Γαλλία του 16ου αιώνα. Όταν ο βασιλιάς Κάρολος ο 9ος μετακίνησε την Πρωτοχρονιά από την 1η Απριλίου στην 1η Ιανουαρίου, κάποιοι συνέχισαν να γιορτάζουν την παλιά ημερομηνία. Οι υπόλοιποι τους έστελναν ψεύτικα δώρα, και έτσι γεννήθηκε το έθιμο.
Η Πρωταπριλιά στην Ελλάδα:
Το έθιμο ήρθε και στην Ελλάδα, όπου πήρε τοπικό χρώμα. Η βασική ιδέα παραμένει η ίδια: λέμε αθώα ψέματα για να διασκεδάσουμε.
Σε κάποιες περιοχές, θεωρείται ότι όποιος πει το ψέμα θα έχει καλή τύχη ή καλή σοδειά.
Το βρόχινο νερό της Πρωταπριλιάς θεωρείται θεραπευτικό.
Το «θύμα» του ψέματος, αντίθετα, πιστεύεται ότι θα έχει γρουσουζιά.
Εν ολίγοις, η Πρωταπριλιά είναι μια ημέρα για παιχνίδι και γέλιο, με ρίζες που χάνονται στα βάθη των αιώνων.
Χορηγούμενο
