Η Ελισάβετ ανέβηκε στον θρόνο σε ηλικία 25 ετών μετά τον θάνατο του πατέρα της, Γεωργίου ΣΤ΄. Στις 6 Φεβρουαρίου 1952. Η στέψη, ωστόσο, πραγματοποιήθηκε περισσότερο από έναν χρόνο αργότερα, στις 2 Ιουνίου 1953.
Όπως αναφέρει η «Καθημερινή» της 3ης Ιουνίου, «η αγγλική πρωτεύουσα […] έζησε την τελετήν, την οποίαν ανέμενε με ανυπομονησίαν ο αγγλικός λαός και διά την οποίαν είχον κινητοποιηθή όλαι αι αρμόδιαι υπηρεσίαι διά να προσδώσουν εις αυτήν μεγαλείον και λαμπρότητα, ανταξίαν του μεγάλου γεγονότος. Ο βροχερός καιρός δεν ευνόησε δυστυχώς το θεαματικόν μέρος της τελετής». Πιο συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι 4 εκατομμύρια θεατών παρακολούθησαν την πομπή. Την οποία αποτελούσαν τουλάχιστον 260 άτομα. Μεταξύ αυτών, οι αντιπρόσωποι των ελεύθερων Εκκλησιών, ο αντιπρόσωπος της Εκκλησίας της Σκωτίας και ο προθιερέας του Αββαείου του Γουέστμινστερ. «Το βασιλικόν λάβαρον φέρεται υψηλά υπό του στρατάρχου Μοντγκόμερυ. Ακολουθούν οι πρωθυπουργοί με επί κεφαλής τον σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ».
Η «Καθημερινή» περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια την εξέλιξη της τελετής, από την είσοδο της Ελισάβετ στο Αββαείο μέχρι και τη στιγμή της στέψης: «Με βραδύ βήμα η βασίλισσα διέρχεται προ του κενού θρόνου με τα ερυθρά προσκέφαλα και τας χρυσάς διακοσμήσεις και προχωρεί προς τον υψηλόν βωμόν. Η βασίλισσα λαμβάνει θέσιν επί της ειδικής έδρας, η οποίας ευρίσκεται κάτωθεν της βασιλικής εξέδρας. Από την οποίαν την παρακολουθούν η μήτηρ της και η αδελφή της πριγκίπισσα Μαργαρίτα».
Το γεγονός προκάλεσε μεγάλη εντύπωση παγκοσμίως, όπως επισημαίνεται, ειδικά γιατί επρόκειτο για τη στέψη νεαρής βασίλισσας.
Η συγκεκριμένη τελετή στέψης αποτέλεσε όμως και ένα μοναδικό γεγονός, καθώς για πρώτη φορά επετράπη η είσοδος των τηλεοπτικών σταθμών στο Αββαείο. Στην προηγούμενη στέψη, το 1937, οι κάμερες του BBC κάλυψαν μόνο την πομπή – δεν είχαν εισέλθει στο Αββαείο. Σχετικά με το θέμα αυτό, υπήρξε συζήτηση στο βρετανικό υπουργικό συμβούλιο, με τον πρωθυπουργό Ουίνστον Τσώρτσιλ να αντιτίθεται στην ιδέα. Η Ελισάβετ δεν εισάκουσε τη συμβουλή του και επέμεινε ότι η τελετή έπρεπε να καλυφθεί από τις τηλεοπτικές κάμερες. Συνολικά, 27 εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρη τη Μεγάλη Βρετανία παρακολούθησαν ζωντανά την τελετή στο BBC. Μάλιστα, πολλοί αγόρασαν ή ενοικίασαν τηλεοράσεις ειδικά για αυτόν τον σκοπό. Στην Ευρώπη, χάρη στους νέους συνδέσμους αναμετάδοσης, αυτή υπήρξε η πρώτη ζωντανή μετάδοση μιας εκδήλωσης που έλαβε χώρα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η στέψη μεταδόθηκε στη Γαλλία, το Βέλγιο, τη Δυτική Γερμανία, τη Δανία και την Ολλανδία, ενώ, με τη βοήθεια αεροπλάνων, μεταφέρθηκε και στην Αμερική, όπου και μεταδόθηκε σε Καναδά και ΗΠΑ, αλλά και στην Αυστραλία.
Για τους εορτασμούς, το Λονδίνο είχε στολιστεί καταλλήλως. Σύμφωνα με την «Καθημερινή» της 4ης Ιουνίου, «αι φαντασμαγορικαί διακοσμήσεις της πρωτευούσης επί παντός σχεδόν κτιρίου και εις κάθε δρόμον εις ακτίνα ολόκληρων μιλίων ήσαν κάτι το άνευ προηγουμένου εις την πρόσφατον βρεταννικήν ιστορίαν». Εορτασμοί όμως πραγματοποιήθηκαν σε όλα τα βασίλεια της Κοινοπολιτείας, ενώ εκδόθηκε και αναμνηστικό μετάλλιο.
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Θανάσης Συροπλάκης
Χορηγούμενο
