Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά σήμερα μια πλειάδα αγίων, αναδεικνύοντας τις ξεχωριστές τους ιστορίες πίστης και θυσίας. Ανάμεσά τους, ξεχωρίζουν οι οσιομάρτυρες Αστέριος και Δομέτιος ο Πέρσης (†363), η Οσία Ποταμία, ο Νεομάρτυρας Αββακούμ. Ο οποίος μαρτύρησε στη Θεσσαλονίκη το 1628, ο Άγιος Ποιμήν ο Ρώσος, ο Μάρτυς Σώζων ο εκ Νικομηδείας, ο Άγιος Νάρκισσος Πατριάρχης Ιεροσολύμων. Καθώς και οι Όσιοι Δομέτιος ο Σημειοφόρος, που ασκήτευσε στον Άθωνα, και Μικάλλος ο εν Ακανθού, όπου η Εκκλησία και το αγίασμά του αποτελούν πηγή θεραπείας για πολλούς πιστούς.
Η Ζωή και το Μαρτύριο του Οσιομάρτυρα Δομετίου
Ιδιαίτερη μνεία αξίζει στον Δομέτιο τον Πέρση, μια προσωπικότητα που έζησε στα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Κατά την παράδοση, ο Δομέτιος γνώρισε το Ευαγγέλιο από έναν ιεραπόστολο, τον Άβαρο. Αυτή η νέα πίστη προκάλεσε την αντίδραση της οικογένειάς του. Ο Δομέτιος, όμως, επιθυμούσε την πλήρη αφοσίωση στον Χριστό. Και έτσι, αποφάσισε να εγκαταλείψει τους οικείους του.
Επιπλέον αναζητώντας έναν τόπο για να αφιερωθεί στην ασκητική ζωή, κατέφυγε αρχικά στη Νίσιβη, κοντά στα σύνορα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Εκεί βρήκε καταφύγιο σε ένα μοναστήρι. Στη συνέχεια, πήγε στη Θεοδοσιούπολη, στη Μονή των Σεργίου και Βάκχου, όπου καλλιέργησε τις αρετές του Ευαγγελίου.
Επίσης ο Ηγούμενος της μονής, διακρίνοντας το ήθος και την πνευματική του ανωτερότητα, του πρότεινε να χειροτονηθεί πρεσβύτερος. Η ιερωσύνη είναι ένα υπουργήμα που απαιτεί βαθιά προετοιμασία και αρτιμέλεια της ψυχοσωματικής οντότητας. Ωστόσο ο Δομέτιος, όμως, κινήθηκε από βαθιά ταπείνωση και προτίμησε την ερημική ζωή. Έτσι, αποσύρθηκε σε μια σπηλιά, αναζητώντας την εμπειρία του ακτίστου θαβωρίου φωτός, αντί να αναλάβει τα διοικητικά και λειτουργικά αξιώματα.
Ωστόσο σύμφωνα με την παράδοση, κάποια ημέρα, ο Ιουλιανός ο Παραβάτης περνούσε από την περιοχή και τον βρήκε να προσεύχεται μαζί με τους μαθητές του. Ο Ιουλιανός, φανατικός πολέμιος του Χριστιανισμού, διέταξε τη συνοδεία του να τον σκοτώσουν. Ακόμη, ο Δομέτιος και οι μαθητές του υπέστησαν το μαρτύριο του λιθοβολισμού. Επισφραγίζοντας με το αίμα τους την πίστη τους.
Τέλος η μνήμη του Δομετίου, καθώς και όλων των αγίων που τιμώνται σήμερα, υπενθυμίζει τη δύναμη της πίστης και τη θυσία που απαιτεί η αφοσίωση στο θείο. Εμπνέοντας τους πιστούς να ακολουθούν το παράδειγμά τους.
Χορηγούμενο