Σπουδαία δημοσιογράφος κατέληξε άστεγη και αυτοκτόνησε στο Ζάππειο μπροστά σε κόσμο! Η τελευταία της ελπίδα και η αχαριστία του Υπουργού, που την «έπνιξε» και την οδήγησε στο να αυτοπυρποληθεί…
Μια είδηση που πέρασε σχεδόν απαρατήρητη από τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης, έκρυβε πίσω της μια τραγωδία που ξεπερνά τα όρια της προσωπικής ιστορίας. Η 67χρονη δημοσιογράφος Αύρα Γρηγορίου έβαλε τέλος στη ζωή της αυτοπυρπολούμενη μπροστά στην Αίγλη Ζαππείου, σε έναν χώρο γεμάτο ζωή και ιστορία, αλλά και μπροστά στα μάτια στρατιωτών που έκαναν πρόβα για την αλλαγή φρουράς. Η πράξη της ήταν μια κραυγή απόγνωσης, μια τελευταία διαμαρτυρία για μια αξιοπρέπεια που δεν δικαιώθηκε.
Τι κρύβει ο Εθνικός Κήπος; Ο αριθμός 7 και τα μυστικά του
Πως μια σπουδαία δημοσιογράφος κατέληξε άστεγη και αυτοκτόνησε στο Ζάππειο;
Η Αύρα Γρηγορίου δεν ήταν μια τυχαία «άστεγη», όπως πρόχειρα γράφτηκε. Ήταν μια γυναίκα με μεγάλη ιστορία στη δημοσιογραφία, με σπουδές στην Πολιτική Επιστήμη και το Δημόσιο Δίκαιο, και με μια πορεία που ξεκίνησε από τη δεκαετία του ’70. Εργάστηκε σε πολλά και σημαντικά μέσα, όπως ο «Οικονομικός Ταχυδρόμος», το περιοδικό «Γυναίκα», το «Έθνος», η «Ελευθεροτυπία» και το Πρώτο Πρόγραμμα της ΕΡΑ. Η υπογραφή της ήταν βαριά, το ήθος της αδιαπραγμάτευτο.
Σύμφωνα με όσους τη γνώριζαν, η Αύρα ήταν μια δημοσιογράφος ουσίας, που δεν έκανε εκπτώσεις στις αρχές της. Αυτή ακριβώς η ακεραιότητα ήταν που την οδήγησε στο περιθώριο, όταν οι κανόνες του παιχνιδιού άλλαξαν. Δεν εκβίασε, δεν ζήτησε ελεημοσύνη, δεν «πούλησε» το όνομά της. Πάλεψε σιωπηλά με την αξιοπρέπειά της, ακόμα και όταν η οικονομική ανέχεια την έπνιγε. Έχοντας χάσει το σπίτι της λόγω χρεών, βρέθηκε στο απόλυτο αδιέξοδο.
Η τελευταία της ελπίδα, η υπόσχεση που δεν κράτησε ο υπουργός και η αχαριστία
Η τελευταία της ελπίδα, όπως μαρτυρούν οι οικείοι της, ήταν ένας παλιός συνεργάτης, που σήμερα είναι υπουργός. Τον είχε βοηθήσει επαγγελματικά στο παρελθόν, γράφοντας άρθρα για εκείνον. Εκείνος, σε αντάλλαγμα, της είχε υποσχεθεί μια μικρή σύμβαση, μόλις 600 ευρώ, μια υπόσχεση που όμως δεν κράτησε ποτέ. Η σιωπή του ήταν εκκωφαντική και η Αύρα, ανήμπορη να ζητήσει βοήθεια, έμεινε μόνη στην απόγνωσή της.
Η αυτοπυρπόλησή της στις 30 Ιουλίου ήταν το τραγικό επιστέγασμα αυτής της κατάστασης. Οι στρατιώτες που ήταν εκεί κατάφεραν να τη σώσουν αρχικά, αλλά η ίδια δεν τα κατάφερε τελικά. Λίγες μέρες αργότερα, άφησε την τελευταία της πνοή στο νοσοκομείο.
Η απώλεια της Αύρας Γρηγορίου δεν είναι απλώς μια ανθρώπινη τραγωδία. Είναι ένας καθρέφτης της κοινωνικής μας αποτυχίας. Μια υπενθύμιση ότι η αξιοπρέπεια δεν είναι πάντα αρκετή, όταν η πολιτεία και η κοινωνία επιλέγουν να γυρνούν την πλάτη. Είναι ένα καμπανάκι για το πόσο εύκολα μια ζωή γεμάτη αξίες μπορεί να καταλήξει στην πλήρη απαξίωση και τη λήθη.
Χορηγούμενο
