Δε φτάνει που η χώρα μας μαστίζεται από υπογεννητικότητα με αποτέλεσμα ν’ αντιμετωπίζει τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα, ιδιαίτερα στην περιφέρεια, τα παιδιά, κατατάσσονται πλέον ανοιχτά, στις ιδιαίτερα ευάλωτες ομάδες, που ζουν στο όριο ή και κάτω από το όριο της φτώχειας.
Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ το 2022, στη χώρα μας ο πληθυσμός που ζει κινδυνεύοντας με κοινωνικό αποκλεισμό λόγω φτώχειας ήταν 3.006.300 άνθρωποι, δηλαδή το 29,1% του συνολικού πληθυσμού της χώρας μας.
Το πρόβλημα είναι πανευρωπαϊκό, όμως εκείνο που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου είναι το γεγονός ότι, το μεγαλύτερο μέρος αυτού του πληθυσμού, αποτελείται από παιδιά.
Μάλιστα γίνεται προσπάθεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι το 2030, δε γνωρίζουμε με ποιο τρόπο ακριβώς, ν’ αυξηθεί το επίπεδο ζωής για 5 εκ παιδιά, που τώρα ζουν μαζί με περίπου άλλα 10 εκατομμύρια, κάτω από το όριο της φτώχειας.
Κάθε χρόνο περνούν το κατώφλι της φτώχειας περίπου 16.000 Ελληνικά νοικοκυριά, από τα οποία τα περίπου 12.000 αποτελούνται από δύο ενήλικες και εξαρτώμενα ανήλικα τέκνα.
Η παιδική φτώχεια οργιάζει στη χώρα μας με την ΕΛΣΤΑΤ να προσδιορίζει ότι συνολικώς τα παιδιά μέχρι 17 ετών που ζουν κάτω απ’ το όριο της φτώχειας στην Ελλάδα αποτελούν περίπου το 22,4% του συνολικού πληθυσμού.
Ουρές στα συσσίτια!
Χαρακτηριστικό της κατάστασης των νοικοκυριών είναι ότι, στα συσσίτια τα τελευταία δέκα χρόνια, στήνονται στην ουρά, ακόμη και επιχειρηματίες που, προηγουμένως ήταν χορηγοί σε αυτά.
Τα επιδόματα ωστόσο, που δεν μπορούν να γιατρέψουν τις πληγές της ανεργίας και της ανέχειας, συντηρούν και μονιμοποιούν απλώς το μέσο πολίτη στη φτώχεια, τον περιθωριοποιούν και δεν τον βοηθούν ν’ απαλλαγεί μια και καλή και να επανέρθει στη φυσική παραγωγική διαδικασία.
Χορηγούμενο
