Στέφανος Κασσελάκης: Ο σύντροφος, η χρεοκοπία και το Αμερικανικό όνειρο

Στέφανος Κασσελάκης: Η ζωή στις ΗΠΑ από τα 14, η ομοφυλοφιλία, ο σύντροφός του & η υποψηφιότητα για τον ΣΥΡΙΖΑ

Στέφανος Κασσελάκης: Και επίσημα υποψήφιος για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ

Επίσημη υποψηφιότητα Κασσελάκη για ΣΥΡΙΖΑ: «Με λένε Στέφανο και έχω να σας πω κάτι»

Την υποψηφιότητά του για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έκανε γνωστή με ανάρτησή του στο Facebook ο Στέφανος Κασσελάκης.

Μετά την Έφη Αχτσιόγλου, τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, τον Νίκο Παππά και τον Στέφανο Τζουμάκα, ο Στέφανος Κασσελάκης γίνεται ο πέμπτος υποψήφιος που θα συμμετάσχει στις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ στις 10 Σεπτεμβρίου.

Στο 555 λέξεων κείμενό του ο Στέφανος Κασσελάκης αναφέρει πως «η υποψηφιότητα που τώρα θέτω δείχνει έναν άλλο δρόμο: Από την κοινωνία, για την κοινωνία» και ρωτά τους διαδικτυακούς του ακόλουθους:

«Θέλετε να βάλετε απέναντι στον κληρονόμο Μητσοτάκη ένα άτομο αυτοδημιούργητο;… Να βάλετε απέναντι στους δήθεν άριστους ένα άτομο που μιλάει καλύτερα αγγλικά από αυτούς, που τους έχει κερδίσει σε μαθηματικούς διαγωνισμούς και πτυχία;

Θέλετε να βάλετε απέναντι στον Πρωθυπουργό της δήθεν οικονομικής σταθερότητας ένα άτομο που ξέρει καλύτερα χρηματοοικονομικά και επιχειρείν από εκείνον, επειδή έχει δουλέψει και επιχειρήσει;

Θέλετε να βάλετε απέναντι στον σκηνοθετημένο Πρωθυπουργό του Γκρίνμπεργκ έναν άνθρωπο με ενσυναίσθηση;

Θέλουμε να βάλουμε απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη κάποιον που θα τον νικήσει;»

Καταλήγοντας ο Στέφανος Κασσελάκης τονίζει: «Η υποψηφιότητά μου είναι ριζοσπαστική. Όπως και η ζωή μου.

Πάμε μαζί με σχέδιο. Το Ελληνικό Όνειρο δεν έχει χαθεί. Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ. Καιρός να αναγεννηθούμε. Ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει και πάλι νικητής. Καιρός η σύγχρονη Αριστερά να γίνει πράξη. Καιρός να κάνουμε τον κάθε πολίτη υπερήφανο».

Αναλυτικά:

«Με λένε Στέφανο και έχω να σας πω κάτι.

Γεννήθηκα στο Μαρούσι το 1988.

Σε μία χώρα με κληρονόμους πρωθυπουργούς. Σε μία οικογένεια με αυτοδημιούργητους γονείς. Η μητέρα μου, οδοντίατρος, δούλευε μέρα νύχτα να στηρίξει τον πατέρα μου όσο εκείνος άρχιζε την εταιρεία του. Τελικά η εταιρεία μεγάλωσε και εγώ βρέθηκα να μεγαλώνω στην Εκάλη.

Μόνο που αυτή η ευμάρεια ήταν τελικά επιφανειακή – όπως ήταν και της Ελλάδας.

Το παραδικαστικό κύκλωμα χτύπησε τους γονείς μου και τους πήρε ό,τι είχαν και δεν είχαν.

Έτσι, στα 14 μου βρέθηκα μόνος μου στην Αμερική. Όχι για πολυτέλεια. Από ανάγκη. Ήμουν τυχερός που ένα από τα παλαιότερα σχολεία των ΗΠΑ μού έδωσε πλήρη υποτροφία. Και αργότερα, η υποτροφία Ανδρέα Δρακόπουλου μού επέτρεψε να φοιτήσω στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια.

Το 2009, στα 21 μου, εν μέσω οικονομικής κρίσης, βρήκα δουλειά στην Goldman Sachs και είδα από κοντά τι είναι Κεφάλαιο. Το να αγοράζεις τον κόπο του άλλου φτηνά. Το πόση αλαζονεία φέρνει το χρήμα.

Γι’ αυτό και άφησα αυτήν τη δουλειά. Πήρα δάνειο με προσωπική εγγύηση, και τρία χρόνια μετά κατάφερα να μπω στην ποντοπόρο ναυτιλία. Διαχειριζόμενος ρίσκο όλο το 24ωρο.

Μετά από πολύ ιδρώτα, πήρα μια μεγάλη οικονομική ανάσα.

Αλλά υπάρχει μια άλλη ανάσα, πολύ πιο σημαντική: Είναι η ανάσα της ελευθερίας.

Γνώρισα τον Τάιλερ στα 31 μου. Νοσοκόμος στις ΜΕΘ, ξαγρυπνούσε δίπλα στους ασθενείς, ενώ έκανε το διδακτορικό του με το φως της ημέρας. Και όπως είχα δει από τους γονείς μου στα εύκολα και στα δύσκολα, όταν βρίσκεις έναν άνθρωπο καλύτερο από σένα, κάνεις ό,τι μπορείς να τον κρατήσεις, ό,τι και να λένε οι άλλοι.

Δεν έχω γκέι ατζέντα. Έχω ανθρώπινη ατζέντα. Με προτάσεις που τις διαβάσατε πριν από μερικές μέρες, που άλλοι φοβούνται να τις πουν.

Προνόμια για λίγους και εκλεκτούς τέλος, διαφάνεια παντού, τομές σε υγεία, παιδεία, εργασία, δικαιοσύνη, διαχωρισμός Κράτους – Εκκλησίας, κατάργηση της υποχρεωτικής θητείας στον στρατό.

Έχω επίγνωση ότι δε διαθέτω κομματική προϋπηρεσία. Η προϋπηρεσία μου είναι στην εργασία και στην κοινωνική ζωή.

Η υποψηφιότητα που τώρα θέτω δείχνει έναν άλλο δρόμο: Από την κοινωνία, για την κοινωνία.

Αρκετές γενιές χάθηκαν. Έφτασε η ώρα να φτιάξουμε το Ελληνικό Όνειρο που τόσο έχουμε ανάγκη. Με ένα κράτος που διασφαλίζει ισοτιμία στην ευκαιρία. Με έναν πολίτη που το μέλλον του δεν προδιαγράφεται από το πού και πώς γεννήθηκε.

Για να γίνει το Ελληνικό Όνειρο πραγματικότητα, πρέπει να νικήσουμε όσους ωφελούνται από μία Ελλάδα άγονο χωράφι και όχι Ευρώπη στην πράξη.

Θέλετε να βάλετε απέναντι στον κληρονόμο Μητσοτάκη ένα άτομο αυτοδημιούργητο;

Θέλετε να βάλετε απέναντι στους δήθεν άριστους ένα άτομο που μιλάει καλύτερα αγγλικά από αυτούς, που τους έχει κερδίσει σε μαθηματικούς διαγωνισμούς και πτυχία;… Να βάλετε απέναντι στον Πρωθυπουργό της δήθεν οικονομικής σταθερότητας ένα άτομο που ξέρει καλύτερα χρηματοοικονομικά και επιχειρείν από εκείνον, επειδή έχει δουλέψει και επιχειρήσει;

Θέλετε να βάλετε απέναντι στον σκηνοθετημένο Πρωθυπουργό του Γκρίνμπεργκ έναν άνθρωπο με ενσυναίσθηση;.. Να βάλουμε απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη κάποιον που θα τον νικήσει;

Εγώ έχω όρεξη, δεν έχω καμία απολύτως εξάρτηση, δεν μπορούν να με εξαγοράσουν, όπως δεν μπόρεσαν να εξαγοράσουν τον Αλέξη.

Η υποψηφιότητά μου είναι ριζοσπαστική. Όπως και η ζωή μου.

Πάμε μαζί με σχέδιο. Το Ελληνικό Όνειρο δεν έχει χαθεί. Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ. Καιρός να αναγεννηθούμε. Καιρός ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει και πάλι νικητής. Η σύγχρονη Αριστερά να γίνει πράξη. Να κάνουμε τον κάθε πολίτη υπερήφανο».

Ποιος είναι ο Στέφανος Κασσελάκης

Ο 35χρονος είναι Έλληνας του εξωτερικού και ήταν ένας από τους τρεις απόδημους στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στις εκλογές.

Ο αυτοδημιούργητος εφοπλιστής έρχεται να ταράξει τα νερά παρουσιάζοντας μία πολιτική πλατφόρμα στις αρχές της εβδομάδας αντικαθιστώντας μάλιστα την λέξη «Αριστερά» με τη λέξη «Ανασυγκρότηση».

Συγκεκριμένα, η πολιτική πλατφόρμα του Στέφανου Κασσελάκη φέρει τον τίτλο ««ΣΥ.ΡΙΖ.ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΩΡΑ» και περιλαμβάνει «έμπρακτες προτάσεις για τη Ριζοσπαστική Ανασυγκρότηση της χώρας», όπως: Διαφάνεια παντού, κατάργηση βουλευτικών προνομίων, διαχωρισμός Κράτους – Εκκλησίας, επαγγελματικός στρατός με κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας, τομές σε δικαιοσύνη, φορολογία, παιδεία.

Η ανάρτηση του Στέφανου Κασσελάκη

«Γεννήθηκα σε μία χώρα που, 35 χρόνια αργότερα, χάνει καθημερινά το στοίχημα με το αύριο. Που βλέπει τα παιδιά της να χάνονται άδικα ή να ξενιτεύονται για να έχουν προοπτική.

Πολιτεύομαι με ένα κόμμα που οφείλει να βρει επειγόντως την πυξίδα του, ώστε να είναι πραγματικά χρήσιμο για τη χώρα.

Για να εμπιστευτεί ξανά η κοινωνία τον ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να εμπιστευτεί ξανά ο ΣΥΡΙΖΑ την κοινωνία. Και να αλλάξει ο ίδιος, εξελισσόμενος σε ένα σύγχρονο, συμμετοχικό κόμμα στην υπηρεσία και υπό τον έλεγχο της κοινωνίας.

Παράλληλα με τη δική του εσωτερική αλλαγή, ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να θέσει ως στόχο να αλλάξει τη χώρα. Όχι να τη διαχειριστεί. Να την αλλάξει. Με ένα πρόγραμμα ριζοσπαστικού εκσυγχρονισμού.

Επειδή οι Έλληνες αξίζουν

Ένα Κράτος διαφάνειας, λογοδοσίας, αξιοκρατίας, που θα είναι σύμμαχος και όχι δυνάστης του πολίτη, που θα παρέχει προστασία και ασφάλεια στους αδύναμους.

Ένα Κράτος που θα προσφέρει σε όλους τους πολίτες την ευκαιρία να διεκδικήσουν το όνειρό τους ξεκινώντας από την ίδια αφετηρία και με τα ίδια μέσα, ανεξαρτήτως της οικονομικής τους θέσης.

Πραγματική αλλαγή είναι η έμπρακτη αλλαγή. Γι’ αυτό η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ πρέπει να είναι «εφαρμοσμένη». Κάθε κρατική πολιτική πρέπει να πετυχαίνει έμπρακτους κοινωνικούς στόχους με τη βέλτιστη απόδοση.

Η χώρα χρειάζεται ανασυγκρότηση και ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς πρέπει να αναδειχθεί σε Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Ανασυγκρότησης όλων των τομέων – τώρα!

Γι’ αυτόν το λόγο, παραθέτω ως αφετηρία κάποιες πρώτες προτάσεις, και σας καλώ να τις βελτιώσουμε, να τις συμπληρώσουμε μαζί και να τις επεκτείνουμε σε κάθε τομέα της πολιτικής και της κοινωνίας, μέσα από μία διαδραστική διαδικασία που θα αρχίσει να ξεδιπλώνεται τις αμέσως επόμενες μέρες.

Γιατί μόνο μέσα από συλλογική δράση μπορούμε να αλλάξουμε την Ελλάδα», αναφέρει μεταξύ άλλων σε σχετική ανάρτηση ο Στέφανος Κασσελάκης παραθέτοντας τις προτάσεις του.

Σε νέα του ανάρτηση σήμερα στο Facebook, ο Στέφανος Κασσελάκης δηλώνει ενθουσιασμένος από την ανταπόκριση που είχε η πολιτική του πλατφόρμα «ΣΥ.ΡΙΖ.ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΩΡΑ» και διαβεβαιώνει ότι διαβάζει όλες τις προτάσεις που του στέλνουν.

To βιογραφικό του Στέφανου Κασσελάκη

Ο Στέφανος Κασσελάκης γεννήθηκε το 1988 στο Μαρούσι. Από το 2015 δραστηριοποιείται στον χώρο της Ναυτιλίας.

Έχοντας κερδίσει το ασημένιο μετάλλιο στον διαγωνισμό «Αρχιμήδη» της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας, ο Στέφανος εκπροσώπησε τη χώρα μας στην μαθηματική Βαλκανιάδα νέων και, χάρη στη διάκρισή του, έλαβε πλήρη υποτροφία από το λύκειο Phillips Academy στο Andover της Μασαχουσέτης των ΗΠΑ, όπου και μετανάστευσε από την ηλικία των 14 ετών.

Φοίτησε στο πρόγραμμα Huntsman του University of Pennsylvania με υποτροφία του Ανδρέα Δρακόπουλου και έλαβε δύο πτυχία: B.Sc. στα χρηματοοικονομικά από το Wharton School of Business και Β.Α. στις διεθνείς επιστήμες από το College of Arts & Sciences.

Παράλληλα με τις σπουδές του, ο Στέφανος εργάστηκε εθελοντικά στο επιτελείο του τότε Γερουσιαστή Joe Biden για τις Προεδρικές Εκλογές του 2008. Εργάστηκε επίσης και στο think tank εξωτερικής πολιτικής `Center for Strategic and International Studies` στη Washington, DC.

Επί σειρά ετών αρθρογραφούσε στον «Εθνικό Κήρυκα» της Νέας Υόρκης, αρχικά με τη ‘Στήλη του Φοιτητή’ και αργότερα με το ‘Χρώμα της Αγοράς’. Κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, ίδρυσε τη μη κερδοσκοπική διαδικτυακή πλατφόρμα ‘CVfromGreece’, μέσω της οποίας βοήθησε νέους να βελτιώσουν τα βιογραφικά τους για αιτήσεις εργασίας ή σπουδών στο εξωτερικό.

Ο Στέφανος ζει στο Miami των ΗΠΑ. Μιλά άπταιστα Αγγλικά, Γερμανικά, Γαλλικά και Ισπανικά. Είναι ιδιαίτερα φιλόζωος και ευαισθητοποιημένος σε θέματα ισότητας και κοινωνικών δικαιωμάτων.

Ο σύντροφός του και η σκυλίτσα τους

Σε παλαιότερη συνέντευξή του στο ANTIVIRUS, ο κ. Κασσελάκης είχε μιλήσει για τα νεανικά του χρόνια στην Ελλάδα, τη φυγή και τη ζωή στις ΗΠΑ, για τον ΣΥΡΙΖΑ, την εμπλοκή του στην πολιτική και τη μεγάλη ήττα στις εκλογές, αλλά και για τη σεξουαλικότητά του, για τον σύντροφό του Tyler και για τα όνειρά τους να αποκτήσουν παιδί με παρένθετη μητέρα.

Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι ο Στέφανος Κασσελάκης είχε γίνει ευρύτερα γνωστός όταν πρόσφατα σε τηλεοπτικό πάνελ του τηλεοπτικού σταθμού One είχε κάνει δυναμικό coming out για τη σεξουαλικότητά του, ερχόμενος τότε σε έντονη αντιπαράθεση με την ομοφοβική ρητορική του βουλευτή της Ελληνικής Λύσης Παύλου Σαράκη.

Τότε ο κ. Σαράκης κρατούσε μια αφίσα με δύο άντρες μια αφίσα με δύο άνδρες και το παιδί τους από καμπάνια υπέρ της ισότητας στον γάμο και έλεγε ξανά και ξανά “εμείς αυτό δεν το θέλουμε”, κάνοντας τον Στέφανο Κασσελάκη να αντιδράσει έντονα.

“Δηλαδή εγώ δεν έχω αυτό το δικαίωμα, για ποιον λόγο;” είχε ρωτήσει ο κ. Κασσελάκης, για να πάρει την απάντηση “μπορείτε να έχετε την άποψή σας αλλά όχι να το επιβάλλετε”.

“Δεν είναι άποψη, είναι η ζωή μου” είπε ο υπ. βουλευτής Επικρατείας του Σύριζα.

Και αργότερα “το μόνο που έχω να πω σε εσάς είναι ότι είστε στη λάθος πλευρά της ιστορίας”.

Με αφορμή, λοιπόν, αυτή τη γενναία στάση, λίγο καιρό αργότερα ο Στέφανος Κασσελάκης παραχώρησε συνέντευξη στον ιστότοπο ΑΝΤΙVIRUS διηγούμενους κομμάτια από τη ζωή του, έχοντας στο πλευρό του τον σύντροφό του (Τyler) και τη σκυλίτσα τους (Farlie).

Δείτε το σχετικό βίντεο

“The pursuit of Happiness” (Declaration of Independence)

Κάθε ΛΟΑΤΚΙ, κάθε AMEA, κάθε ευάλωτος, περιθωριοποιημένος ή πρόσφυγας, που από χθες ανησυχεί ή/και φοβάται από την άνοδο της Ακροδεξιάς και τις θέσεις που θέλει να επιβάλει (μια μικρή γεύση στο video), πρέπει να γνωρίζει… pic.twitter.com/0uNGGFskaq

— Stefanos Kasselakis – Στέφανος Κασσελάκης (@skasselakis) June 26, 2023

Η πλήρης συνέντευξη του Στέφανου Κασσελάκη στο ANTIVIRUS

Θέλω να τα πάρουμε λίγο από την αρχή. Γεννήθηκες και μεγάλωσες στην Αθήνα, σωστά;

Ναι. Η καταγωγή μου είναι από τα Χανιά, αλλά μεγάλωσα στην Αθήνα. Μέχρι τα 14 μου, καθώς εξαιτίας του “παραδικαστικού κυκλώματος” οι γονείς μου έχασαν ό,τι με κόπο είχαν φτιάξει και εγώ αναγκάστηκα να φύγω για την Αμερική.

Φύγατε οικογενειακώς;

Πρώτα έφυγε ο αδερφός μου, ο οποίος κατάφερε και σπούδασε στο ΜΙΤ. Μετά έφυγα κι εγώ με υποτροφία για το Phillips Academy – Andover, ένα από τα πιο παλιά εκπαιδευτικά ιδρύματα στην Αμερική. Πήγα εκεί ως οικότροφος.

Ήταν εύκολη για εσένα όλη αυτή η μετάβαση; Γιατί φαντάζομαι είναι πολύ διαφορετικό να ζεις ως έφηβος στην Αμερική, από ότι στην Ελλάδα.

Αυτό στο οποίο αναφέρεσαι, λέγεται “culture shock”, δηλαδή το σοκ που βιώνει κάποιος όταν πηγαίνει να ζήσει σε μία άλλη χώρα με διαφορετική κουλτούρα. Ωστόσο, εγώ δεν το βίωσα τόσο, επειδή είχα ήδη επισκεφτεί την Αμερική κάποιες φορές για να δω τον αδελφό μου. Πιο πολύ προβληματιζόμουν όταν επέστρεφα στην Ελλάδα, για το πώς γίνονται τα πράγματα εδώ. Ίσως και λόγω του σεξουαλικού μου προσανατολισμού υποσυνείδητα ήθελα να είμαι σε μια πιο μεγάλη κοινωνία.

Πώς αυτοπροσδιορίζεσαι σε σχέση με την σεξουαλική σου ταυτότητα;

Ως γκέι άνδρας.

Πότε άρχισες να το αντιλαμβάνεσαι αυτό;

Μάλλον όταν ήμουν 15-16 χρόνων, αλλά ακόμη και τότε ίσως να μην το είχα αντιληφθεί εντελώς. Αν έχω ένα παράπονο από τον εαυτό μου, είναι ότι αν και πήγα στο πιο ανοιχτόμυαλο λύκειο της Αμερικής δεν αξιοποίησα την ευκαιρία όσo έπρεπε. Επειδή όμως είχα περάσει αυτά που είχα περάσει ως έφηβος στην Ελλάδα και είχα βιώσει όλες τις δυσκολίες που περνούσε η οικογένειά μου για να σταθεί στα πόδια της, είχα θάψει πολύ βαθιά το ζήτημα της σεξουαλικότητάς μου. Προσπαθούσα τόσο να βρω τα πατήματά μου, να βοηθήσω την οικογένεια μου και να ανακάμψουμε, που το είχα βάλει στο πίσω μέρος του μυαλού μου.

Θυμάσαι σε ποιο άτομο έκανες το πρώτο σου coming out;

Το πρώτο μου coming out έγινε στα 31 μου, όταν το είπα στον Tyler. Στην Αμερική όταν είσαι 31 και κάνεις coming out, σου λένε “Oh my god, that’s late” (Ω Θεέ μου, είναι αργά).

Αυτό πότε ήταν;

Πριν 4 χρόνια.

Τότε ήταν η πρώτη φορά που αισθάνθηκες ασφαλής να μιλήσεις σε κάποιον;

Ναι, ήταν η πρώτη φορά για μένα. Όπως σου είπα, το είχα θάψει ως ζήτημα. Είχα και σχέση με μια κοπέλα από τα 21 μέχρι τα 26, μετά το πανεπιστήμιο. Δεν αυτοπροσδιορίζομαι ως bi, απλώς κάποιες φορές τα πράγματα είναι πιο ρευστά. Όσο όμως μεγάλωνα τόσο περισσότερο συνειδητοποιούσα τον προσανατολισμό μου. Μάλιστα, το οξύμωρο ήταν ότι είχα καλή σχέση με την κοπέλα. Έτσι το 2019, πήρα την απόφαση να ζητήσω βοήθεια και να απευθυνθώ σε άτομα ψυχικής υγείας με εμπειρία στα ΛΟΑΤΚΙ+ θέματα.

Κανείς μέχρι τότε δεν ήξερε για εσένα;

Όχι. Ίσως μόνον ένας φίλος μου από το γυμνάσιο με τον οποίο είχαμε μεγαλώσει μαζί.

Και τι έγινε μετά;

Γνώρισα τον Tyler. Να σου πω επίσης, πώς αυτό που 16 χρόνια με βασάνιζε από την Ελλάδα, είχε ήδη καταλαγιάσει. Είχα καταφέρει να πετύχω αυτή τη σταθερότητα που χάσαμε όταν φύγαμε από τη χώρα. Μπορούσα πλέον να ανασάνω και να ασχοληθώ με τον εαυτό μου. Εκείνη την περίοδο έτυχε να συναντήσω τον Tyler. Έπεφτα επάνω του σε διάφορα μέρη στη Νέα Υόρκη. Στο γυμναστήριο, στα Starbucks, στον δρόμο, κλπ. Μετά από κάποια φάση που αρχίζεις να βλέπεις ένα άτομο τόσες φορές, το χαιρετάς. Κάποια στιγμή έτυχε να περπατάμε μαζί φεύγοντας από το γυμναστήριο. Εγώ δεν ήξερα τι να πω και αποφάσισα να βάλω τα ακουστικά μου. Τότε εκείνος με άγγιξε και με ρώτησε αν μένω στη γειτονιά. Και έτσι αρχίσαμε να μιλάμε.

Ήσουν ανοιχτός με τη σεξουαλικότητα σου όταν γνωριστήκατε;

Όχι, καθόλου (γέλια). Είδα όμως έναν άνθρωπο διαμάντι από πλευράς καρδιάς και προσωπικότητας. Κάποια στιγμή και αφού κάναμε παρέα, τον θυμάμαι να προσπαθεί να με ψαρέψει. Ρώτησε τη γνώμη μου για τα παιδιά. Του απάντησα πως κάποια στιγμή θα ήθελα να κάνω. Στη συνέχεια μου εξήγησε ότι στη δική του την περίπτωση είναι κάτι που πρέπει να το σχεδιάσεις καλά. Κατάλαβα τι εννοούσε. “Γιατί λες μόνο για την δικιά σου περίπτωση; Και στη δική μου περίπτωση” αποκρίθηκα. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που το είπα ανοιχτά.

Μετά από αυτό μπήκες στη διαδικασία να το μοιραστείς με τον κύκλο σου;

Ναι, ακόμα και πριν ξεκινήσουμε τη σχέση μας επίσημα ως ζευγάρι (πέρασαν δύο μήνες) τον σύστησα στους φίλους μου. Πήγε πολύ καλά.

Συνέβη το ίδιο και με την οικογένεια;

Θα έλεγα πως για τα ελληνικά δεδομένα πήγε εξαιρετικά. Για τα αμερικανικά όχι τόσο (γέλια). Το σημαντικό είναι ότι το αποδέχτηκαν. Η μητέρα μου στην αρχή, αν και καθηγήτρια στην οδοντιατρική σχολή στο UPENN με εμπειρία στο diversity training, είχε την αντίδραση πως “ΟΚ, περνάς μια φάση”. Ο πατέρας μου για 2-3 εβδομάδες απλά δεν ήθελε να μιλήσει για το θέμα. Δεν ήθελε να κάνουμε καμία συζήτηση επ’ αυτού. Ευτυχώς, όμως, αυτό δεν κράτησε πολύ. Έκτοτε, λατρεύουν τον Tyler, η μητέρα μου άλλο που δεν θέλει από το να κάνουμε παιδιά και να μπορεί να έρχεται να μας βοηθάει.

Είναι στα πλάνα;

Θα το θέλαμε πολύ. Έχουμε κάνει σύμφωνο συμβίωσης στην Αμερική και αυτό πουσχεδιάζουμε τώρα είναι να κάνουμε παιδιά με παρένθετη μητέρα. Όμως με στενοχωρεί ότι στην Αμερική μπορεί να κάνουμε παιδιά και οικογένεια που δεν θα αναγνωρίζεται στην Ελλάδα.

Είναι αυτός ένας λόγος που αποφάσισες να μπεις στην πολιτική;

Ήταν από τους βασικούς. Εγώ μεγάλωσα σε μια πολύ ευκατάστατη οικογένεια, η οποία χρεοκόπησε οικονομικά, κι έτσι αναγκάστηκα να “δουλέψω” τον εαυτό μου έξω, μέχρι να καταφέρω να γίνω κι εγώ ευκατάστατος. Αυτή η κοινωνική κινητικότητα που έζησα, αυτό που λέμε ευημερία για όλους, εγώ την έχω ζήσει στην πράξη. Η Αμερική έχει τεράστια θέματα, όμως σου δίνει μια προοπτική και μια δυνατότητα.

Όπως επίσης, υπάρχει κράτος δικαίου. Ο Αλέξης Τσίπρας μου έδωσε τη δυνατότητα να παλέψω γι΄ αυτή την προοπτική και στην Ελλάδα, μέσα από το ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ανελίχθηκα μέσα από τον κομματικό σωλήνα, δεν είχα διασυνδέσεις και δεν έκανα καμιά έκπτωση στις αξίες μου για να κατέβω στην πολιτική. Επίσης, ο Tyler ήταν ο ένας ακόμη σημαντικός λόγος για ό,τι έκανα. Ο ίδιος δεν θέλει να ανακατεύεται με την πολιτική. Είμαστε ανοιχτοί άνθρωποι, εγώ όμως είμαι στα ναυτιλιακά και αυτός στην ιατρική, η πολιτική δεν ήταν η καριέρα μας. Δεν σχεδιάζουμε να μείνουμε καν εδώ, αλλά το συζητήσαμε και είπαμε πως αν μπορώ να βοηθήσω έστω και λίγο την Ελλάδα, αξίζει να το προσπαθήσουμε.

Στην κουβέντα συμμετέχει και ο Tyler

Tyler: Αυτή η χώρα δεν έχει επιτρέψει στα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα να έχουν φωνή, οπότε είπαμε πως αν υπάρχει η δυνατότητα να αλλάξει αυτό, πρέπει να την αξιοποιήσουμε. Έχουμε 2023, και ο κόσμος προχωράει.

Στέφανος: Σε καμία περίπτωση δεν επιδίωξα να παρουσιαστώ από την αρχή με το “γεια σας, είμαι gay”, πολύ απλά γιατί δεν είμαι ακτιβιστής. Για εμένα το θέμα της σεξουαλικότητας ήταν μια πολύ δύσκολη προσωπική εμπειρία μέχρι τα 31.

Προβληματίζομαι πώς ένας άνθρωπος αρκετά επιτυχημένος και προνομιούχος που ζει στο εξωτερικό όπως εσύ, μπορεί να αντιληφθεί τα προβλήματα των ΛΟΑΤΚΙ+ στην Ελλάδα που αντιμετωπίζουν ζητήματα σε όλους τους τομείς και που ίσως δεν έχουν τα δικά σου προνόμια.

Μάλλον, επειδή καταλαβαίνω τι σημαίνει αδικία στην Ελλάδα. Τη βίωσα προσωπικά και οικογενειακά από μικρός. Έχω ένα βαθύ αίσθημα δικαιοσύνης μέσα μου. Δεν κληρονόμησα τίποτα, και έχω περάσει τόσα χρόνια να είμαι στον “αέρα”, έχοντας απέναντι μου και εναντίον μου τόσα εμπόδια και τόσες προκλήσεις, που ειλικρινά μου είναι αδιάφορη η ψευδο-σταθερότητα που έχω τώρα. Θέλω πολύ να βοηθήσω τον κόσμο που δεν έχει την διέξοδο που είχα εγώ στην Αμερική.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα που έφερε στην Ελλάδα το σύμφωνο συμβίωσης. Είναι ένα κόμμα, ωστόσο, που θα μπορούσε να έχει περάσει και την ισότητα στον γάμο…

Με τσαντίζει που στην Ελλάδα έχουμε χάσει τόσες ευκαιρίες.

Κάνε μου ένα σχόλιο για τα εκλογικά αποτελέσματα.

Καταρχάς, νιώθω πολύ απογοητευμένος με την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα. Είναι ακομπλεξάριστος, χωρίς ιδεοληψίες και είναι πρακτικός στο πως να πετύχει το αποτέλεσμα το οποίο θεωρεί σωστό και δίκαιο. Θα μπορούσε με μια δυναμική ομάδα, όπως αυτή που έβαλε στην εκλογική επιτροπή, να άλλαζε το κόμμα και να πήγαινε πολύ καλά. Άρα είμαι στεναχωρημένος τώρα που παραιτήθηκε. Πολλοί από εμάς, γνωρίζαμε τα κακά του ΣΥΡΙΖΑ, όμως συμπορευθήκαμε για χάρη του Αλέξη. Για το γενικότερο εκλογικό αποτέλεσμα υπάρχουν εξηγήσεις, μεταξύ των οποίων και το γεγονός ο ΣΥΡΙΖΑ επένδυσε στον θυμό πριν τις εκλογές, παραλείποντας να δώσει κάποιο σαφές όραμα για την βελτίωση της ζωής του κόσμου.

Το ότι στην Βουλή μπήκαν 3 ακροδεξιά/φασιστικά κόμματα σε φοβίζει;

Όχι, δεν με φοβίζει. Είναι μειοψηφία στην κοινωνία, ιδίως αν υπολογίσουμε και το μεγάλο ποσοστό της αποχής στις τελευταίες εκλογές.

Ας μιλήσουμε λίγο και για την πρόσφατη τηλεοπτική σου εμφάνισή που έγινε viral.

Δεν ήταν κάτι που είχα προσχεδιάσει. Κατ’ αρχάς πήγα τελευταία στιγμή στη θέση άλλου υποψηφίου γιατί του έτυχε κάτι. Μου είπαν ότι θα ήμουν με τον κύριο Κατσαφάδο της ΝΔ, που ήταν υφυπουργός Ναυτιλίας, άρα πίστευα ότι θα μιλούσαμε για ναυτιλιακά θέματα και για το ναυάγιο της Πύλου. Ξαφνικά βλέπω κάποιον κύριο – που δεν ήξερα ούτε το όνομά του ούτε ότι ήταν υποψήφιος με την Ελληνική Λύση – να μου βγάζει την αφίσα. Είπα ότι δεν θα το αφήσω έτσι. Η απάντησή μου στα ομοφοβικά σχόλια είναι ένα από τα καλύτερα πράγματα που έχω κάνει.

Ας μιλήσουμε λίγο και για το τι έγινε μετά το βίντεο;

Μετά το βίντεο αντιμετώπισα τρία είδη αντιδράσεων. Το πρώτο και λιγότερο ενδιαφέρον, ήταν από άτομα εντός Βουλής από άλλες παρατάξεις, συμπεριλαμβανομένης και της Νέας Δημοκρατίας, που μου έδιναν συγχαρητήρια. Το δεύτερο είδος αντιδράσεων είχε να κάνει με προσωπικές ιστορίες ανθρώπων, κυρίως ΛΟΑΤΚΙ+, που μου έστειλαν στα social. Απαντούσα στα μηνύματα αυτά, λέγοντας ότι “δεν είστε μόνοι, για οτιδήποτε συμβαίνει, επικοινωνήστε μαζί μου”. Άξιζε κάθε λεπτό του χρόνου μου στην πολιτική καθώς θεσμικά δεν έχω κάνει “τίποτα”. Η ενασχόλησή μου με την πολιτική άξιζε τον κόπο μόνο και μόνο για αυτή την στιγμή. Η τρίτη αντίδραση έχει να κάνει με το ότι όλο αυτό αναγνωρίστηκε ως ακτιβισμός. Εγώ απλά απάντησα σε προσωπικό επίπεδο, ως άνθρωπος με την πολυτέλεια του να ζει έξω και να μην αγχώνεται για το αν στην ζωή του θα μπορεί να έχει παιδί ή όχι. Δεν περίμενα ότι θα ήταν τόσο σημαντικό γεγονός.

Στο σημείο αυτό ρωτώ τον Tyler για τις διαφορές του να ζεις ανοιχτά ως ομόφυλο ζευγάρι στην Ελλάδα και την Αμερική;

Tyler: Νομίζω ότι στην Ελλάδα είμαστε λίγο πιο προσεκτικοί γιατί λαμβάνουμε πολλά αδιάκριτα βλέμματα. Στις ΗΠΑ ο κόσμος είναι πιο συνηθισμένος, οπότε δείχνουν λιγότερο “ενοχλημένοι”. Δεν είναι κάτι καινούργιο για αυτούς, σε αντίθεση με εδώ.

Ζητώ επίσης και από τους δύο να μοιραστούν μια σκέψη τους για τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα στην Ελλάδα.

Μην φοβάστε και ξεσηκωθείτε για τα δικαιώματα σας. Χρησιμοποιείστε τέτοιες στιγμές για να ακουστεί η φωνή σας στη Βουλή, το μέρος στο οποίο μπορούν να συμβούν οι αλλαγές. Η αλλαγή δεν θα υπάρξει ποτέ, αν παραμείνουμε σιωπηλοί. Και για να επιτευχθεί η αλλαγή, πρέπει να δαπανηθεί χρόνος, δύναμη και ενέργεια και κυρίως πρέπει να παρθούν ρίσκα.

Πώς πτώχευσε η οικογένεια Κασσελάκη

Σε ότι αφορά την εταιρεία του πατέρα του Στέφανου Κασσελάκη, η έρευνα του Live News λέει πως αυτός βρέθηκε σε μία δίνη όταν κατηγορήθηκε από συνεταίρο του στην εταιρεία που είχε και η οποία είχε ως αντικείμενο την παραγωγή και εμπορία ναυτιλιακών χρωμάτων και επιχρισμάτων.

Το κατηγορητήριο σε βάρος του πατέρα του Κασσελάκη έλεγε πως αυτός παρουσίαζε στον συνεταίρο του ανύπαρκτες οικονομικές υποχρεώσεις της εταιρείας τις οποίες ο συνεταίρος πιστεύοντας ως αληθινές πλήρωνε μάλιστα.

Η δικαστική απόγαση ανέφερε μάλιστα, πως «διαβεβαίωσαν ψευδώς τον εγκαλούντα ότι η πρώτη εγκαλούσα είχε οφειλές σε δύο μεγαλοπρομηθευτές της ύψους 800.000 ευρώ οπότε υπήρχε άμεση ανάγκη χρηματοδότησης της εταιρίας οι κατηγορούμενοι επέδειξαν μια ψευδή λογιστική αποτύπωση (ισοζύγιο). Με τις ψευδείς αυτές παραστάσεις ο εγκαλών πείστηκε μάλιστα και κατέβαλε στις 21-2-2003 ως δάνειο το ποσό των 600.000 ευρώ».

Ο πατέρας του Κασελάκη και διαχειριστής της εταιρείας, στην οποία ποσοστό 10% είχε ο γιος του, ανήλικος τότε, όμως κρατούσε για τον ίδιο τα χρήματα προκαλώντας μάλιστα ζημιά στον συνεταίρο.

«Δεν το εισήγαγε στο ταμείο της τελευταίας της οποίας είχε τη διαχείριση, αλλά το ενσωμάτωσε στην περιουσία του ιδιοποιούμενος αυτό παράνομα», αναφερόταν στη δικαστική απόφαση.

Ο Κασσελάκης μετα την καταδικαστική απόφαση είχε προσφύγει επίσης και στον Άρειο Πάγο όμως η προσφυγή του απορρίφθηκε.