Τελικά, τα τρόφιμα ολικής άλεσης είναι πράγματι πιο υγιεινά; Τι παραπάνω προσφέρουν στον οργανισμό και τι λένε οι ειδικοί;
Τα δημητριακά ολικής άλεσης έχουν αναδειχθεί σε πρωταγωνιστές των διατροφικών συστάσεων και μιας αυξανόμενης δημοτικότητας. Οι επίσημες διατροφικές οδηγίες τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στο Ηνωμένο Βασίλειο προτείνουν την κατανάλωση δημητριακών ολικής άλεσης τουλάχιστον στο ήμισυ της συνολικής ημερήσιας πρόσληψης, αναγνωρίζοντας την αξία τους για την υγεία.
Τα τρόφιμα ολικής άλεσης είναι πράγματι πιο υγιεινά;
Είναι ευρέως αποδεκτό ότι τα δημητριακά ολικής άλεσης υπερτερούν διατροφικά των επεξεργασμένων ή ραφιναρισμένων δημητριακών. Ωστόσο, οι ειδικοί στον τομέα της διατροφής υπογραμμίζουν ότι η υιοθέτηση μιας ισορροπημένης διατροφικής προσέγγισης είναι πιο καθοριστική από την πλήρη απαγόρευση των επεξεργασμένων δημητριακών.
Τα δημητριακά αποτελούν τους εδώδιμους σπόρους των καλλιεργούμενων χόρτων και αποτελούν βασικό συστατικό της διατροφής πολλών πληθυσμών. Ένας κόκκος ολικής άλεσης διατηρεί όλα τα φυσικά του μέρη: το πίτουρο, το φύτρο και το ενδοσπέρμιο. Το πίτουρο, το εξωτερικό στρώμα, είναι πλούσιο σε φυτικές ίνες, απαραίτητες βιταμίνες και μέταλλα. Το φύτρο, ο πυρήνας του σπόρου, περιέχει αντιοξειδωτικά, βιταμίνες και υγιή λιπαρά. Το ενδοσπέρμιο, το μεγαλύτερο μέρος του σπόρου, είναι κυρίως αμυλώδες και περιέχει λιγότερα θρεπτικά συστατικά σε σύγκριση με το πίτουρο και το φύτρο.
Η διαδικασία επεξεργασίας των δημητριακών για την παραγωγή ραφιναρισμένων προϊόντων περιλαμβάνει την αφαίρεση του φύτρου και του πίτουρου. Αυτή η αφαίρεση οδηγεί σε σημαντική μείωση της περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες, πρωτεΐνες, βιταμίνες και μέταλλα. Ο κύριος λόγος για αυτή την επεξεργασία είναι η βελτίωση της γεύσης και της υφής των προϊόντων, όπως για παράδειγμα η πιο αφράτη υφή του λευκού ψωμιού σε σύγκριση με το ψωμί σίκαλης.
Ψωμί: Τα συναρπαστικά μυστικά που κρύβει και η άγνωστη ιστορία του
Τι παραπάνω προσφέρουν στον οργανισμό και τι λένε οι ειδικοί;
Τα δημητριακά ολικής άλεσης προσφέρουν ένα ευρύτερο φάσμα θρεπτικών συστατικών και τα οφέλη τους για την υγεία είναι πολλαπλά, κυρίως λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε φυτικές ίνες. Οι φυτικές ίνες είναι ζωτικής σημασίας για την εύρυθμη λειτουργία του πεπτικού συστήματος, συμβάλλουν στη ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα βελτιώνοντας την ευαισθησία στην ινσουλίνη και μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2. Επιπλέον, προάγουν το αίσθημα κορεσμού, βοηθώντας στον έλεγχο της όρεξης και στη διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους. Τα δημητριακά ολικής άλεσης περιέχουν επίσης θρεπτικά συστατικά που μπορούν να συμβάλλουν στη μείωση της φλεγμονής και στην προστασία της καρδιαγγειακής υγείας. Αξίζει να σημειωθεί ότι ορισμένα δημητριακά ολικής άλεσης, όπως η κινόα, αποτελούν αξιόλογες πηγές πρωτεΐνης.
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι η υπερβολική κατανάλωση επεξεργασμένων δημητριακών μπορεί να οδηγήσει σε ανεπαρκή πρόσληψη φυτικών ινών, ένα φαινόμενο που είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο στις δυτικές κοινωνίες. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, ένα πολύ μικρό ποσοστό ενηλίκων καταναλώνει την συνιστώμενη ημερήσια ποσότητα φυτικών ινών. Η χαμηλή πρόσληψη φυτικών ινών έχει συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης παχυσαρκίας, διαβήτη τύπου 2 και καρδιαγγειακών παθήσεων.
Παρά την γενικά θετική εικόνα για τα δημητριακά ολικής άλεσης, οι ειδικοί επιμένουν ότι η πλήρης αποφυγή των επεξεργασμένων δημητριακών δεν είναι απαραίτητη για μια υγιεινή διατροφή. Πολλές παραδοσιακές διατροφές σε διάφορους πολιτισμούς, που περιλαμβάνουν επεξεργασμένα δημητριακά όπως το λευκό ρύζι στο σούσι στην Ιαπωνία ή οι μπαγκέτες στη Γαλλία, δεν συνδέονται απαραίτητα με υψηλά ποσοστά παχυσαρκίας και καρδιακών νοσημάτων.
Ο λόγος για αυτό έγκειται στο γεγονός ότι αυτοί οι πολιτισμοί συχνά ακολουθούν συνολικά πιο υγιεινές διατροφικές συνήθειες, όπως μικρότερες μερίδες φαγητού, χαμηλότερη κατανάλωση υπερεπεξεργασμένων τροφίμων και υψηλότερα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας σε σύγκριση με χώρες όπως οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο. Αυτό υπογραμμίζει ότι η υιοθέτηση μιας ισορροπημένης και μετρημένης διατροφής, στο σύνολό της, είναι πιο σημαντική από την αυστηρή αποφυγή συγκεκριμένων κατηγοριών τροφίμων.
Χορηγούμενο
