Λίγο πριν από το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών, οι γονείς των θυμάτων παρατήρησαν στα παιδιά τους περίεργες αναζητήσεις, μελαγχολικές καταστάσεις και «προφητικά» σκίτσα. Σαν να είχαν προαίσθηση για το κακό που θα συνέβαινε.
Στο σκίτσο απεικονίζεται ένα τούνελ, ράγες τρένου που χάνονται στο σκοτάδι
Ένα ανατριχιαστικό σκίτσο που σχεδίασε ο 23χρονος Άγγελος Τηλκερίδης λίγες ημέρες πριν την τραγωδία. Μοιάζει σήμερα αρκετά προφητικό. Στο σκίτσο απεικονίζεται ένα τούνελ, ράγες τρένου που χάνονται στο σκοτάδι, ένας ουρανός γεμάτος μαυρίλα και καπνούς. Χωράφια δεξιά και αριστερά και μια μορφή να περνά μπροστά από το φεγγάρι, σαν μια σκιά που βαδίζει προς το άγνωστο.
Σύμφωνα με τον πατέρα του, ο Άγγελος έκανε το σκίτσο σε ένα καφέ στη Θεσσαλονίκη, παίρνοντας ένα μπλοκ ζωγραφικής που βρήκε μπροστά του, χωρίς να σχολιάσει κάτι στους παρευρισκόμενους. Φίλοι του το κράτησαν και το παρέδωσαν στους γονείς του.
Το σκίτσο
«Το σκίτσο που έκανε ο γιος μου, μοιάζει πολύ με το σημείο της τραγωδίας. Εγώ βλέπω το τούνελ, τις γραμμές του τρένου, μια μαυρίλα, τους καπνούς… Σε κάτι σημεία βλέπω και δυο – τρεις σταυρούς. Ο καθένας το βλέπει με το δικό του μάτι αλλά σίγουρα υπάρχουν πολλά κοινά σημεία», αναφέρει ο κ. Τηλκερίδης.
Ο πατέρας του Άγγελου αναφέρει επίσης ότι δεν ήταν μόνο το σκίτσο, αλλά και κάποιες κουβέντες του γιου του που τον βάζουν σε σκέψεις. «Μια μέρα να δεις εγώ θα γίνω πολύ γνωστός», του είχε πει ο 23χρονος.
Είχαν κάτι σαν προαίσθημα
«Δεν είναι μόνο το σκίτσο. Και ο γιος μου και η κοπέλα του η Αφροδίτη, που επίσης χάθηκε στο τρένο, είχαν κάτι σαν προαίσθημα. Φίλοι τους μας είπαν ότι το τελευταίο διάστημα έψαχναν πολύ έντονα να μάθουν που πας όταν φεύγεις από την ζωή, τι γίνεται μετά. Και οι φίλοι τους, τους μάλωναν, τύπου ”τι θα γίνει με εσάς, τι είναι αυτά που λέτε”. Ακόμη κάτι μήνες πριν το δυστύχημα ο Άγγελος εκεί που έτρωγε, γύρισε και μου είπε ‘’εγώ να ξέρεις θα γίνω διάσημος, θα με γνωρίζουν όλοι, θα με μάθει όλος ο κόσμος’’. Το είπε με σοβαρό ύφος. Εγώ φαντάστηκα ότι το λέει λόγω της δουλειάς του, ότι δηλαδή θα γίνει ένας γνωστός σεφ».
Ο Άγγελος δεν ήταν το μόνο θύμα που είχε ένα περίεργο προαίσθημα. Γονείς και άλλων θυμάτων μοιράζονται τις μελαγχολικές διαθέσεις και τις κουβέντες που τους «στοιχειώνουν».
Η μητέρα της Αφροδίτης Τσιώμα λέει:
Η μητέρα της Αφροδίτης Τσιώμα λέει ότι η κόρη της ήταν μελαγχολική το τελευταίο διάστημα. Μάλιστα, θυμάται ότι ένα μεσημέρι που έτρωγαν μαζί, η 22χρονη της είπε πως ο χρόνος ζωής της θα είναι μικρός.
«Η Αφροδίτη είχε μια αναστάτωση μέσα της και εκείνη και ο σύντροφός της που σκοτώθηκε και αυτός στο ίδιο τρένο. Μέσα από συζητήσεις που έχω κάνει με γονείς άλλου παιδιού μου λένε και εκείνοι ότι αισθανόταν κάπως περίεργα και το δικό τους παιδί το τελευταίο διάστημα. Τις τελευταίες ημέρες την έβλεπα κάπως αναστατωμένη, κουρασμένη. Ήταν περίεργη.
Μια μέρα που γύρισε από την δουλειά και της έβαλα να φάει γύρισε και μου είπε ”μαμά να ξέρεις ο χρόνος ζωής μου θα είναι πολύ μικρός”. Το λέω για πρώτη φορά αυτό. «Τι είναι αυτά που λες;», της είπα και μου απάντησε ”πώς κάνεις έτσι, δεν είπα ότι θα πεθάνω τώρα”. Την επόμενη ημέρα μου έκανε μια εξομολόγηση του πόσο καλή μαμά είμαι. Πως ήμουν πάντα εκεί για εκείνη, ότι και εμένα και την αδερφή μου μας άφησες να επιλέξουμε αυτά που θέλαμε, δεν μας πίεσες. Της είπα ”παιδί μου, τι έπαθες;”. Δεν το είχε ξανακάνει αυτό».
Αναστασία Παπαγγελή
Η Αναστασία Παπαγγελή ήταν ένα άλλο θύμα που είχε μια διαφορετική συμπεριφορά. Σύμφωνα με τον πατέρα της, ενώ ήταν ένα χαμογελαστό και ευδιάθετο παιδί, το διάστημα πριν τη σύγκουση ήταν σαν ένα άλλο κορίτσι, χωρίς διάθεση και με μια μελαγχολία στα μάτια.
«Από τα Χριστούγεννα και μετά είχε αλλάξει ο χαρακτήρας της, δεν ξέρω γιατί. Ήταν ένα άλλο παιδί. Ήταν στεναχωρημένη, προβληματισμένη. Μήπως διαισθανόταν κάτι και δεν μπορούσε να το εξηγήσει ούτε η ίδια; Πάντοτε γυρνούσε από τις βόλτες της, χαρούμενη, μας εξιστορούσε καταστάσεις, τι έκανε, τι έφαγε…Το τελευταίο διάστημα έμπαινε στο σπίτι, της λέγαμε ”τι έγινε, πώς πέρασες;” ”καλά”, μας απαντούσε ξερά και έμπαινε στο δωμάτιο της. Δεν μας εξήγησε ποτέ γιατί ήταν έτσι.
Ο κ. Παπαγγελής θυμάται
Ο κ. Παπαγγελής θυμάται ακόμη ότι η Αναστασία θέλοντας να περάσει λίγο παραπάνω χρόνο μαζί του, του ζήτησε να πάει στη δουλειά του. Με τον ίδιο να τονίζει πως ποτέ άλλοτε δεν του το είχε ζητήσει, σαν να ένιωθε πως θα τον αποχωριστεί.
«Εκείνες τις μέρες για πρώτη φορά μου ζήτησε να με ακολουθήσει στο ιατρείο. Της λέω ”πώς και έτσι;”. Ε, μου λέει ”να σου κάνω παρέα” και ήρθε. Τότε το τριήμερο που είχε έρθει να μας δει, είχε μια συζήτηση με την μικρή της αδερφή που της έλεγε ότι εγώ επειδή είμαι μικρότερη, θα γεράσω πολύ πιο μετά από εσάς και γύρισε η Αναστασία και της είπε ”αυτό δεν το ξέρεις, ποιος θα γεράσει πρώτος θα δείξει”».
Χορηγούμενο
