Η μεγάλη εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου στον Ναό δεν είναι απλώς η ανάμνηση ενός ιστορικού γεγονότος, αλλά μία βαθιά θεολογική αποκάλυψη για την πνευματική τροφή και τη δυνατότητα της θέωσης. Η είσοδος της τριετούς Μαρίας στα Άγια των Αγίων του Ναού του Σολομώντος αποτελεί ένα θαυμαστό και προκλητικό γεγονός, καθώς σε αυτόν τον ιερό χώρο εισερχόταν μόνο ο Αρχιερέας, μία φορά τον χρόνο.
Η Θεοτόκος στα Άγια των Αγίων
Σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση και τους Αγίους Πατέρες, η Θεοτόκος παρέμεινε στον Ναό για δώδεκα ολόκληρα χρόνια (από τριών έως δεκαπέντε ετών), ζώντας μέσα στο Φως του Θεού και προετοιμαζόμενη για τον μεγάλο ρόλο της.
Το πιο θαυμαστό στοιχείο της παραμονής της ήταν η διατροφή της:
-
Η Ουράνια Τροφή: Η Θεοτόκος τρεφόταν από άρτο που της έφερνε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ. Όπως αναφέρεται σε τροπάρια, «Δι’ αγγέλου εκτρέφεται».
-
Η Ερμηνεία του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά: Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς εξηγεί ότι αυτός ο άρτος δεν ήταν συνηθισμένος, κτιστός (υλικός) άρτος, αλλά η άκτιστη ενέργεια του Θεού. Μέσω αυτής της ενέργειας, ο Θεός της έστελνε «τροφήν άνωθεν απόρρητον».
-
Θέωση: Η ενέργεια αυτή ενδυνάμωνε τη φύση της, καθιστώντας το σώμα της καθαρότερο και ανώτερο, διατηρώντας την σε κατάσταση νοεράς προσευχής και θεωρίας Θεού. Στην ουσία, η Παναγία για δώδεκα χρόνια ζούσε εντός του Φωτός του Θεού, φτάνοντας στη θέωση, όπως ο Αδάμ και η Εύα πριν την πτώση τους στον Παράδεισο.
Ο «Άρτος της Ζωής» Σήμερα
Αυτός ο ουράνιος άρτος δεν εξέλιπε από τη ζωή της Εκκλησίας. Είναι ο Άρτος της Ζωής, ο οποίος είναι ο Ίδιος ο Ιησούς Χριστός.
-
Ο Λόγος του Θεού: Ο Χριστός απάντησε στον διάβολο: «ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος, αλλ’ εν παντί ρήματι εκπορευομένω διά στόματος Θεού» (Ματθ. δ’, 4). Ο πνευματικός Άρτος είναι ο Χριστός και ο λόγος Του.
-
Ο Επιούσιος Άρτος: Το αίτημα της Κυριακής Προσευχής, «Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον», ερμηνεύεται κυρίως ως αναφορά στον ευχαριστιακό άρτο – το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, τον «Άρτο τον εκ του ουρανού καταβάντα». Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής συνδέει αυτό το αίτημα με τη Θεία Κοινωνία, ως τροφή «ίνα νικήση τον θάνατον της αμαρτίας».
Πνευματική Κρίση και Μήνυμα της Εορτής
Η εορτή των Εισοδίων μάς υπενθυμίζει ότι ο άνθρωπος, ως ύπαρξη ψυχοσωματική, χρειάζεται τόσο την υλική τροφή για το σώμα όσο και την Χάρη και ενέργεια του Θεού για την ψυχή και ολόκληρη την ύπαρξη.
Ζούμε σε μια εποχή όπου η έμφαση δίνεται στον υλικό άρτο και την αχόρταγη κατανάλωση. Η σημερινή κρίση, παρά τα οικονομικά της χαρακτηριστικά, είναι πρωτίστως πνευματική κρίση, κρίση αξιών και υπαρξιακού κενού.
Η Θεοτόκος, τρεφόμενη από τον ουράνιο Άρτο, μας υποδεικνύει ότι για να χορτάσουμε την πνευματική μας πείνα και να αποκτήσουμε νόημα ζωής, πρέπει να στραφούμε σε αυτή την ουράνια τροφή, ζώντας κατά τον τρόπο που έζησε η Παναγία: μέσα στο Φως και την κοινωνία με τον Θεό.
Χορηγούμενο
