Η αιφνίδια επίσκεψη του Μητσοτάκη στην Οδησσό περιβάλλεται από μυστήριο ως προς τα κίνητρα της. Αν πήγε ως Έλληνας Πρωθυπουργός, γιατί δεν είπε και δυο λόγια για το Κυπριακό, που είναι επίσης πρόβλημα εισβολής από ξένη δύναμη;
Τα περί «βιαιότητας και βαρβαρότητας, που οδηγεί στον θάνατο αμάχους, μικρά παιδιά, ακόμα και βρέφη» ισχύουν μόνο για τους Ρώσους;
Από τα συμφραζόμενα της συγκυρίας προκύπτει ότι με άλλη ιδιότητα πήγε: του απεσταλμένου. Τίνος;
Εδώ είναι το μυστήριο…
Σε μια περίοδο που η υφήλιος γνωρίζει ότι το παιχνίδι στην Ουκρανία πλέον δεν είναι η έκβαση του πολέμου, αλλά ποιος θα αρπάξει τα προγράμματα «ανοικοδόμησης» – μετά το τέλος του πολέμου που διαγράφεται στον ορίζοντα… Θα μπορούσε ένα ενεργεί για λογαριασμό Ελλήνων επιχειρηματιών που διεκδικούν κομμάτι από την πίττα. Το έχει ξανακάνει στην περίπτωση της Λιβύης.
Επίσης, μόλις πρόσφατα ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν του έλεγε, στη συζήτηση για τα F35… «Συνεχίζουμε να ενδιαφερόμαστε για τις αμυντικές δυνατότητες που η Ελλάδα θα μπορούσε να μεταβιβάσει ή να πουλήσει στην Ουκρανία».
Χορηγούμενο
