Τι συμβαίνει στο σώμα μας όταν πλησιάζει ο θάνατος; Η σειρά με την οποία σβήνουν μία – μία οι αισθήσεις και οι λειτουργίες του οργανισμού μας
Καθώς πλησιάζει η φυσική κατάληξη της ζωής, ο ανθρώπινος οργανισμός εισέρχεται σε μια περίοδο σταδιακής μείωσης των βασικών λειτουργιών και των αισθήσεων, μια διαδικασία που ονομάζεται «ενεργός θάνατος». Αυτή η φάση, ιδιαίτερα εμφανής στη σύγχρονη εποχή όπου η ιατρική παρατείνει τη διάρκεια της ζωής, έχει μελετηθεί από ειδικούς όπως ο δρ. James Hallenbeck, ειδικός ανακουφιστικής φροντίδας από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. Στο έργο του «Palliative Care Perspectives», ο δρ. Hallenbeck περιγράφει τη συγκεκριμένη ακολουθία με την οποία το σώμα αρχίζει να «σβήνει».
Οι αβάσταχτες τύψεις που νιώθουμε τη στιγμή που πεθαίνουμε
Τι συμβαίνει στο σώμα μας όταν πλησιάζει ο θάνατος; – Η Σειρά της «Παύσης»
- Η Όρεξη και η Δίψα: Σύμφωνα με τον δρ. Hallenbeck, η πρώτη λειτουργία που εξασθενεί είναι η όρεξη. Καθώς το σώμα μπαίνει στη φάση του «κλεισίματος», οι ανάγκες του σε θρεπτικά συστατικά μειώνονται δραματικά, οδηγώντας σε απώλεια της όρεξης και της δίψας.
- Η Ομιλία: Ακολουθεί η ομιλία. Με την επιβράδυνση των λειτουργιών του σώματος, η ικανότητα επικοινωνίας με το περιβάλλον γίνεται δυσχερέστερη. Αυτή η διαπίστωση συμπίπτει με τις παρατηρήσεις νοσηλευτών ανακουφιστικής φροντίδας, όπως η Julie McFadden, η οποία τονίζει ότι το ανθρώπινο σώμα είναι «σχεδιασμένο για να πεθαίνει», καθιστώντας τον ρόλο της φροντίδας τη μείωση του πόνου κατά τη διαδικασία.
- Η Όραση: Μετά την ομιλία, μπορεί να επέλθει απώλεια της όρασης. Η νοσοκόμα Julie McFadden σημειώνει ωστόσο ένα αξιοσημείωτο φαινόμενο: πολλοί ετοιμοθάνατοι, ενώ δεν αντιλαμβάνονται καθαρά το άμεσο περιβάλλον τους, «βλέπουν» οράματα αγαπημένων προσώπων ή κατοικίδιων που έχουν ήδη πεθάνει.
Παράλληλα, η McFadden αναφέρει την ύπαρξη μιας πρόσκαιρης βελτίωσης λίγο πριν το τέλος, όπου ο ασθενής «συμπεριφέρεται σαν τον παλιό του εαυτό». Αυτό το φαινόμενο, που συμβαίνει περίπου στο ένα τρίτο των ασθενών σε ξενώνες φροντίδας, είναι συναισθηματικά δύσκολο για τους συγγενείς που ελπίζουν λανθασμένα σε ανάρρωση, γι’ αυτό και το προσωπικό φροντίζει να τους ενημερώνει προκαταβολικά.
- Η Ακοή και η Αφή: Οι Τελευταίες Αισθήσεις Σύμφωνα με τον δρ. Hallenbeck, οι τελευταίες αισθήσεις που χάνονται είναι η αφή και, τελικά, η ακοή. Ακόμα και όταν ένα άτομο φαίνεται να μην ανταποκρίνεται στις τελευταίες του στιγμές, μπορεί ακόμα να αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του.
Μια μελέτη του 2020 ενίσχυσε αυτή την άποψη, υποδεικνύοντας ότι η ακοή είναι η τελευταία αίσθηση που φεύγει. Οι ερευνητές μελέτησαν «ενεργά ετοιμοθάνατους ασθενείς» και διαπίστωσαν ότι ακόμη και εκείνοι που δεν ανταποκρίνονταν γενικά, εξακολουθούσαν να αντιδρούν σε αλλαγές στους τόνους των ήχων του περιβάλλοντος, με τις ακουστικές τους αντιδράσεις να είναι παρόμοιες με αυτές των υγιών ατόμων.
Συνοψίζοντας, η διαδικασία του «ενεργού θανάτου» είναι μια συστηματική απόσυρση του σώματος από τον κόσμο, με την ακοή να λειτουργεί ως η τελευταία γέφυρα σύνδεσης πριν την τελική αποχώρηση. Η κατανόηση αυτής της σειράς βοηθά τόσο τους επαγγελματίες υγείας όσο και τους συγγενείς να παρέχουν την κατάλληλη και πιο ανθρώπινη φροντίδα στο τέλος της ζωής.
Χορηγούμενο
