Το άγνωστο πείραμα που έγινε σε Αθήνα και Παρίσι το 1928… Πως αποδείχθηκε η τηλεπάθεια και η Κβαντική Διεμπλοκή;
Στην Ελλάδα, μια πτυχή της ιστορίας που παραμένει σε μεγάλο βαθμό άγνωστη στο ευρύ κοινό, είναι η σοβαρή και μεθοδική έρευνα που διεξήχθη με στόχο την επιστημονική τεκμηρίωση του φαινομένου της τηλεπάθειας. Αυτές οι προσπάθειες δεν ήταν επιφανειακές, αλλά κατέληξαν σε αξιοσημείωτα συμπεράσματα.
Σύμφωνα με τις αρχές της Κβαντικής Φυσικής, η τηλεπάθεια δεν θεωρείται πλέον αποκύημα φαντασίας. Θεωρητικά, η δυνατότητα μεταφοράς σκέψεων από απόσταση βρίσκει στήριξη στο θεμελιώδες φαινόμενο της Κβαντικής Διεμπλοκής.
Το άγνωστο πείραμα που έγινε σε Αθήνα και Παρίσι το 1928
Ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον και όμως λησμονημένο πείραμα έλαβε χώρα στις 14 Ιανουαρίου 1928. Στα γραφεία της Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών στην Αθήνα, συγκεντρώθηκαν τα μέντιουμ Κωνσταντία Νικολαΐδου και Ελπινίκη. Παράλληλα, στο Παρίσι, μια αντίστοιχη ομάδα περίμενε.
Στην Αθήνα, παρόντες ήταν ο πρόεδρος της Εταιρείας, Άγγελος Τανάγρας, οι νευρολόγοι Βλαστός και Κωνσταντινίδης, ο γιατρός Ζαφειρέλλης, οι ακαδημαϊκοί Βορέας και Εμμανουήλ, καθώς και πολλοί άλλοι επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων.
Την ίδια στιγμή, στο Μεταψυχικό Ινστιτούτο Παρισίων, συγκεντρώνονταν μέντιουμ και επιστημονικά μέλη. Κάθε ομάδα αποτελούνταν από πομπούς (τα μέντιουμ) και δέκτες (άτομα σε κατάσταση ύπνωσης).
Ο σκοπός του διπλού αυτού πειράματος ήταν η διερεύνηση της τηλεπαθητικής επικοινωνίας μεταξύ Αθήνας και Παρισιού. Η ομάδα της Αθήνας, μέσω των σκέψεων των μέντιουμ-πομπών, προσπάθησε να μεταδώσει διάφορα σχήματα. Ένα από αυτά ήταν ένας κόκκινος κύκλος με διάμετρο 26 εκατοστά και πάχος 10. Αντίστοιχα, από το Παρίσι, μέσω των δικών τους μέντιουμ, στάλθηκε μια τριγωνική σφραγίδα που έφερε έναν θυρεό. Ταυτόχρονα, οι δέκτες και στις δύο πόλεις, σε κατάσταση ύπνωσης, προσπαθούσαν να οραματιστούν τα σχήματα που τους “έστελναν” οι αντίστοιχοι πομποί.
Με την ολοκλήρωση της διαδικασίας, τα αποτελέσματα καταγράφηκαν προσεκτικά, σφραγίστηκαν σε φακέλους και ανταλλάχθηκαν μεταξύ Αθήνας και Παρισιού. Η ανάλυση των αποτελεσμάτων από τους υπεύθυνους της Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών και του Μεταψυχικού Ινστιτούτου Παρισίων αποκάλυψε κάτι εντυπωσιακό: Στο Παρίσι, ο δέκτης Loup de Saint Ville ανέφερε ότι έλαβε τηλεπαθητικά δύο κύκλους, τον έναν εσωτερικά του άλλου. Επιπλέον, ο ακαδημαϊκός Warcolier είχε οραματιστεί έναν μικρό κόκκινο κύκλο. Αντίστοιχα, στην Αθήνα, τα μέντιουμ ανέφεραν ότι είχαν οραματιστεί από τις σκέψεις των Γάλλων τριγωνικά σχήματα, διαβήτες, ακόμα και το γράμμα Α. Ωστόσο, το μέντιουμ Κωνσταντία κατάφερε να “δει” το σχήμα ενός στέμματος, δηλαδή τον θυρεό. Το πείραμα για τη μεταβίβαση σκέψης είχε σημειώσει μια αξιοσημείωτη επιτυχία.
Η παρουσία πολλών επιστημόνων τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Γαλλία καθιστούσε εξαιρετικά απίθανο το ενδεχόμενο απάτης ή μαζικής υποβολής. Αυτό το πείραμα αποτέλεσε ένα από τα πρώτα και πιο σημαντικά εγχειρήματα της Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών και επαναλήφθηκε αρκετές φορές με παρόμοια θετικά αποτελέσματα.
Απέτυχε το πείραμα της αθανασίας
Πώς όμως συνδέεται αυτό το πείραμα με την Κβαντική Διεμπλοκή;
Η Κβαντική Διεμπλοκή, ένα φαινόμενο που συχνά περιγράφεται ως “κβαντικός εναγκαλισμός”, συμβαίνει όταν δύο ή περισσότερα σωματίδια δημιουργούνται ή αλληλεπιδρούν με τέτοιο τρόπο ώστε οι κβαντικές τους καταστάσεις να συνδέονται άρρηκτα. Αυτή η σύνδεση παραμένει ακόμα και όταν τα σωματίδια απομακρυνθούν σε μεγάλες αποστάσεις. Αν συμβεί κάτι σε ένα από τα διεμπλεγμένα σωματίδια, το άλλο αντιδρά ακαριαία, σαν να μην υπήρχε καθόλου απόσταση μεταξύ τους.
Αυτό το φαινόμενο υποδηλώνει είτε ότι η πληροφορία μπορεί να ταξιδέψει με άπειρη ταχύτητα, είτε ότι στην πραγματικότητα τα δύο σωματίδια παραμένουν συνδεδεμένα σε ένα βαθύτερο επίπεδο.
Η Κβαντική Διεμπλοκή είναι ένα αποδεδειγμένο φαινόμενο που έχει παρατηρηθεί πειραματικά όχι μόνο στον μικρόκοσμο των ατόμων και των υποατομικών σωματιδίων, αλλά και σε μεγαλύτερες κλίμακες.
Δύο σωματίδια που βρίσκονται σε κβαντικό εναγκαλισμό μπορούν να θεωρηθούν ως ένα ενιαίο σύστημα, του οποίου οι ιδιότητες είναι αλληλένδετες. Για παράδειγμα, αν δύο διεμπλεγμένα σωματίδια έχουν αντίθετο σπιν, η μέτρηση του σπιν του ενός μας δίνει αμέσως το σπιν του άλλου.
Μια θεωρητική επέκταση της κβαντικής διεμπλοκής, βασισμένη στην υπόθεση της Μεγάλης Έκρηξης, υποστηρίζει ότι εφόσον τα πάντα στο σύμπαν δημιουργήθηκαν από ένα κοινό σημείο, θα μπορούσαν ακόμα να βρίσκονται σε κάποια μορφή διεμπλοκής, “ακουμπώντας” το ένα το άλλο σε ένα θεμελιώδες επίπεδο.
Υπό αυτή την οπτική, ο χώρος όπως τον αντιλαμβανόμαστε θα μπορούσε να είναι μια κατασκευή που δημιουργεί την ψευδαίσθηση της ύπαρξης ξεχωριστών αντικειμένων. Η Κβαντική Διεμπλοκή, με αυτόν τον τρόπο, αμφισβητεί την καθημερινή μας αντίληψη για τον χώρο.
Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι αν δύο άτομα έχουν αναπτύξει μια ισχυρή σύνδεση μεταξύ τους, οι σκέψεις τους θα μπορούσαν να είναι συνδεδεμένες με έναν τρόπο που δεν επηρεάζεται από τη φυσική απόσταση που τα χωρίζει.
Στις 23 Φεβρουαρίου 1969, στην εφημερίδα “Ακρόπολις”, δημοσιεύθηκε η τελευταία συνέντευξη του λογοτέχνη και “πατέρα της παραψυχολογίας” στην Ελλάδα, Άγγελου Τανάγρα. Ο δημοσιογράφος Γιώργος Κορωναίος τον βρήκε σε ένα λιτό διαμέρισμα. Η επίπλωση ήταν ελάχιστη και ο ίδιος ο Τανάγρας, ένας άνθρωπος που είχε αφιερώσει τη ζωή του στη γνώση, δεν είχε ούτε ένα βιβλίο στο σπίτι του λόγω προβλημάτων όρασης.
Πείραμα- σοκ: Έδιναν παιδιά σε παιδόφιλους ανάδοχους γονείς!
Λίγα λόγια για τον Άγγελο Ευαγγελίδη
Ο Άγγελος Ευαγγελίδης, το πραγματικό όνομα του Άγγελου Τανάγρα, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1877. Σπούδασε ιατρική και υπηρέτησε στο Πολεμικό Ναυτικό, συμμετέχοντας σε σημαντικές ιστορικές περιόδους.
Πέρα από την ιατρική, είχε πάθος για την παραψυχολογία και τη λογοτεχνία. Μετέφρασε αρχαίες τραγωδίες και έγραψε διηγήματα που αναγνωρίστηκαν και μεταφράστηκαν. Σύμφωνα με τον συγγραφέα και ερευνητή Νικόλαο Κουμαρτζή, τα προσωπικά ημερολόγια του Τανάγρα αποκαλύπτουν έναν άνθρωπο με έντονη προσωπικότητα και εμπλοκή σε ιστορικά γεγονότα.
Η ίδρυση της Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών το 1923 ήταν το επιστέγασμα του ενδιαφέροντος του Τανάγρα για την επιστημονική διερεύνηση των ψυχικών φαινομένων. Στελέχωσε την εταιρεία με διακεκριμένους επιστήμονες και διεξήγαγε συστηματικές έρευνες, δημοσιεύοντας τα αποτελέσματα στο περιοδικό “Ψυχικαί Έρευναι”. Στα πειράματα συμμετείχαν μέντιουμ της εποχής, οι οποίοι υποβάλλονταν σε αυστηρούς ελέγχους.
Η φήμη και το έργο της Εταιρείας εξαπλώθηκαν, προσελκύοντας πολλούς ενδιαφερόμενους και οδηγώντας στην ίδρυση φροντιστηρίων για νέους επιστήμονες. Η επιτυχία των προσπαθειών του Τανάγρα οδήγησε ακόμη και στην εισαγωγή μαθημάτων πειραματικής τηλεπάθειας και ψυχικών φαινομένων στο Εθνικό Πανεπιστήμιο.
Υπό την καθοδήγηση του Τανάγρα, διεξήχθησαν πρωτοποριακές έρευνες στην ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου και την τηλεκίνηση. Η Εταιρεία προσέλκυσε μέλη από την αθηναϊκή κοινωνία και διακεκριμένους επιστήμονες από όλο τον κόσμο.
Δυστυχώς, το έργο του Τανάγρα και της Εταιρείας δεν είχε συνέχεια. Το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου οδήγησε στην παύση της λειτουργίας της Εταιρείας, γεγονός που αποτέλεσε διαρκή θλίψη για τον Άγγελο Τανάγρα.
Στην τελευταία του συνέντευξη, εξέφρασε τη λύπη του για το ότι το έργο του ήταν “πρόωρο” για την Ελλάδα, όπου πολλοί είτε αδιαφορούσαν είτε εξακολουθούσαν να ενδιαφέρονται για εντυπωσιακές αλλά εσφαλμένες ερμηνείες των ψυχικών φαινομένων.
Χορηγούμενο
