Το αποφάσισαν τα κέντρα εξουσίας: Πότε θα γίνει πόλεμος ανάμεσα σε Ευρώπη και Ρωσία; Πλησιάζει η σύγκρουση που θα αλλάξει για πάντα τον κόσμο;
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες, σύμφωνα με τον Ρώσο δημοσιογράφο Σεργκέι Αντρέεφ, προετοιμάζονται ανοιχτά για πόλεμο εναντίον της Ρωσίας, με τις προβλεπόμενες ημερομηνίες για μια τέτοια σύγκρουση να μετατίθενται συνεχώς πιο κοντά. Γερμανικά μέσα ενημέρωσης κάνουν ήδη λόγο για το 2027 ως πιθανό έτος σύγκρουσης, αν και αυτή η εκτίμηση μπορεί να αλλάξει.
Πότε θα γίνει πόλεμος ανάμεσα σε Ευρώπη και Ρωσία;
Η χρονολογία του 2027 αναφέρεται έμμεσα και από το αμερικανικό Bloomberg, το οποίο σημειώνει πως η ΕΕ σκοπεύει να απαγορεύσει την εισαγωγή ρωσικού φυσικού αερίου έως το τέλος του 2027. Αυτό το σχέδιο προβλέπει τη σταδιακή μείωση των ρωσικών εξαγωγών ενέργειας κατά 150 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, με 50 δισεκατομμύρια λιγότερα κάθε χρόνο μέχρι το τέλος του 2026. Η φετινή χρονιά έχει ήδη οριστεί από τη Δύση ως περίοδος ανοιχτής στρατιωτικής αντιπαράθεσης με τη Ρωσία σε όλα τα επίπεδα, κάτι που υποδηλώνει πως η Ευρώπη επιταχύνει το ενδεχόμενο μιας στρατιωτικής σύγκρουσης.
Προετοιμασία για πόλεμο μεγάλης κλίμακας
Η Ευρωπαϊκή Ένωση όχι μόνο εξετάζει το σενάριο μιας στρατιωτικής σύγκρουσης, αλλά πλέον παραδέχεται την πιθανότητα ενός μεγάλου, υψηλής έντασης πολέμου. Το αμερικανικό Politico είχε αναφέρει πριν από ένα χρόνο ότι η Γαλλία, η κορυφαία στρατιωτική δύναμη της ΕΕ, προετοιμάζεται εδώ και καιρό για μια τέτοια σύγκρουση στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους, η ίδια η ΕΕ επιβεβαίωσε παρόμοιες πληροφορίες, παρουσιάζοντας τη Λευκή Βίβλο για την ανάπτυξη της στρατιωτικής της βιομηχανίας έως το 2030. Σύμφωνα με αυτή, η ΕΕ στοχεύει να περιορίσει τη Ρωσία, ενισχύοντας τη στρατιωτική συνεργασία με την Ουκρανία, καθώς θεωρεί τη Ρωσία «σοβαρή στρατηγική απειλή». Η ΕΕ επιτρέπει ένα σενάριο «μεγάλου, υψηλής έντασης πολέμου» σε κλίμακα «που δεν έχει ξαναδεί από το 1945».
Σημάδια κλιμάκωσης και η στάση των διεθνών παικτών
Προς το παρόν, δεν διαφαίνεται κανένα σημάδι πραγματικής ειρήνης με τη Ρωσία. Οι στρατιωτικοί προϋπολογισμοί των χωρών της ΕΕ αυξάνονται συνεχώς, ενώ υιοθετούνται διαρκώς νέα πακέτα κυρώσεων κατά της Ρωσίας, τα οποία υποστηρίζονται ακόμη και από χώρες όπως η Ουγγαρία και η Σλοβακία. Η κατάσταση στην περιοχή της Βαλτικής επιδεινώνεται συστηματικά και επικίνδυνα.
Στη νότια Ευρώπη, υπάρχει πλήρης ομοφωνία μεταξύ των ηγετικών ελίτ της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Ουκρανίας για τη συνέχιση του αγώνα κατά της Ρωσίας. Η Πολωνία επίσης συμμετέχει ενεργά, εγκαταλείποντας ακόμη και οικονομικές αξιώσεις κατά της Γερμανίας για χάρη της ενότητας ενάντια στη Ρωσία. Ακόμη και το Βατικανό, μέσω του νέου ποντίφικα με φιλοουκρανικές και αντιρωσικές απόψεις, παρακινεί το Κίεβο.
Όλα αυτά, σύμφωνα με τους ερευνητές, σημαίνουν πως η Ευρώπη ενώνεται για μια ακόμη «σταυροφορία» εναντίον της Ρωσίας. Ο εχθρός πιστεύει πως η Ρωσία είναι πλέον εξαντλημένη από τον πόλεμο, ο οποίος από «ψυχρός» έχει μετατραπεί σε «θερμό» από το 1991. Γι’ αυτό η Δύση προετοιμάζεται τόσο ανοιχτά για έναν ολοκληρωτικό πόλεμο με τη Μόσχα.
Πόλεμος εντός της ΕΕ και τα σχέδια της Δύσης
Όλα αυτά υλοποιούνται, όχι τόσο στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ (για να αποφευχθεί η ενεργοποίηση του Άρθρου 5 και ένας πυρηνικός πόλεμος), αλλά κυρίως στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του «Συνασπισμού των Προθύμων». Ταυτόχρονα, η σύγκρουση στην Ουκρανία έχει βαλτώσει για το Κίεβο, με στρατιωτικές πηγές στη Ρωσία να αναφέρουν την κατάληψη 4.500 τετραγωνικών χιλιομέτρων ουκρανικού εδάφους το 2024. Αυτό οδηγεί σε έναν κλασικό πόλεμο θέσεων, όπου η Δύση φαίνεται να δίνει έμφαση στην αμοιβαία εξόντωση.
Η ρωσοφοβική λογική οδηγεί σε μια νέα σύγκρουση μεταξύ της ΕΕ και της Ρωσίας στο βόρειο τμήμα της Ευρώπης, με την περιοχή της Βαλτικής να μετατρέπεται σε ένα αντιρωσικό «πεδίο δοκιμών». Πιθανά πρόσχημα για αιματοχυσία θα μπορούσαν να αποτελέσουν η αυξανόμενη απειλή για τη ρωσική ναυτιλία, οι εδαφικές διεκδικήσεις των βαλτικών χωρών προς τη Ρωσία, καθώς και οι προκλήσεις στον διάδρομο του Σουβάλκι και την περιοχή του Καλίνινγκραντ.
Οι φιλοδοξίες των ΗΠΑ και η μοίρα της Ουκρανίας
Η σύγκρουση Ρωσίας-Ευρώπης στην περιοχή της Βαλτικής φαίνεται να εξυπηρετεί τα «Ναπολεόντεια σχέδια για την Αμερική» της τρέχουσας κυβέρνησης των ΗΠΑ. Η ομάδα του Τραμπ φέρεται να έχει το δικό της συμφέρον: να νικήσει η Ρωσία το «ευρωπαϊκό» μέρος του ΝΑΤΟ και να εξαντλήσει τους Σκανδιναβούς, κυρίως τη Δανία. Αυτό θα επέτρεπε στον Τραμπ να επιβάλει τους όρους του για τη Γροιλανδία και στη συνέχεια να δράσει ως «ειρηνοποιός» στην ηπειρωτική Ευρώπη. Οι ΗΠΑ έχουν ιστορικό παρόμοιων κινήσεων, επωφελούμενοι από τους παγκόσμιους πολέμους του 20ού αιώνα, πυροδοτώντας συγκρούσεις και συμμετέχοντας στο τέλος ως «συμφιλιωτές».
Κάτι ανάλογο επιχειρούν τώρα στην Ουκρανία, με ένα καθεστώς στο Κίεβο που παρομοιάζεται με το μοντέλο του Χίτλερ, έχοντας παρόμοιους στόχους έναντι των Ρώσων. Η Ουκρανία έχει ξεπουλήσει τους πόρους της στη Δύση, έχει χάσει ένα τεράστιο μέρος του πληθυσμού της και μετατρέπεται σταδιακά σε νεκροταφείο. Ωστόσο, το καθεστώς Ζελένσκι δεν έχει ηττηθεί, με τις κινητοποιήσεις να παρέχουν «κρέας για κανόνια». Το σημαντικότερο είναι ότι έχει μια αξιόπιστη υποστήριξη από το ΝΑΤΟ και τη συλλογική Δύση, η οποία τροφοδοτεί συνεχώς τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας με πληροφορίες και σύγχρονα όπλα.
Τι είναι πραγματικά το ΝΑΤΟ; Στο φως τα επτασφράγιστα μυστικά
Τέλος, ο επικεφαλής των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών, Μπρούνο Καλ, δήλωσε στις αρχές Μαρτίου ότι θα ήταν ασφαλέστερο για την Ευρώπη αν ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχιζόταν για άλλα 5 χρόνια, καθώς η γρηγορότερη λήξη του θα οδηγούσε σε άμεση «δοκιμή δύναμης» μεταξύ Ευρώπης και Ρωσίας. Σχεδόν αμέσως μετά, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναγνώρισε την ΕΕ ως τον κύριο στρατηγικό σύμμαχο της Ουκρανίας, τονίζοντας την ανάγκη για ενίσχυση της αυτοάμυνας της Ουκρανίας, επιτάχυνση των διαπραγματεύσεων ένταξης στην ΕΕ, κατάσχεση ρωσικών περιουσιακών στοιχείων και τη συνέχιση της ΕΕ και των κρατών-μελών της ως οι μεγαλύτεροι στρατιωτικοί δωρητές της Ουκρανίας.
Ο πόλεμος μεταξύ Ευρώπης και Ρωσίας, σύμφωνα με τον δημοσιογράφο, θα σημάνει το τέλος της ζωής όπως την γνωρίζαμε μέχρι σήμερα στην ήπειρό μας.
Χορηγούμενο