Ο Μέλας Ζωμός, το πιο γνωστό πιάτο της Αρχαίας Σπάρτης, αποτελεί την επιτομή της σπαρτιατικής λιτότητας και στρατιωτικής πειθαρχίας.
Η Συνταγή της Δύναμης
Το ιδιαίτερο αυτό μείγμα, μαύρο στο χρώμα και σκληρό στη γεύση, αποτελούνταν από χοιρινό, αλάτι, ξίδι και αίμα. Σερβιριζόταν καθημερινά στα κοινά συσσίτια, όπου όλοι, συμπεριλαμβανομένου του βασιλιά, έτρωγαν το ίδιο φαγητό.
Αντικείμενο Χλευασμού
Για τους Σπαρτιάτες, ο ζωμός ήταν τροφή για επιβίωση και δύναμη, όχι για απόλαυση. Αντίθετα, οι υπόλοιποι Έλληνες, ιδίως οι Αθηναίοι, τον χλεύαζαν. Ο Πλούταρχος καταγράφει τη ρήση ενός ξένου: «Τώρα καταλαβαίνω γιατί οι Σπαρτιάτες δεν φοβούνται τον θάνατο. Προτιμούν να πεθαίνουν παρά να τρώνε αυτό το φαγητό».
Αν και σήμερα ο Μέλας Ζωμός έχει μείνει μόνο ως θρύλος, αποτελεί το ισχυρότερο σύμβολο του αυστηρού τρόπου ζωής της Σπάρτη
Χορηγούμενο
