Το μεγαλύτερο παγόβουνο στον κόσμο, το A23a, βρίσκεται σε διαδικασία ταχείας διάλυσης. Σπάζοντας σε πολλά «πολύ μεγάλα κομμάτια». Αυτή η εξέλιξη σηματοδοτεί το τέλος της ζωής του γιγαντιαίου παγόβουνου. Το οποίο παρακολουθείται από τους επιστήμονες εδώ και δεκαετίες.
Από τη Γέννηση στην Ταχεία Διάλυση
Το παγόβουνο A23a αποκολλήθηκε από την τράπεζα πάγου Filchner-Ronne της Ανταρκτικής το 1986. Με αρχικό βάρος που έφτανε το ένα τρισεκατομμύριο τόνους και έκταση 3.672 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ήταν μεγαλύτερο από την Εύβοια. Και έφερε πολλές φορές τον τίτλο του μεγαλύτερου παγόβουνου στον κόσμο.
Επίσης μετά από παραμονή για περισσότερα από 30 χρόνια προσκολλημένο στον πυθμένα της θάλασσας Weddell, το A23a άρχισε να κινείται. Τα τελευταία χρόνια, τα θαλάσσια ρεύματα το παρέσυραν βόρεια, ακολουθώντας τον «διάδρομο» των παγόβουνων, μια πορεία που έχει ακολουθηθεί και από άλλα μεγάλα παγόβουνα στο παρελθόν, όπως το A68 και το A76.
Η Διάλυση και οι Επιπτώσεις
Ο Andrew Meijers, ωκεανογράφος στη Βρετανική Ερευνητική Ομάδα της Ανταρκτικής (BAS), επιβεβαίωσε ότι το παγόβουνο «διαλύεται γρήγορα». Η έκτασή του έχει ήδη συρρικνωθεί σε περίπου 1.700 τετραγωνικά χιλιόμετρα, μέγεθος που αντιστοιχεί στην ευρύτερη περιοχή του Λονδίνου. Ωστόσο η αύξηση της θερμοκρασίας του νερού και η άνοιξη στο νότιο ημισφαίριο επιταχύνουν τη διαδικασία, με τους επιστήμονες να εκτιμούν ότι το A23a σύντομα θα σπάσει σε κομμάτια πολύ μικρά για να παρακολουθηθούν.
Επίσης με τη διάλυση του A23a, ο τίτλος του μεγαλύτερου παγόβουνου περνάει πλέον στο D15a, το οποίο έχει έκταση περίπου 3.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων και παραμένει σταθερό κοντά στην ακτή της Ανταρκτικής.
Επιπλέον αυτό το φαινόμενο αποτελεί ακόμη μία ένδειξη των κλιματικών αλλαγών που επηρεάζουν την Ανταρκτική και τον πλανήτη. Η διάλυση τεράστιων παγόβουνων επηρεάζει τα θαλάσσια ρεύματα, τη θαλάσσια ζωή και την παγκόσμια στάθμη της θάλασσας, υπενθυμίζοντας την ευθραυστότητα των πολικών οικοσυστημάτων.
Χορηγούμενο
