Σε μια εποχή όπου κυριαρχούν τα μοντέλα γονεϊκότητας που βασίζονται στον πλήρη έλεγχο (όπως ο «γονέας-τίγρης», ο «γονέας-ελικόπτερο» ή ο «γονέας-εκχιονιστικό»), η ψυχίατρος του Harvard, Dr. Shimi Kang, προτείνει μια διαφορετική προσέγγιση: τη γονεϊκότητα-δελφίνι.
Τα αυταρχικά στιλ ανατροφής, τονίζει η Dr. Kang, δημιουργούν περιβάλλον εξωτερικού ελέγχου και μειώνουν την αυτοπαρακίνηση των παιδιών, αυξάνοντας τον κίνδυνο για άγχος, κατάθλιψη και δυσκολία στην ανάπτυξη υγιούς ανεξαρτησίας. Αντίθετα, το εντελώς αντίθετο άκρο, ο «γονέας-μέδουσα» (χωρίς κανόνες και προσδοκίες), οδηγεί σε έλλειψη ελέγχου παρορμήσεων και ριψοκίνδυνες συμπεριφορές.
Το Μοντέλο του Δελφινιού: Ευελιξία και Αυθεντία
Ο γονέας-δελφίνι υιοθετεί ένα ιδανικό, ισορροπημένο στιλ ανατροφής. Όπως το σώμα του δελφινιού, είναι ευέλικτος και προσαρμόσιμος.
Αυτοί οι γονείς:
- Έχουν κανόνες και προσδοκίες, αλλά δίνουν αξία στη δημιουργικότητα και την ανεξαρτησία.
- Λειτουργούν ως συνεργάτες και χρησιμοποιούν την καθοδήγηση και το παράδειγμα.
- Δημιουργούν μια ισορροπημένη, με αυθεντία, σχέση γονέα-παιδιού.
Τα Τρία «Μυστικά» της Εσωτερικής Παρακίνησης
Ωστόσο η γονεϊκότητα-δελφίνι δίνει έμφαση σε έναν ισορροπημένο τρόπο ζωής που περιλαμβάνει όσα λείπουν από τα περισσότερα παιδιά σήμερα:
- Παιχνίδι και Εξερεύνηση (Play & Exploration): Καλλιέργεια της δημιουργικής προσαρμοστικότητας και της ικανότητας να «φτιάχνεις λεμονάδα» από τα προβλήματα.
- Κοινότητα και Προσφορά (Community & Contribution): Ανάπτυξη του αλτρουισμού και των ουσιαστικών κοινωνικών δεσμών, παράγοντες που συνδέονται με την ευτυχία, σύμφωνα με τη μελέτη του Χάρβαρντ.
- Χαλάρωση (Relaxation): Εξασφάλιση βασικών αναγκών, όπως ο επαρκής ύπνος και η τακτική άσκηση, που ενεργοποιούν τον θετικό κύκλο επιβράβευσης της ντοπαμίνης στον εγκέφαλο.
Οι 6 Κανόνες των Γονέων–Δελφινιών
Επίσης οι γονείς καλούνται να σταματήσουν να υπερπροστατεύουν, να υπερπρογραμματίζουν και να υπερ-ανταγωνίζονται. Το κλειδί είναι να αφήσουν χρόνο και χώρο στα παιδιά να αναπτύξουν τη δική τους εσωτερική φωνή και τους κινητήριους παράγοντες.
Οι έξι βασικοί κανόνες του μοντέλου είναι:
- Ισορροπία και συνεργασία.
- Δεν υπερφορτώνουν το πρόγραμμα των παιδιών.
- Καθώς δεν δίνουν υπερβολικές οδηγίες (όχι υπερ-επίβλεψη).
- Δεν υπερπροστατεύουν.
- Δημιουργούν ένα περιβάλλον στήριξης.
- Προσαρμόζονται στις ανάγκες και τις συνθήκες.
Επιπλέον η γονεϊκότητα-δελφίνι αποτελεί έναν τρυφερό και ισορροπημένο δρόμο που βοηθά τα παιδιά να εμπιστευτούν τον εαυτό τους και να γίνουν υγιείς, χαρούμενοι και αυτόνομοι ενήλικες.
Χορηγούμενο
