Το θαυματουργό νερό του Γιώργου Καματερού και οι τραγικές συνέπειες για όσους τον πίστεψαν και πέθαναν από καρκίνο
Τον Φεβρουάριο του 1976, η ελληνική κοινωνία παραδόθηκε σε μια μαζική υστερία, γεννημένη από μια ψεύτικη υπόσχεση ίασης από τον καρκίνο. Η υπόθεση του «θαυματουργού νερού» του δικηγόρου από την Κω, Γιώργου Καματερού, αποκάλυψε την ευπιστία και την αγωνία χιλιάδων ανθρώπων, ενώ κατέληξε σε δικαστικές καταδίκες και τραγικό τέλος.
Η «Ανακάλυψη» του Ήλιον
Η ιστορία ξεκίνησε όταν ο 36χρονος δικηγόρος Γιώργος Καματερός, με συνεργάτη τον επιχειρηματία Κώστα Γράτσο, ισχυρίστηκε ότι ανακάλυψε ένα ροζ πέτρωμα κοντά στην πηγή «Μέκκα» της Κω. Το ονόμασε «Ήλιον» και υποστήριξε ότι, όταν διαλυόταν στο νερό, του προσέδιδε θεραπευτικές ιδιότητες ικανές να νικήσουν τον καρκίνο.
Η είδηση φιλοξενήθηκε στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, προκαλώντας τεράστιο σάλο. Η αμήχανη στάση της Πολιτείας, που αρχικά συνέστησε απλώς «επιφυλακτικότητα», δεν κατάφερε να ανακόψει τη δυναμική του Καματερού, ο οποίος με δηλώσεις του τροφοδοτούσε την ελπίδα των πασχόντων.
Μαζική Υστερία και Ουρές για το «Πανάκεια»
Εκμεταλλευόμενοι τη λαϊκή αγωνία, οι Καματερός και Γράτσος οργάνωσαν διανομές του «νερού» με βυτιοφόρα, ανακοινώνοντας σημεία πώλησης, τα οποία σύντομα αντικαταστάθηκαν από πωλήσεις σε μπουκαλάκια και σωληνάρια έναντι 20 δραχμών.
Ορδές ανθρώπων, ακόμα και αστέρες του θεάτρου και του ποδοσφαίρου (όπως η Γκιζέλα Ντάλη, που δήλωσε ψευδώς ότι θεραπεύτηκε), σχημάτιζαν ατελείωτες ουρές στα σημεία διανομής, φτάνοντας ακόμα και στα χέρια για να προμηθευτούν το υποτιθέμενο «θαύμα». Ο Καματερός έφτασε στο σημείο να υποστηρίζει ότι το νερό θεράπευε πλέον και την τυφλότητα, προβάλλοντάς το ως πανάκεια για κάθε νόσο.
Η υπόθεση πήρε δραματική τροπή όταν δημοσιεύτηκε ότι γονείς παιδιών με λευχαιμία σταμάτησαν την κλασική θεραπεία για να χρησιμοποιήσουν το νερό, με αποτέλεσμα την επιδείνωση της υγείας τους και, σε μία περίπτωση, τον θάνατο ενός παιδιού.
Η Κατάρρευση του Μύθου και η Δικαίωση της Επιστήμης
Η αδυναμία του Καματερού να προσκομίσει οποιοδήποτε επιστημονικό στοιχείο και οι δηλώσεις του, στις οποίες ισχυριζόταν ότι «ο Θεός τον διάλεξε ακριβώς επειδή δεν είναι γιατρός», οδήγησαν την Πολιτεία στην παρέμβαση.
- Τα πορίσματα του Κρατικού Εργαστηρίου Ελέγχου Φαρμάκων (ΚΕΕΦ) και του «Δημόκριτου» ήταν καταδικαστικά: το νερό δεν παρουσίαζε ιδιαίτερο ενδιαφέρον από πλευράς ραδιενέργειας (αντίθετα με τους ισχυρισμούς του), ενώ υπήρχε κίνδυνος μόλυνσης.
- Η κατάσχεση του υλικού και η ποινική δίωξη ήταν αναπόφευκτες.
Στο αποκορύφωμα της παραφροσύνης, ο Καματερός εκφώνησε παραληρηματικό λογύδριο, δηλώνοντας ότι θα «εξαφανίσει την Τουρκία και ίσως τη Σιβηρία» και ότι θα «σφάξει όλους τους βουλευτές», με αποτέλεσμα το πλήθος να διαλυθεί σιωπηλά.
Ποιά περιοχή της Αθήνας πήρε το όνομά της από έναν μπακάλη από την Ήπειρο;
Η Καταδίκη και το Τραγικό Τέλος
Ο Καματερός και ο Γράτσος καταδικάστηκαν για παράνομη άσκηση ιατρικού επαγγέλματος και παράνομη διάθεση φαρμακευτικού προϊόντος σε ποινές φυλάκισης (μετατράπηκαν τελικά σε εξαγοράσιμες).
Ο εμπνευστής του «Ήλιον» έφυγε στη Γαλλία, αλλά επέστρεψε στην Κω όπου βρέθηκε νεκρός το 1998 από αυτοκτονία, υπό το βάρος των χρεών και ψυχολογικών προβλημάτων. Η ιστορία του «θαυματουργού νερού» έμεινε ως ένα σκοτεινό παράδειγμα του πώς η απελπισία και η διαψευσμένη ελπίδα μπορούν να μετατραπούν σε κοινωνική υστερία.
ΠΗΓΕΣ:
– «Ξεχασμένα πρωτοσέλιδα – Ρεπορτάζ από τη νεοελληνική μικροϊστορία» Ι. Γάγκου (Εκδ. Polaris, Αθήνα 2016)
– «Χρονικό του 20ου αι.», ομαδικό (Εκδ. Δομική, Αθήνα 1992)
– «Όταν το νερό γίνεται φως-Γεώργιος Καματερός» Β. Καστελλοριζιώτη (Εκδ. Έλευσις, Αθήνα 2005)
– Αρχείο εφημερίδων Τ.Α. Μανιατέα
Χορηγούμενο
