Τζένη Καρέζη: Στο φως το ανατριχιαστικό μυστικό που πήρε μαζί της! Μαθεύτηκε 34 χρόνια μετά το θάνατο της σπουδαίας ηθοποιού
Τζένη Καρέζη: Στο φως το ανατριχιαστικό μυστικό που πήρε μαζί της – Συμπληρώνονται 34 χρόνια από την απώλεια της αξέχαστης Τζένης Καρέζη στις 27 Ιουλίου 1992, μετά από μια γενναία μάχη με τον καρκίνο.
Η ταλαντούχα ηθοποιός με τα μοναδικά μάτια, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 53 ετών, αφήνοντας ένα ανεξίτηλο σημάδι στον καλλιτεχνικό κόσμο.
Η Χρυσούλα Μύττη, επίσης ηθοποιός, αποκάλυψε σε παλαιότερη συνέντευξή της ότι η Τζένη Καρέζη είχε ένα μεγάλο όνειρο που δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει πριν από τον θάνατό της.
Τζένη Καρέζη: Συγκλονιστική φωτογραφία λίγο πριν πεθάνει!
Τα γεγονότα ξεκίνησαν τον Οκτώβριο του 1988, όταν η Τζένη Καρέζη ανέλαβε έναν από τους πιο σημαντικούς και απαιτητικούς ρόλους στη διεθνή θεατρική σκηνή, υποδυόμενη τη Λιουμπόβα στο έργο «Βυσσινόκηπος» του Τσέχοφ. Παρά τη θερμή υποδοχή από το κοινό, το θέατρο έκλεισε τον Μάρτιο του 1989, καθώς η Καρέζη αναγκάστηκε να φύγει επειγόντως για το Λονδίνο, αφού τα συμπτώματα που είχε δεν είχαν ληφθεί σοβαρά υπόψη από τον γυναικολόγο της.
Η τελευταία επιθυμία της Τζένης Καρέζη ήταν να επισκεφθεί το αγαπημένο της εξοχικό, τον επίγειο παράδεισό της, όπως τον αποκαλούσε. Καθημερινά, πάλευε με την ασθένειά της, ελπίζοντας ότι η αλλαγή περιβάλλοντος θα έφερνε κάποια ανακούφιση. Η εντυπωσιακή μονοκατοικία στην Τσαγκαράδα Πηλίου, περιτριγυρισμένη από πλατάνια και διακοσμημένη με ένα ρυάκι και βότσαλα που είχε μαζέψει η ίδια από τις ακρογιαλιές, ήταν ο τόπος που της έδινε ηρεμία και απομάκρυνε τις έγνοιες της.
Κατά τη διάρκεια αυτής της δύσκολης μάχης, η Καρέζη πίστευε ότι η παρουσία της εκεί θα έφερνε την αναγκαία ανάκαμψη στην υγεία της, ελπίζοντας σε ένα θαύμα.
«Την άνοιξη του ’92, όταν πια οι γιατροί δεν έδιναν καμία ελπίδα, ήθελε να κάνει ένα ταξίδι στο εξοχικό της. Νομίζω ότι πίστευε πως εκεί όλα θ’ αλλάξουν. Ήταν το ορμητήριό της. Έλεγε πως αξιοπρέπεια σημαίνει να αποδέχεσαι ότι δεν είσαι τόσο δυνατός όσο νομίζεις, να αφήνεσαι. Και η Τζένη ήταν τόσο δυνατή ώστε να αφεθεί». Αλλά τελικά, δεν κατάφερε να κάνει αυτό το ταξίδι.
«Δέκα μέρες πριν τον θάνατό της, είχα πάει σπίτι της. Άρρωστη πολύ, μου είχε πει πως ίσως και να ήταν η τελευταία φορά που την έβλεπα. Καθόταν στην πολυθρόνα της ντυμένη σαν έφηβη, με αθλητικά παπούτσια. Πρώτη φορά την έβλεπα με αυτά τα παπούτσια. Κάπνιζε ασταμάτητα. Με απελπισία, θυμό, για την αδικία, αλλά και με μικρή ελπίδα. Αυτή την εικόνα νομίζω θα κρατήσω μέσα μου. Αυτή περισσότερο από την άλλη, της ηθοποιού που λαμποκοπούσε πάνω στη σκηνή, που θαύμαζε και αγαπούσε ο κόσμος και οι φίλοι της».
Η ηθοποιός έφυγε από τη ζωή χωρίς να εκπληρώσει την επιθυμία της, κρατώντας αυτό το προσωπικό μυστικό μαζί της. Ωστόσο, είναι βέβαιο ότι θα νιώθει περήφανη που οι πολιτιστικοί οργανισμοί, σε συνεργασία με τους τοπικούς φορείς του Πηλίου, συνεχίζουν να διοργανώνουν πολλές παραστάσεις στο εξοχικό της, διατηρώντας έτσι ζωντανή τη μνήμη της και την προσφορά της στον πολιτιστικό βίο της περιοχής.
Χορηγούμενο
