Βούρλα: Ο κρατικός οίκος ανοχής στον Πειραιά και τα ένοχα μυστικά του Οι σκοποί που εξυπηρετούσε και η μετατροπή του σε φυλακή
Στη Δραπετσώνα του Πειραιά, ένα κτίριο με βαριά ιστορία στέκεται ως μνημείο μιας άλλης εποχής, όπου η ανθρώπινη αξιοπρέπεια συχνά θυσιαζόταν στο βωμό της κοινωνικής περιθωριοποίησης. Ο λόγος για τα Βούρλα, ένα συγκρότημα που ξεκίνησε ως δημόσιο πορνείο και κατέληξε φυλακή, φιλοξενώντας για δεκαετίες τις πιο εξαθλιωμένες ψυχές.
Δείτε επίσης – Ποια χλιδάτη περιοχή της Αθήνας παλιά λεγόταν Κατσικάδικα;
Βούρλα: Ο κρατικός οίκος ανοχής στον Πειραιά και τα ένοχα μυστικά του
Τα Βούρλα κατασκευάστηκαν το 1875 από τον Δήμο Πειραιά και λειτούργησαν αρχικά ως δημόσιος οίκος ανοχής. Για περίπου 60 χρόνια, τελούσαν υπό την επίβλεψη του κράτους και την αστυνομική περιφρούρηση. Ένας ψηλός τοίχος απομόνωνε τις γυναίκες που ζούσαν εκεί από τον έξω κόσμο, ενώ τα ομοιόμορφα κελιά θύμιζαν έντονα φυλακή. Οι γυναίκες αυτές στερούνταν ακόμη και την πραγματική τους ταυτότητα, καθώς αναφέρονταν με ψευδώνυμα. Έξω από τα τείχη των Βούρλων, η κοινωνική εξαθλίωση ήταν επίσης εμφανής, με το χώρο να περιβάλλεται από περιθωριακά στοιχεία.
Με την έναρξη της Κατοχής, τα Βούρλα μετατράπηκαν σε φυλακή, ένας ρόλος που διατήρησαν μέχρι τη δεκαετία του 1970. Η μετάβαση αυτή υπογράμμισε την ήδη υπάρχουσα δομή και ατμόσφαιρα περιορισμού που χαρακτήριζε το χώρο.
Η Φωνή των Εξαθλιωμένων
Η συγγραφέας Τέτη Σώλου, στο βιβλίο της «Πόρνες στα Βούρλα – Κάτι να μείνει από μένα», περιγράφει με συγκλονιστικό τρόπο την πραγματικότητα των γυναικών που έζησαν εκεί. Όπως αναφέρει, τα Βούρλα αποτελούσαν τον πάτο της ιεραρχίας του πληρωμένου έρωτα. Εκεί συγκεντρώνονταν γυναίκες που δεν είχαν όνομα, ούτε μέλλον, και η έξοδός τους επιτρεπόταν μόνο με ειδική άδεια.
Η φωνή αυτών των γυναικών δεν κατάφερε ποτέ να διαπεράσει τα τείχη των Βούρλων όσο ζούσαν. Σχεδόν 80 χρόνια μετά το κλείσιμο αυτού του ιδιόμορφου μπορντέλου-στρατώνα, οι περισσότερες από αυτές τις γυναίκες δεν βρίσκονται πια εν ζωή. Ωστόσο, η αγωνία τους να αφήσουν κάτι πίσω τους, ένα ίχνος της βασανισμένης τους ύπαρξης, παραμένει μια σιωπηλή κραυγή.
Δείτε επίσης – Χαμένες γειτονιές της παλιάς Αθήνας και οι άγνωστες ιστορίες τους
Μια Θλιβερή Υπενθύμιση
Η ιστορία των Βούρλων αποτελεί μια θλιβερή υπενθύμιση των σκοτεινών πτυχών της κοινωνικής ιστορίας της Ελλάδας. Είναι μια ιστορία για την εξαθλίωση, την απομόνωση και την αγωνία για αναγνώριση ανθρώπων που στιγματίστηκαν και περιθωριοποιήθηκαν. Ο χώρος αυτός, με τις πολλαπλές του λειτουργίες, είναι ένα σύμβολο της σιωπής που επικρατούσε γύρω από τις ζωές των πιο ευάλωτων μελών της κοινωνίας.
Χορηγούμενο
