Ζωή μετά τον θάνατο; Εφικτή η αναβίωση των ανθρώπων! «Αναστρέψιμη κατάσταση» λένε πλέον οι επιστήμονες…
Ζωή μετά τον θάνατο; Εφικτή η αναβίωση των ανθρώπων! Η ιδέα της αναβίωσης των ανθρώπων μετά τον θάνατο, η οποία κάποτε φαινόταν σαν επιστημονική φαντασία, τώρα εξετάζεται σοβαρά από την επιστημονική κοινότητα. Ο Σαμ Πάρνια, γιατρός και ερευνητής στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, είναι στην πρωτοπορία αυτής της ανατρεπτικής ιδέας, υποστηρίζοντας ότι ο θάνατος δεν είναι ένα αμετάκλητο γεγονός, αλλά μια διαδικασία που μπορεί να αναστραφεί.
Στο βιβλίο του Lucid Dying, ο Πάρνια παρουσιάζει 30 χρόνια έρευνας που αναδιαμορφώνουν την κατανόησή μας για τον θάνατο. Σύμφωνα με τον ίδιο, η καρδιακή ανακοπή ή η διακοπή της εγκεφαλικής δραστηριότητας δεν αντιπροσωπεύουν το τέλος της ζωής, αλλά αποτελούν στάδια που, με τις κατάλληλες τεχνικές και τεχνολογίες, μπορούν να αντιστραφούν. Αυτή η αντίληψη αποτελεί μια ριζική αναθεώρηση της παραδοσιακής άποψης για τον θάνατο, ανοίγοντας τον δρόμο για την ανάπτυξη νέων μεθόδων ανάνηψης.
Σοκ: Πότε πεθαίνει ο περισσότερος κόσμος; Οι μοιραίες μέρες μέσα στον χρόνο
Η ομάδα του Πάρνια έχει ήδη καταφέρει να διπλασιάσει τα ποσοστά επιβίωσης μετά από καρδιακή ανακοπή, επιτυγχάνοντας σημαντική πρόοδο στην επαναφορά των ασθενών στη ζωή. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι ο εγκέφαλος και τα άλλα ζωτικά όργανα μπορούν να παραμείνουν βιώσιμα για ώρες ή και ημέρες μετά την κλινική δήλωση του θανάτου, αρκεί να εφαρμοστούν οι κατάλληλες τεχνικές αναζωογόνησης.
Ένα από τα πιο εντυπωσιακά παραδείγματα που αναφέρει ο Πάρνια είναι μια μελέτη στην οποία ο εγκέφαλος ενός χοίρου παρέμεινε ενεργός για 14 ώρες μετά τον θάνατό του. Επιπλέον, υπάρχουν καταγεγραμμένες περιπτώσεις ανθρώπων που, ευρισκόμενοι σε κατάσταση υποθερμίας, επανήλθαν στη ζωή πολλές ώρες μετά από καρδιακή ανακοπή, χάρη σε προηγμένη ιατρική τεχνολογία.
Ανατριχιαστικό: Αυτές είναι οι τρεις λέξεις που λένε οι άνθρωποι όταν πεθαίνουν
Παρά την αισιοδοξία του, ο Πάρνια αναγνωρίζει ότι η σύγχρονη ιατρική αντιμετωπίζει σοβαρά εμπόδια, όπως η υπερφόρτωση των νοσοκομείων και η έλλειψη πόρων, που καθιστούν δύσκολη την εφαρμογή αυτών των ριζικών μεθόδων σε μεγάλη κλίμακα. Ωστόσο, προβλέπει ότι στο μέλλον οι τεχνικές ανάνηψης θα εξελιχθούν σε τέτοιο βαθμό που ο θάνατος δεν θα θεωρείται πλέον το απόλυτο τέλος της ζωής.
Ο Πάρνια πιστεύει ακράδαντα ότι, με την πάροδο του χρόνου, η ανθρωπότητα θα αναθεωρήσει τη στάση της απέναντι στον θάνατο. Αυτό που σήμερα μοιάζει με επιστημονική φαντασία μπορεί κάποια μέρα να αποτελέσει αναπόσπαστο μέρος της ιατρικής πρακτικής, αλλάζοντας δραματικά το πώς αντιλαμβανόμαστε την ίδια την έννοια της ζωής και του θανάτου.
Χορηγούμενο
