17 χρόνια χωρίς τον Νίκο Κούρκουλο: Οι γυναίκες, η προσωπική του ζωή και τα παιδικά του χρόνια

Ο Νίκος Κούρκουλος πέθανε πριν 17 χρόνια, σαν σήμερα, 30 Ιανουαρίου 2007, νικημένος από τον καρκίνο

«Εγώ θέλω έργο, θέλω σκηνή, θέλω να πάρω τη σκόνη της σκηνής, να νιώσω αυτό το πράγμα. Με αυτό ζω τόσα χρόνια· αναπνέω τη σκόνη και ζω. Και τρέφομαι απ’ αυτό. Αν δεν ζεις για αυτό, μην ασχοληθείς με το θέατρο. Πες «ευχαριστώ, δεν θα πάρω» και φύγε», έλεγε ο Νίκος Κούρκουλος ο οποίος «υπήρετησε» το Εθνικό Θέατρο μέχρι το τέλος της ζωής του, 30 Ιανουαρίου 2007, παρά τη μακροχρόνια μάχη που έδινε με τον καρκίνο.

Μεγάλος θεατράνθρωπος, ζεν πρεμιέ του ελληνικού κινηματογράφου, απόλυτος σταρ που λατρεύτηκε από τις γυναίκες και κέρδισε το θαυμασμό των αντρών που ήθελαν να του μοιάσουν.

Απόλυτος σταρ τη χρυσή δεκαετία του ’60 όταν και μόνο το όνομα του αρκούσε για να έχει μια ταινία εισπρακτική επιτυχία, ο Νίκος Κούρκουλος έλαμψε με τους ρόλους του στη μεγάλη οθόνη ενώ παράλληλα παρέδωσε ποιοτικές ερμηνείες στο θεατρικό σανίδι. Αγαπημένο «παιδί» του Φιλοποίμενα Φίνου, κέρδιζε αμέσως την αγάπη όλων τόσο για την υποκριτική του ικανότητα όσο και για το σπάνιο χαρακτήρα του.

Τα παιδικά χρόνια και ο Κατράκης

Ο Νίκος Κούρκουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην περιοχή του Ζωγράφου. Παιδί ενός γνωστού κουρέα γνωστού κουρέα, είχε άλλους τρεις αδελφούς. Από νωρίς ασχολήθηκε με τον αθλητισμό. Στην αρχή με την κολύμβηση, στη συνέχεια με το μπάσκετ και μετά στο ποδόσφαιρο όπου αρχικά έπαιξε με την ομάδα της Καισαριανής και στη συνέχεια έγινε ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού. Παράλληλα, έκανε αρκετές δουλειές για να βοηθήσει την οικογένειά του. Εργάστηκε σε χρυσοχοείο, σε εταιρεία χρωμάτων, σε υφαντουργείο και μετά τη δουλειά συνέχιζε τα μαθήματα σε νυχτερινό γυμνάσιο. Ένα από τα γεγονότα που τον σημάδεψε -ίσως σε ολόκληρη τη ζωή του- ήταν ο θάνατος του μεγάλου του αδελφού σε ναυάγιο όταν ο Νίκος Κούρκουλος ήταν 18 ετών. Όπως έλεγε ο ίδιος τού άφησε ένα «κενό δυσαναπλήρωτο», όπως έλεγε, καθόρισε τα νεανικά του χρόνια και ίσως όλη του τη ζωή.

Το θέατρο μπήκε στο δρόμο του, όταν έπεσαν στα χέρια του κάποια βιβλία σχετικά με αυτό. Ωστόσο, έδωσε εξετάσεις για πολιτικός μηχανικός στο Πολυτεχνείο για να κάνει το χατήρι του πατέρα του, αλλά δεν πήγε ποτέ να δει τα αποτελέσματα.

Το σαράκι του ηθοποιού είχε μπει για τα καλά μέσα του. Κατάφερε λοιπόν να συναντήσει τον σπουδαίο Μάνο Κατράκη, ο οποίος τον προετοίμασε για τις εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και έγινε ο μέντοράς του. Ο Κούρκουλος πέρασε με επιτυχία τις εξετάσεις και φοίτησε στο Εθνικό έχοντας σπουδαίους δασκάλους όπως τους: Δημήτρη Ροντήρη, Κατίνα Παξινού, Στέλιο Βόκοβιτς και Άγγελο Τερζάκη.

Το θέατρο

Ο Νίκος Κούρκουλος έκανε το θεατρικό του ντεμπούτο τη θεατρική περίοδο 1958-59 στο πλευρό της Έλλης Λαμπέτη και του Δημήτρη Χορν και την παράσταση «Η Κυρία με τις Καμέλιες» του Αλέξανδρου Δουμά. Την αμέσως επόμενη χρονιά συμμετείχε στο θίασο της Έλσας Βεργή λαμβάνοντας τις πρώτες εγκωμιαστικές κριτικές για την ερμηνεία του στην παράσταση «Νίκη Χωρίς Φτερά». Επίσης, τη θεατρική περίοδο 1961-62 ξεχώρισε η ερμηνεία του στο έργο «Η Μικρή μας Πόλη» σε σκηνοθεσία Μάριου Πλωρίτη.

Το 1963-64 ανέβασε μαζί με την Τζένη Καρέζη την παράσταση «Η Γειτονιά Των Αγγέλων» του Ιάκωβου Καμπανέλλη με μουσική του Μίκη Θεοδωράκη. Η παράσταση γνώρισε παταγώδη αποτυχία και αλλάζοντας το έργο, οι δυο τους συμπρωταγωνίστησαν στην «Δεσποινίς Διευθυντής» των Γιαλαμά – Πρετεντέρη στο θέατρο Ρεξ. Ο Κούρκουλος είχε το ρόλο του Σαμιωτάκη, που έπαιξε αργότερα στον κινηματογράφο ο Αλέκος Αλεξανδράκης.

Πολύ γρήγορα ο Νίκος Κούρκουλος καθιερώθηκε ως ένας από τους σημαντικότερους πρωταγωνιστές του θεάτρου, παίζοντας σε σπουδαίες παραστάσεις. Το 1972 ήταν η χρονιά που συγκρότησε τον δικό του θίασο, ενώ το 1974 ίδρυσε το θέατρο Κάππα στην Κυψέλη όπου υπάρχει μέχρι σήμερα.

Το 1967 ταξίδεψε στις ΗΠΑ ερμηνεύοντας το ρόλο του Τόνιο στο μιούζικαλ «Illya Darling», τη θεατρική μεταφορά από τον Ζυλ Ντασέν και τη Μελίνα Μερκούρη της επιτυχημένης ταινίας «Ποτέ την Κυριακή». Η παράσταση απέσπασε έξι υποψηφιότητες για βραβεία Tony.

Στο θέατρο ο ηθοποιός υπηρέτησε το αρχαίο δράμα, έπαιξε κλασικά και σύγχρονα έργα της παγκόσμιας δραματουργίας και ρόλους διαφορετικούς από τους κινηματογραφικούς που τον καθιέρωσαν.

Η τελευταία θεατρική εμφάνιση του Νίκου Κούρκουλου ήταν το 1991 με αρχαία τραγωδία, όταν υποδύθηκε τον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή στο αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.

Από το 1995 και ως το θάνατό του, το 2007, διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου δημιουργώντας το «Παιδικό Στέκι», τη «Διεθνή Σκηνή», τη «Θερινή Ακαδημία Θεάτρου», την «Πειραματική Σκηνή», το «Εργαστήρι των Ηθοποιών», ενώ αναβάθμισε τη Δραματική Σχολή του Εθνικού και ίδρυσε τον θίασο «Περιοδειών Αρχαίου Δράματος».

Ο ζεν πρεμιέ του ελληνικού κινηματογράφου

Ο Κούρκουλος έκανε το κινηματογραφικό του ντεμπούτο στην ταινία «Ο Μπαρμπαγιάννης ο Κανατάς» το 1957, ενώ την επόμενη χρονιά έκανε ένα μικρό πέρασμα από το «Τελευταίο Ψέμα» του Μιχάλη Κακογιάννη στη Φίνος Φιλμ.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι όταν ο Γιάννης Δαλιανίδης τον είδε στην θεατρική παράσταση «Nίκη Χωρίς Φτερά» εντυπωσιάστηκε αμέσως βρήκε τον πρωταγωνιστή του στον «Κατήφορο» (1961), παρά τις αρχικές αντιρρήσεις του Φιλοποίμενα Φίνου. Ο ηθοποιός χρίστηκε αμέσως σε απόλυτο ζεν πρεμιέ, δίπλα στη Ζωή Λάσκαρη που επίσης έκανε το ντεμπούτο της.

Από τότε ο κινηματογράφος βρήκε τον πρωταγωνιστή του, έναν γενναίο, δίκαιο, ασυμβίβαστο γοητευτικό άντρα. Μερικοί από τους σημαντικότερους ρόλους του ήταν στις ταινίες «Λόλα» (1964) του Ντίνου Δημόπουλου, το υποψήφιο για Όσκαρ «Το Χώμα Βάφτηκε Κόκκινο» (1966) του Βασίλη Γεωργιάδη, το «Κατηγορώ τους Ανθρώπους» (1966), η «Κοινωνία Ώρα Μηδέν» (1966) του Ντίνου Δημόπουλου, «Ορατότης Μηδέν» (1970), «Κατάχρησις Εξουσίας» (1970) του Νίκου Φώσκολου, «Ο Αστραπόγιαννος» (1970).

Από το 1979 αφοσιώθηκε στο θέατρο, ενώ μόνη του τηλεοπτική δουλειά ήταν το 1992 με το «13ο Κιβώτιο» (ΑΝΤ1) σε σκηνοθεσία Τάσου Ψαρρά.

Προσωπική ζωή

Ο Νίκος Κούρκουλος παντρεύτηκε το 1966 την Μελίτα Κουτσογιάννη με την οποία απέκτησε δυο παιδιά, τον Άλκη και τη Μελίτα. Ήταν κουμπάροι με την ηθοποιό και καλή του φίλη Μαίρη Χρονοπούλου, η οποία βάπτισε τον γιο του, Άλκη. Από τον γάμο του με τη Μαριάννα Λάτση το 2003, (με την οποία παντρεύτηκε μετά τον θάνατο του πατέρα της) απέκτησε άλλα δύο παιδιά, την Εριέττα και τον Φίλιππο.

Ο Νίκος Κούρκουλος πέθανε στις 30 Ιανουαρίου 2007, σε ηλικία 72 ετών, έπειτα από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο. Η κηδεία του έγινε στις 31 Ιανουαρίου 2007, στο νεκροταφείο του Ζωγράφου στη γειτονιά όπου μεγάλωσε.