23 Σεπτεμβρίου: Μεγάλη γιορτή της Εκκλησίας – Η Σύλληψη του Τιμίου Προδρόμου

Στις 23 Σεπτεμβρίου, η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα της χριστιανικής πίστης. Τη Σύλληψη του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και Βαπτιστή. Αυτή η ημέρα δεν αποτελεί απλώς μια ανάμνηση, αλλά μια βαθιά πνευματική γιορτή που αναδεικνύει το θαύμα της γέννησης, την προφητική σημασία του Ιωάννη και τη σύνδεση του Παλαιού με τον Νέο Νόμο.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, η «φωνή του Λόγου», γεννήθηκε από γηρασμένους και στείρους γονείς. Τον ιερέα Ζαχαρία και την Ελισάβετ. Η ιστορία της σύλληψής του είναι γεμάτη θεϊκά σημάδια και μαθήματα πίστης.

Η Προσευχή του Ζαχαρία και η Επίσκεψη του Γαβριήλ

Ο Ζαχαρίας, ένας δίκαιος γέροντας, προσευχόταν επίμονα στον Θεό να του επιτρέψει να δει τον ερχομό του Σωτήρα του Κόσμου. Καθώς προσέφερε θυμίαμα μέσα στα Άγια των Αγίων, εμφανίστηκε μπροστά του ο αρχάγγελος Γαβριήλ. Ο άγγελος του ανακοίνωσε ότι η γυναίκα του, η Ελισάβετ, θα γεννούσε έναν γιο, τον οποίο θα ονόμαζαν Ιωάννη. Ο Γαβριήλ προφήτευσε πως ο Ιωάννης θα ήταν «μέγας ενώπιον του Κυρίου», γεμάτος από Άγιο Πνεύμα ακόμα και από την κοιλιά της μητέρας του, και θα προετοίμαζε τον δρόμο για τον ερχομό του Κυρίου.

Η Δυσπιστία και η Σιωπή του Ζαχαρία

Παρά το χαρμόσυνο μήνυμα, ο Ζαχαρίας δυσπίστησε λόγω της προχωρημένης ηλικίας του ίδιου και της Ελισάβετ. Ρώτησε τον άγγελο «Πώς θα το πιστέψω;». Ως τιμωρία για την έλλειψη πίστης του, αλλά και ως σύμβολο του τέλους του Παλαιού Νόμου, ο Γαβριήλ του επέβαλε σιωπή μέχρι τη γέννηση του παιδιού. Ο Ζαχαρίας, που δυσπίστησε για τη γέννηση της «φωνής του Λόγου», ήταν δίκαιο να στερηθεί τη δική του φωνή. Η οποία λύθηκε μόνο όταν, μετά τη γέννηση, έγραψε σε μια πινακίδα το όνομα «Ιωάννης».

Η Σημασία της Εορτής

Ωστόσο η γιορτή της Σύλληψης του Ιωάννη του Προδρόμου μας υπενθυμίζει ότι ο Θεός μπορεί να κάνει θαύματα ακόμα και σε φαινομενικά αδύνατες καταστάσεις. Η σύλληψη του Ιωάννη συμβολίζει το πέρασμα από την Παλαιά στη Νέα Διαθήκη. Καθώς αυτός ήταν ο τελευταίος και μεγαλύτερος των Προφητών. Επίσης, η τιμή που αποδίδει η Εκκλησία στη σύλληψη του Αγίου, αναδεικνύει την ιερότητα της ζωής από τη στιγμή της σύλληψης, στέλνοντας ένα ισχυρό μήνυμα κατά των εκτρώσεων.

Επίσης η ζωή του Ιωάννη, του «λυχναριού του θεϊκού φωτός», ήταν απόλυτα αφιερωμένη στην προετοιμασία των ανθρώπων για τον Χριστό. Η σύλληψή του ήταν η πρώτη πράξη σε αυτή τη θεϊκή αποστολή. Ένα θαύμα που άνοιξε τον δρόμο για τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους.