29 χρόνια από την κρίση στα Ίμια: Το «γκριζάρισμα» και το «ευχαριστώ» του Σημίτη

Η κρίση στα Ίμια: Το «γκριζάρισμα» και το «ευχαριστώ» του Σημίτη που προκαλεί αντιδράσεις μέχρι και σήμερα

Συμπληρώνονται 29 χρόνια από την κρίση των Ιμίων, ένα γεγονός που έφερε την Ελλάδα και την Τουρκία στα πρόθυρα πολεμικής σύγκρουσης. Αφορμή στάθηκε η προσάραξη του τουρκικού φορτηγού πλοίου Φιγκέν Ακάτ στις βραχονησίδες των Ιμίων, με την Τουρκία να αμφισβητήσει την ελληνική κυριαρχία στην περιοχή.

Η κρίση στα Ίμια: Το «γκριζάρισμα» και το «ευχαριστώ» του Σημίτη

Το γεγονός εξελίχθηκε σε ένα επικίνδυνο διπλωματικό και στρατιωτικό παιχνίδι, με τραγική περιγραφή του θανάτου τριών Ελλήνων αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού. Η κρίση είχε ένα σημείο καμπής για τις σχέσεις των δύο χωρών και για την κυριαρχία στο Αιγαίο.

Το Χρονικό της Κρίσης

Η κρίση ξεκίνησε στις 25 Δεκεμβρίου 1995, όταν το τουρκικό πλοίο Φιγκέν Ακάτ προσάραξε στη Μικρή Ίμια. Παρόλο που το ελληνικό Λιμεναρχείο Καλύμνου έστειλε ρυμουλκό για βοήθεια, ο πλοίαρχος αρνήθηκε, ισχυριζόμενος ότι βρισκόταν σε τουρκικά ύδατα. Τελικά, στις 28 Δεκεμβρίου, το πλοίο αποκολλήθηκε από δύο ελληνικά ρυμουλκά και οδηγήθηκε στην Τουρκία.

Η Τουρκία επέδωσε διακοινώσεις υποστηρίζοντας ότι οι βραχονησίδες Ίμια ανήκουν στη δικαιοδοσία του νομού Μπόντρου (Αλικαρνασσού). Στις 25 Ιανουαρίου 1996, ο δήμαρχος Καλύμνου, Δημήτρης Διακομιχάλης, υψώνει την ελληνική σημαία στη Μικρή Ίμια, ενώ την επόμενη ημέρα υψώνεται σημαία και στη Μεγάλη Ίμια.

Το γεγονός πήρε διαστάσεις όταν τουρκικά μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν εικόνες της ελληνικής σημασίας, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις στη γειτονική χώρα. Στις 27 Ιανουαρίου, δύο Τούρκοι δημοσιογράφοι υπέστειλαν την ελληνική σημαία από τη Μικρή Ίμια και ύψωσαν την τουρκική, καταγράφοντας την ενέργεια τους σε βίντεο.

Στις 28 Ιανουαρίου, Έλληνες βατραχάνθρωποι αποβιβάστηκαν στη Μικρή Ίμια για να φυλάξουν τη σημαία, ενώ η ένταση κορυφώθηκε με συνεχείς διπλωματικές και στρατιωτικές κινήσεις.

Η κρίση στα Ίμια: Το «γκριζάρισμα» και το «ευχαριστώ» του Σημίτη – Η Κορύφωση

Στις 30 Ιανουαρίου, η πρωθυπουργός της Τουρκίας Τανσού Τσιλέρ δήλωσε ότι η ελληνική σημαία θα απομακρυνθεί από την Ίμια. Τις πρώτες ώρες της 31ης Ιανουαρίου, τουρκικές ειδικές δυνάμεις αποβιβάστηκαν στη Μεγάλη Ίμια, ενώ στις 05:30 το πρωί, το ελληνικό ελικόπτερο “ΠΝ 21” απογειώθηκε για αναγνώριση της κατάστασης. Κατά την επιστροφή του, το ελικόπτερο κατέπεσε, οδηγώντας στον θάνατο τρεις αξιωματικούς: τον υποπλοίαρχο Χριστόδουλο Καραθανάση, τον υποπλοίαρχο Παναγιώτη Βλαχάκο και τον αρχικελευστή Έκτορα Γιαλοψό.

Η ελληνική κυβέρνηση, υπό τον πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, και η Τουρκία, υπό την πρωθυπουργό Τανσού Τσιλέρ, βρίσκονταν σε αδιέξοδο. Τελικά, υπό την πίεση των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ, η κρίση εκτονώθηκε.

Το «Ευχαριστώ» και οι Αντιδράσεις

Ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης ευχαρίστησε δημοσίως την Ουάσινγκτον για τη μεσολάβηση, κάτι που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στην Ελλάδα. Το γεγονός αυτό θεωρήθηκε από πολλούς ως υπαναχώρηση από τις ελληνικές θέσεις και άνοιξε τη συζήτηση για τις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο.

Θυμηθείτε στο παρακάτω βίντεο το «ευχαριστώ» του Κώστα Σημίτη στους Αμερικάνους

Τα Ίμια και η Ιστορική τους Σημασία

Οι βραχονησίδες Ίμια βρίσκονται στα Δωδεκάνησα, κοντά στις τουρκικές ακτές. Σύμφωνα με τη Συνθήκη των Παρισίων του 1947, η Ιταλία παραχώρησε τη Δωδεκάνησα στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων των Ιμίων. Παρά τη σαφήνεια της συνθήκης, η Τουρκία αμφισβήτησε την κυριαρχία των νησιών.

Η κρίση των Ιμίων προκάλεσε την αφετηρία για την τουρκική στρατηγική των «γκρίζων ζωνών», με την οποία αμφισβητείται η ελληνική κυριαρχία σε διάφορες περιοχές του Αιγαίου.

Ένα Γεγονός με Βαθιές Επιπτώσεις

Η κρίση των Ιμίων δεν ήταν απλώς μια διπλωματική ή στρατιωτική αντιπαράθεση. Έγινε ένα γεγονός που σηματοδότησε την εθνική συνείδηση, έθεσε σε δοκιμασία τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και ανέδειξε τα όρια των διεθνών διπλωματικών παρεμβάσεων.

Τι συμβαίνει στα Ίμια; Τουρκικές ακταιωροί παραβιάζουν τα Ελληνικά Χωρικά Ύδατα και αλωνίζουν!

Η μνήμη των τριών Ελλήνων αξιωματικών παραμένει ζωντανή, υπενθυμίζοντας το κόστος της ειρήνης και της ασφάλειας στην περιοχή. Η κρίση αυτή παραμένει ένα διαρκές μάθημα για τη σημασία της ετοιμότητας, της ενότητας και της προάσπισης των εθνικών συμφερόντων.