Η Πυθία από το Μαντείο των Δελφών σε μια συγκλονιστική πρόβλεψη για την Ελλάδα που επιβεβαιώνεται μέχρι και σήμερα! Τι είχε πει πριν από 22 αιώνες;
Η Πυθία σε μια συγκλονιστική πρόβλεψη για την Ελλάδα… Στις αρχές του 2ου αιώνα π.Χ., όταν ο έμπειρος στρατηγός από την Αρκαδία, Φιλοποίμην, παρατήρησε τη σταδιακή εμπλοκή του Ρωμαίου ύπατου Τίτου Κοΐντου Φλαμινίκου στα ελληνικά ζητήματα, αντιλήφθηκε ότι οι Έλληνες βρίσκονταν μπροστά σε μεγάλες και αβέβαιες προκλήσεις.
Συνειδητοποιώντας τη σοβαρότητα της κατάστασης και τις πιθανές συνέπειες για την ελευθερία και την ανεξαρτησία της Ελλάδας, αποφασίστηκε να απευθυνθεί στο περίφημο Μαντείο των Δελφών. Εκεί, η Πυθία, η ιέρεια του θεού Απόλλωνα, του έδωσε έναν χρησμό που έμελλε να αποτελέσει έναν διαχρονικό χαρακτηρισμό για την Ελλάδα και τον λαό της.
Η απάντηση της Πυθίας δεν ήταν απλώς μια πρόβλεψη για το μέλλον, αλλά ένας βαθύς φιλοσοφικός ορισμός της ελληνικής ταυτότητας. Το περιεχόμενο του χρησμού παραμένει μέχρι και σήμερα ένα διαχρονικό μνημείο σοφίας… Που επιβεβαιώνεται από την ιστορία και τις προκλήσεις που αντιμετώπισε η Ελλάδα τους τελευταίους 22 αιώνες.
Η πρόβλεψη αυτή δεν αποτύπωσε μόνο τους κινδύνους που πλησίαζαν, αλλά και τη διαχρονική ουσία της Ελλάδας ως τόπο πολιτισμού, αγώνων και αντοχής απέναντι στις προκλήσεις. Η κίνηση του Φιλοποίμενος να αναζητήσει την καθοδήγηση του θεού Απόλλωνα αντικατοπτρίζει την αίσθηση της ευθύνης απέναντι στο μέλλον της Πατρίδας του, μια στάση που παραμένει διαχρονικό πρότυπο.
Η συγκλονιστική πρόβλεψη της Πυθίας για την Ελλάδα
«Ασκός κλυδωνιζόμενος μηδεπώποτε βυθιζόμενος»
Η ιέρεια των Δελφών παρομοίασε, δηλαδή, την Ελλάδα με φουσκωμένο ασκί στο φουρτουνιασμένο πέλαγος, που κλυδωνίζεται μεν λόγω των κυμάτων, αλλά που δεν πρόκειται να βυθιστεί ποτέ!
Και πράγματι, επιβεβαιώνοντας τους φόβους του Φιλοποίμενα:
- Οι Ρωμαίοι ήρθαν.
- Οι Γότθοι ήρθαν.
- Οι Άβαροι ήρθαν.
- Οι Φράγκοι ήρθαν.
- Οι Τούρκοι ήρθαν.
- Οι Άραβες ήρθαν.
- Οι Γερμανοί ήρθαν.
Σύμμαχοι ήρθαν, προδότες ήρθαν, χρεωκοπίες ήρθαν, μνημόνια ήρθαν…
Αλλά ο ασκός, σε πείσμα όλων αυτών και πολλών άλλων, «μηδεπώποτε βυθίζεται»!
Χορηγούμενο