Αιτίες του φαινομένου της ενδοσχολικής βίας: Πρόληψη και αντιμετώπιση

Ξύλο, κοροϊδίες, απομόνωση, ύβρεις. Ενας στους τρεις μαθητές πέφτει θύμα σωματικού εκφοβισμού στο σχολείο. Ενας στους δύο λεκτικού. Ακόμα κάποιοι απομονώνονται από όλη την τάξη.

«Μιλήστε, η σχολική κοινότητα είναι εδώ για να σας βοηθήσει»! Ωστόσο η προτροπή αυτή προς τους μαθητές-θύματα σχολικού εκφοβισμού διαπερνά τη φιλοσοφία των δράσεων.

Από το Δημοτικό έως το Λύκειο

1/3 μαθητών πέφτει θύμα εκφοβισμού στο σχολείο.

1/2 μαθητών δέχεται λεκτικό εκφοβισμό.

56% των μαθητών δημοτικού έχουν υποστεί ύβρεις και κοροϊδίες.

Επίσης

30,5% των μαθητών δημοτικού έχουν δεχθεί χτυπήματα και σπρωξίματα.

13% των μαθητών γυμνασίου και λυκείου έχουν πέσει θύμα εκφοβισμού

Σε επίπεδο σχολείου:

• Στη διαμόρφωση καλού σχολικού κλίματος και επικοινωνίας. Διαλόγου και εμπιστοσύνης ανάμεσα σε εκπαιδευτικούς και μαθητές

• Επίσης δημιουργία ξεκάθαρων κανόνων, που θα συνοψίζονται στο Σχολικό Κανονισμό. Ο Κανονισμός θα είναι προϊόν της συνεργασίας εκπαιδευτικών, μαθητών και γονέων. Μέσω του Σχολικού Κανονισμού θα προβλέπονται μεταξύ άλλων και οι βασικοί τρόποι διαχείρισης βίαιων συμπεριφορών. Στην καθημερινή σχολική ζωή.

•στην  δημιουργία σε κάθε σχολική μονάδα «ομάδας εκπαιδευτικών συμβούλων», που με κατάλληλη εκπαίδευση, ειδικές γνώσεις και δεξιότητες θα παρεμβαίνουν ύστερα από την εκδήλωση βίαιων ενεργειών, με σκοπό τη συμφιλίωση των μαθητών.

• ακόμα δημιουργία «ομάδας μαθητών φιλίας» που αντιμετωπίζει περιστατικά ενδοσχολικής βίας

• αύξηση της επίβλεψης του σχολικού χώρου

ακόμα

• ευαισθητοποίηση και συνεργασία με τους γονείς, προκειμένου να σταματήσει ο κύκλος αναπαραγωγής και ενθάρρυνσης της ενδοσχολικής βίας

• καθώς συμμετοχή υποστηρικτικών μηχανισμών (ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών κλπ), για την επίλυση σοβαρών ζητημάτων που σχετίζονται και με παράγοντες εξωτερικούς των σχολείων, όπως προσωπικά ή οικογενειακά προβλήματα.

Σε επίπεδο τάξης:

• Αρχικά συζήτηση στην τάξη για τον ορισμό, τις μορφές και τις επιπτώσεις της ενδοσχολικής βίας και του εκφοβισμού

• τρόποι και προτάσεις για πρόληψη και αντιμετώπιση από τους μαθητές: σύνταξη των κανόνων της τάξης ενάντια στη βία

επίσης

• στην παροχή βοήθειας από μαθητές σε άλλους, για την επίλυση συγκρούσεων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε βία

•στην διεξαγωγή προγραμμάτων και βιωματικών εργαστηρίων που στόχο θα έχουν τη βελτίωση των κοινωνικών δεξιοτήτων. Και των σχέσεων συνύπαρξης – συνεργασίας.

• Παροχή ευκαιριών για θετική έκφραση της επιθετικότητας (π.χ. μέσω των αθλημάτων)

Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς

• Επίσης συνεργαστείτε στενά με το σχολείο 

• Καθώς να  παρέχετε στο παιδί σας υποστήριξη και ασφάλεια

• Ακόμα  να του πείτε ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν μόνο αν «σπάσει η σιωπή»

•Ωστόσο   να του εξηγήσετε ότι το να μιλήσει στους ενήλικες για περιστατικά βίας και εκφοβισμού δεν αποτελεί «κάρφωμα»

• επιπλέον ακούστε προσεκτικά τι έχει να σας πει το παιδί σας για τα συναισθήματά του. και για τις ανάγκες του

•Ακόμα παρακολουθείστε την εξέλιξη της κατάστασης αλλά και την υγεία του παιδιού σας

• αν το παιδί σας παραπονιέται για μεγάλο χρονικό διάστημα ότι έχει σωματικούς πόνους, αν παρατηρείτε ότι έχει δυσκολίες στον ύπνο ή αν αρνείται επίμονα να πάει στο σχολείο, επισκεφτείτε έναν ειδικό ψυχικής υγείας για παιδιά.

Εάν είστε γονείς παιδιού που ασκεί βία και εκφοβίζει συμμαθητές του στο σχολείο:

•Επιπλέον συνεργαστείτε με το σχολείο, για την αντιμετώπιση του προβλήματος του παιδιού σας σχετικά με τη βία

•  συνεργαστείτε με τον Διευθυντή και τον υπεύθυνο εκπαιδευτικό του τμήματος του παιδιού σας για την εφαρμογή των κανόνων, των συνεπειών και την πρόληψη τέτοιων συμπεριφορών