«Ανδροπενία»: Πότε ο άνδρας αρχίζει να χάνει τη μυϊκή, την πνευματική και τη σεξουαλική του δύναμη;

«Ανδροπενία»: Πότε ο άνδρας αρχίζει να χάνει τη μυϊκή, την πνευματική και τη σεξουαλική του δύναμη;

Η 18η Οκτωβρίου, που έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα Εμμηνόπαυσης, φέρνει στο προσκήνιο την ανάγκη για ευαισθητοποίηση και ανοιχτή συζήτηση γύρω από αυτή τη φυσική, αλλά συχνά ψυχολογικά και σωματικά επιβαρυντική, φάση στη ζωή κάθε γυναίκας. Ενώ η μέση ηλικία έναρξης παγκοσμίως είναι τα 51 έτη, η περιεμμηνόπαυση μπορεί να ξεκινήσει χρόνια νωρίτερα, φέρνοντας συμπτώματα όπως εξάψεις, διαταραχές ύπνου, εναλλαγές διάθεσης και αυξημένο κίνδυνο για οστεοπόρωση λόγω της μείωσης των οιστρογόνων.

Ωστόσο, η ιατρική κοινότητα επισημαίνει ότι υπάρχει μια παράλληλη, εξίσου σημαντική, αλλά λιγότερο γνωστή περίοδος μεταβολών που αφορά τον ανδρικό πληθυσμό: η Ανδρόπαυση.

 

Πότε ο άνδρας αρχίζει να χάνει τη μυϊκή και σεξουαλική του δύναμη; Η Σιωπηλή Φθορά των Ανδρογόνων

 

Η Ανδρόπαυση, ή όπως είναι ο επιστημονικά ορθότερος όρος, Υπογοναδισμός Όψιμης Έναρξης (Late Onset Hypogonadism) ή Ανδροπενία, περιγράφει τη σταδιακή μείωση της παραγωγής των ανδρογόνων ορμονών, με κυριότερη την τεστοστερόνη, στους άνδρες καθώς αυτοί γερνούν. Σε αντίθεση με τη γυναικεία εμμηνόπαυση, όπου η παραγωγή ορμονών σταματά απότομα, η ανδρόπαυση είναι μια πιο σταδιακή διαδικασία. Υπολογίζεται ότι τα επίπεδα τεστοστερόνης μειώνονται κατά περίπου 10% ανά δεκαετία μετά την ηλικία των 30, με το 30% περίπου των ανδρών άνω των 60 ετών να εμφανίζει συμπτώματα.

Η τεστοστερόνη είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της μυϊκής μάζας, της οστικής πυκνότητας, της ενέργειας, της πνευματικής διαύγειας και, φυσικά, της σεξουαλικής λειτουργίας. Η φυσική αυτή φθορά έχει σοβαρές σωματικές και ψυχολογικές συνέπειες που συχνά ομαδοποιούνταν λανθασμένα υπό τον γενικό όρο «κρίση μέσης ηλικίας».

 

Τα Συμπτώματα που Καλύπτονται από το Στίγμα

 

Τα συμπτώματα της ανδρόπαυσης είναι ποικίλα και μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την ποιότητα ζωής του άνδρα, αλλά σπάνια αναγνωρίζονται ανοιχτά. Αυτά περιλαμβάνουν:

• Σεξουαλικές Διαταραχές: Μειωμένη λίμπιντο και στυτική δυσλειτουργία.
• Σωματικές Αλλαγές: Απώλεια μυϊκής μάζας και δύναμης, αύξηση του σωματικού λίπους (ιδίως στην κοιλιακή χώρα) και μείωση της οστικής πυκνότητας (κίνδυνος οστεοπόρωσης).
• Ψυχολογικές και Νοητικές Επιπτώσεις: Χαμηλά επίπεδα ενέργειας, χρόνια κόπωση, ευερεθιστότητα, κακή διάθεση, ακόμη και καταθλιπτικά συμπτώματα, δυσκολία συγκέντρωσης και προβλήματα μνήμης.
• Άλλα: Διαταραχές ύπνου και εναλλαγές στη διάθεση.

Παράγοντες όπως το έντονο στρες, η παχυσαρκία (λόγω της μετατροπής της τεστοστερόνης σε οιστραδιόλη στον λιπώδη ιστό), οι χρόνιες παθήσεις και η κακή διατροφή επιδεινώνουν την κατάσταση.

 

Η Αντιμετώπιση ως Ευκαιρία Αναγέννησης

 

Η αντιμετώπιση της Ανδρόπαυσης δεν περιορίζεται μόνο στην ιατρική παρέμβαση. Οι ειδικοί τονίζουν ότι η σωστή πρόληψη και η αλλαγή του τρόπου ζωής είναι κρίσιμης σημασίας: υγιεινή διατροφή, τακτική άσκηση (αερόβια και με βάρη), επαρκής ύπνος και διαχείριση του στρες.

Σε περιπτώσεις έντονου ορμονικού ελλείμματος, μπορεί να συστηθεί Ορμονική Θεραπεία Υποκατάστασης (TRT) με τεστοστερόνη (σε μορφή gel, ενέσεων ή αυτοκόλλητου), η οποία πρέπει να γίνεται αυστηρά υπό ιατρική παρακολούθηση.

Η αναγνώριση της ανδρόπαυσης ως μια φυσιολογική μεταμόρφωση και όχι ως απειλή, μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης για τη βαθύτερη αυτογνωσία του άνδρα, ανοίγοντας τον δρόμο για συναισθηματική ωρίμανση και καλύτερη ποιότητα ζωής στα επόμενα χρόνια. Όπως και η εμμηνόπαυση, έτσι και η ανδρόπαυση είναι μια φάση που απαιτεί ενημέρωση, αποδοχή και υποστήριξη.