Η Αφρική χωρίζεται στα δυο: Ούτε στο πιο τρελό σενάριο ταινίας καταστροφής αυτό που ανακάλυψαν οι επιστήμονες

Η Αφρική χωρίζεται στα δυο… Ούτε στο πιο τρελό σενάριο ταινίας καταστροφής αυτό που ανακάλυψαν οι επιστήμονες

Μια συγκλονιστική ανακάλυψη από επιστήμονες φέρνει στο φως ένα γεωλογικό φαινόμενο που θα μπορούσε να μοιάζει με σενάριο ταινίας καταστροφής… Η Αφρική, η δεύτερη μεγαλύτερη ήπειρος του πλανήτη, βρίσκεται σε μια αργή αλλά σταθερή διαδικασία διάσπασης. Μελέτες υποδεικνύουν ότι σε εκατομμύρια χρόνια, η ήπειρος θα χωριστεί σε δύο διακριτές χερσαίες μάζες, με επίκεντρο την περιοχή της Αιθιοπίας και επέκταση από τα βορειοανατολικά προς τα νότια.

Η Αφρική χωρίζεται στα δυο

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Swansea, μέσω πρόσφατης μελέτης, εντόπισαν ρυθμικές ροές λιωμένου βράχου να αναδύονται από τα βάθη της Γης κάτω από την Αιθιοπία. Αυτό το φαινόμενο αποτελεί ένδειξη της σταδιακής αποσύνθεσης της ηπείρου, καθώς αυτές οι υπόγειες κινήσεις ωθούν τις τεκτονικές πλάκες να απομακρύνονται, δημιουργώντας εν τέλει ένα νέο ωκεανό.

“Η διαδικασία διάσπασης της Αφρικής έχει ήδη ξεκινήσει, αλλά προχωρά με αργό ρυθμό – μόλις 5-16 χιλιοστά το χρόνο στην βόρεια περιοχή του σχίσματος”, εξηγεί η επικεφαλής της μελέτης, Δρ. Έμμα Γουάτς. Παρόλο που η πλήρης διάσπαση θα διαρκέσει εκατομμύρια χρόνια, το γεγονός αυτό ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στη γεωλογική ιστορία της ηπείρου και του πλανήτη μας.

Πώς ξεκινά η διάσπαση και ποιες περιοχές επηρεάζονται

Η περιοχή όπου αυτή η διάσπαση ξεκινά είναι ο Κόλπος του Άντεν, το στενό υδάτινο πέρασμα που χωρίζει την Αφρική από την Υεμένη. Ο σχηματισμός μιας ρωγμής εκεί λειτουργεί ως το πρώτο σημείο «σκισίματος» της ηπείρου, το οποίο σιγά-σιγά επεκτείνεται νότια. Αυτή η διαδικασία θα έχει ως αποτέλεσμα να χωριστούν μεγάλα υδάτινα σώματα στην Ανατολική Αφρική, όπως οι λίμνες Μαλάουι και Τουρκάνα, δημιουργώντας νέα τοπία και υδάτινες οδούς.

Σε βάθος χρόνου, εκτιμάται πως σε περίπου πέντε έως δέκα εκατομμύρια χρόνια, η Αφρική θα αποτελείται από δύο ξεχωριστές χερσαίες μάζες. Η μία θα είναι μια μεγαλύτερη, δυτική περιοχή που θα περιλαμβάνει την πλειονότητα των σημερινών αφρικανικών κρατών (όπως Αίγυπτος, Αλγερία, Νιγηρία, Γκάνα και Ναμίμπια), ενώ η άλλη θα είναι μια μικρότερη, ανατολική χερσόνησος, που θα περιλαμβάνει χώρες όπως η Σομαλία, η Κένυα, η Τανζανία, η Μοζαμβίκη και μεγάλο μέρος της Αιθιοπίας.

Η επιστήμη πίσω από το φαινόμενο

Η μελέτη βασίστηκε στην ανάλυση πάνω από 130 δειγμάτων ηφαιστειακών πετρωμάτων από την περιοχή του Αφάρ, όπου συγκλίνουν τρεις τεκτονικές πλάκες: η Κύρια Ρήξη της Αιθιοπίας, η Ρήξη της Ερυθράς Θάλασσας και η Ρήξη του Κόλπου του Άντεν. Αυτές οι πλάκες απομακρύνονται μεταξύ τους, δημιουργώντας μια ζώνη ρήξης που είναι ορατή και μελετήσιμη.

Οι επιστήμονες, χρησιμοποιώντας εξελιγμένα στατιστικά μοντέλα και γεωφυσικά δεδομένα, διαπίστωσαν ότι ο μανδύας της Γης κάτω από αυτή την περιοχή δεν είναι στατικός. Αντίθετα, «παλμάρει», δηλαδή παρουσιάζει ανερχόμενες κινήσεις λιωμένου πετρώματος που προκαλούν το σχίσιμο του φλοιού της Γης. Αυτό το τέντωμα και η λέπτυνση του φλοιού, που παρομοιάζεται με μια μαλακή πλαστελίνη που τεντώνεται, οδηγεί σταδιακά στο σπάσιμο της ηπείρος.

Ανακαλύφθηκε νέος ωκεανός και άλλαξε ο παγκόσμιος χάρτης της Γης

Όταν η διάσπαση ολοκληρωθεί, το κενό που θα δημιουργηθεί θα γεμίσει με νέο μάγμα που θα στερεοποιηθεί, σχηματίζοντας έναν νέο ωκεανό. Σε δεκάδες εκατομμύρια χρόνια, η διαδικασία αυτή θα συνεχιστεί, αναδιαμορφώνοντας ριζικά τον γεωγραφικό χάρτη της Αφρικής και, κατ’ επέκταση, του κόσμου. Ο συν-συγγραφέας της μελέτης, Δρ. Derek Keir, αναπληρωτής καθηγητής γεωεπιστημών, τονίζει πως «η δυναμική του μανδύα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την κίνηση των τεκτονικών πλακών από πάνω, επηρεάζοντας σημαντικά τον ηφαιστειακό και σεισμικό χαρακτήρα της περιοχής, καθώς και τη διαδικασία της διάσπασης της ηπείρου».

Γεωλογικό φαινόμενο απειλεί να αλλάξει τα πάντα στον πλανήτη

Αυτή η νέα επιστημονική ματιά αποκαλύπτει ότι η Αφρική δεν είναι ένας γεωλογικά στατικός τόπος, αλλά μια ήπειρος σε αργή, αλλά σταθερή μεταμόρφωση που, σε βάθος εκατομμυρίων χρόνων, θα αλλάξει ριζικά τον χάρτη της Γης, αποτελώντας ένα μοναδικό παράδειγμα της δυναμικής φύσης του πλανήτη μας.