Η απίστευτη ιστορία: Ο Πικάσο στο μικροσκόπιο ως ύποπτος για την κλοπή της Μόνα Λίζα

Η 21η Αυγούστου 1911 έμεινε στην ιστορία ως η ημέρα που ο κόσμος της Τέχνης «πάγωσε». Το αινιγματικό χαμόγελο της Τζοκόντα, το διασημότερο αριστούργημα της ιταλικής αναγέννησης, εξαφανίστηκε από το Μουσείο του Λούβρου. Επρόκειτο για την κλοπή του αιώνα, ένα γεγονός που, όπως φαίνεται, ξεπερνά σε σασπένς ακόμα και τις κινηματογραφικές ληστείες.

Από την Κλοπή… στον Πάμπλο Πικάσο!

Ενώ το ανθρωποκυνηγητό είχε ξεκινήσει, οι αρχές έψαχναν τον ένοχο σε λάθος σημεία, με αποτέλεσμα ένας από τους πρώτους υπόπτους να είναι ο ίδιος ο Πάμπλο Πικάσο!

Το όνομα του ανερχόμενου κυβιστή καλλιτέχνη δόθηκε στις αρχές από τον Honore-Joseph Géry Pieret, τον πρώην γραμματέα του ποιητή και φίλου του Πικάσο, Guillaume Apollinaire. Ο Pieret είχε μια ιστορία με το Λούβρο: είχε κλέψει τουλάχιστον δύο γλυπτά της Εποχής του Χαλκού από το μουσείο και τα είχε πουλήσει στον Πικάσο, ο οποίος τα χρησιμοποίησε ως έμπνευση για τον πίνακα “Les Demoiselles d’Avignon”.

Παρένθεση Ασφαλείας: Η ασφάλεια του Λούβρου εκείνη την εποχή ήταν εξαιρετικά ανεπαρκής, καθώς οι πίνακες, όπως η Μόνα Λίζα, δεν ήταν καν βιδωμένοι στους τοίχους.

Ο τρομοκρατημένος Πικάσο και ο Apollinaire οδηγήθηκαν τελικά στο δικαστήριο. Αν και ο Πικάσο είχε στην κατοχή του κλεμμένα έργα τέχνης, αποδείχθηκε ότι δεν είχε κλέψει τη Μόνα Λίζα. Τα αγάλματα επιστράφηκαν, και οι δύο άνδρες αφέθηκαν ελεύθεροι με μία αυστηρή προειδοποίηση

Η Αποκάλυψη του Πραγματικού Δράστη

 

Το ανθρωποκυνηγητό διήρκεσε δύο ολόκληρα χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων η δημοτικότητα της Τζοκόντα εκτοξεύτηκε, με αναπαραγωγές της να δημοσιεύονται σε εφημερίδες σε όλο τον κόσμο.

Το 1913, ο κόσμος έμαθε την αλήθεια: ο πραγματικός κλέφτης ήταν ο Vincenzo Peruggia.

Ο Peruggia, Ιταλός εργάτης και πρώην συντηρητής του Μουσείου, πίστευε ότι η Μόνα Λίζα ανήκε δικαιωματικά στην Ιταλία.

1. Η Πραγματική Κρυψώνα: Ενώ φήμες έλεγαν ότι ο πίνακας βρισκόταν στην Ελβετία, την Αργεντινή ή σε έπαυλη του JP Morgan, στην πραγματικότητα δεν είχε φύγει ποτέ από το Παρίσι—τουλάχιστον μέχρι τον Δεκέμβριο του 1913.

2. Η Προσπάθεια Πώλησης: Τότε, ο Peruggia ταξίδεψε στη Φλωρεντία και προσπάθησε να πουλήσει τον πίνακα στον έμπορο αντικών Alfred Geri. Ο Peruggia ανέμενε μάλιστα και ανταμοιβή για το ότι την επέστρεψε στην «πατρίδα» της.

3. Η Σύλληψη: Ο Geri, αντιλαμβανόμενος τι συνέβαινε, έπαιξε το παιχνίδι και έφερε στη συνάντηση τον διευθυντή της γκαλερί Uffizi. Μόλις ο πίνακας βγήκε από τη βαλίτσα, όλοι πείστηκαν πως ήταν η αυθεντική Μόνα Λίζα. Aναγνωρίζοντας τη χαρακτηριστική ρωγμή της. Ο έμπορος κάλεσε την αστυνομία και ο Peruggia συνελήφθη, εκτίοντας αργότερα οκτώ μήνες φυλάκισης για το έγκλημά του.

Έκτοτε, η Μόνα Λίζα επέστρεψε στη θέση της. Mε την απίστευτη ιστορία της κλοπής της να έχει συμβάλει στην παγκόσμια αναγνώριση και τη μυθική της φήμη.