Η Τέχνη: Αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης ύπαρξης

Η τέχνη αποτελεί μια αναπόσπαστη πτυχή της ανθρώπινης εμπειρίας. Προκαλώντας θαυμασμό, συγκίνηση και έμπνευση. Ποιος δεν έχει μαγευτεί από έναν πίνακα, δεν έχει νιώσει ρίγη ακούγοντας ένα υπέροχο μουσικό κομμάτι ή δεν έχει ταξιδέψει μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου;

 

Έχει αποδειχθεί ότι η τέχνη συμβάλλει στην ψυχική ευεξία, ενισχύει την πνευματική ανάπτυξη και αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της πολιτιστικής κληρονομιάς. Ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης τη θεωρούσαν μια πραγματικότητα. Με τον Πλάτωνα να την περιγράφει ως «μίμησις μιμήσεως», αφού πίστευε ότι η ίδια η πραγματικότητα ήταν αντίγραφο μιας μεγάλης μορφής της. Ο Φρόυντ την ερμήνευε ως εξευγενισμό της λίμπιντο. Ενώ ο Χάιντεγκερ έλεγε ότι η τέχνη αποκαλύπτει την αλήθεια του είναι. Το βέβαιο είναι ότι η τέχνη διεγείρει το νου και το συναίσθημα. Προσφέροντας αισθητική και ακουστική απόλαυση τόσο στον δημιουργό όσο και στη θεατή.

Έκφραση συναισθημάτων

Η τέχνη αποτελεί ένα πανίσχυρο μέσο έκφρασης κάθε ανθρώπινου συναισθήματος—από την αγάπη και το πάθος έως τον θυμό και τη θλίψη. Χωρίς την τέχνη, οι οποίοι ήταν πιο σκληροί και η εκδήλωση των συναισθημάτων τους ίσως πιο επιζήμια. Η δημιουργική διαδικασία λειτουργεί ως διέξοδος. Προσφέροντας λύτρωση από τον ψυχικό πόνο αλλά και ένα μέσο έκφρασης της εσωτερικής χαράς.

Ακόμη η τέχνη έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στη θρησκευτική λατρεία, αποτυπώνοντας την πίστη σε αριστουργηματικά έργα. Το ερωτικό συναίσθημα έχει κυριαρχήσει στην ποίηση και τη λογοτεχνία, χαρίζοντας στην ανθρωπότητα διαχρονικές ιστορίες αγάπης. Παράλληλα, σημαντικά ιστορικά γεγονότα έχουν αποθανατιστεί σε πίνακες και γλυπτά, ενώ ακόμα και οι πιο απλές στιγμές της καθημερινότητας μεταμορφώνονται σε τέχνη, αποκτώντας μια διαχρονική αξία.

Πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά

Η τέχνη είναι άμεση συνυφασμένη με την πολιτιστική ταυτότητα και την ιστορική μνήμη. Μέσα από αυτήν μπορούμε να κατανοήσουμε τον τρόπο ζωής, τις αντιλήψεις και τις κοινωνικές δομές διαφόρων εποχών. Η ιστορία της τέχνης λειτουργεί ως «κλειδί» για την αποκρυπτογράφηση του πολιτιστικού και ιστορικού πλαισίου στο οποίο δημιουργήθηκαν τα έργα.

Τόνωση της φαντασίας

Επιπλέον η τέχνη απελευθερώνει τη σκέψη από τους περιορισμούς της καθημερινότητας, δίνοντας χώρο στη φαντασία και τη δημιουργικότητα. Επιτρέπει στον άνθρωπο να δει τον κόσμο με μια διαφορετική ματιά, αποφεύγοντας τη μονοτονία της ρεαλιστικής πραγματικότητας.

Η τέχνη μας φέρνει σε επαφή με τον αληθινό μας εαυτό

Ωστόσο στο σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα, τα παιδιά δεν έχουν την ευκαιρία να καλλιεργήσουν τη φαντασία τους ούτε να εκφράσουν ουσιαστικά τις εσωτερικές τους ανάγκες. Αντί να αναπτύξουν δημιουργική σκέψη, παγώνουν σε μια διαδικασία αποστήθισης και επιδίωξης υψηλών βαθμολογιών. Ο Αϊνστάιν είχε πει πως «η φαντασία είναι σημαντικότερη από τη γνώση»—και δεν είχε άδικο. Αν δίναμε στα παιδιά την ελευθερία να δημιουργήσουν και να εκφραστούν, θα διαμορφώσουμε ανεξάρτητους ανθρώπους με κριτική σκέψη και βαθύτερη συνειδητότητα.

 

Η τέχνη ως καθρέφτης της ψυχής

Επίσης η τέχνη αποτελεί την πιο αγνή μορφή έκφρασης του εσωτερικού μας κόσμου. Χωρίς αυτήν, ο άνθρωπος που βίωνε ψυχική κατάπτωση, μαρασμό και εσωτερική αποσύνθεση. Η τέχνη δεν ακολουθεί αυστηρούς λογικούς κανόνες· αντίθετα, δίνει τη δυνατότητα να υπερβούμε τα όρια της λογικής και να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας με τον δικό μας μοναδικό τρόπο.

Ακόμη ,ο Σαλβαδόρ Νταλί, για παράδειγμα, ζωγράφιζε μυρμήγκια να τρέχουν πάνω σε ένα ρολόι. Θέλοντας να αποδώσει τον αδυσώπητο χαρακτήρα του χρόνου που φθείρει τα πάντα. Αυτό ακριβώς είναι η τέχνη: ελευθερία, δημιουργία, συναίσθημα, ζωή. Δεν εγκλωβίζει, αλλά προσφέρει τον απαραίτητο χώρο για να εξελιχθούμε χωρίς περιορισμούς και άκαμπτους κανόνες. Που συχνά καταπνίγουν την προσωπικότητά μας.

 

Τέλος η ενασχόληση με την τέχνη δεν είναι πολυτέλεια, αλλά μια ζωτική ανάγκη που μας βοηθά να κατανοήσουμε τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας. Επίσης μας προσφέρει παρηγοριά, έμπνευση και αισθητική απόλαυση. Ως την εντάξουμε περισσότερο στην καθημερινότητά μας!