Η Μιμή Ντενίση ‘ισοπέδωσε’ τη Λένα Κιτσοπούλου και την παράστασή της: «Όχι την Επίδαυρο…»

Μετά της αντιδράσεις που προκλήθηκαν για τη θεατρική παράσταση “Σφήκες” που παρουσίασε η Λένα Κιτσοπούλου στην Επίδαυρο, ένας νέος “πόλεμος” άνοιξε στα social media με αφορμή τη “Μήδεια” του Γερμανού σκηνοθέτη Φρανκ Καστρόφ.

Θέση για τον ντόρο γύρω από τις παραστάσεις στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου πήρε η Μιμή Ντενίση μέσα από τα social media το βράδυ της Πέμπτης 27/7.

Η δημοφιλής πρωταγωνίστρια πήρε σαν αφορμή τα πολυσυζυτημένα αποτελέσματα της Λένας Κιτσοπούλου και του Φρανκ Καστόρφ στο θέατρο της Αργολίδας.

Η ίδια μάλιστα, αναφέρθηκε σε όλους όσους υποστηρίζουν τους πειραματισμούς και τους νεοτερισμούς στον εν λόγω χώρο γράφοντας: «Οι μέρες είναι βαριές και δύσκολες. Ο θάνατος των δυο παιδιών που πέθαναν για να σώσουν ανθρώπους, ο κόσμος που χάνει σπίτια, κόπους και ελπίδες, ο τουρισμός που φεύγει και τόσα αλλά μαύρα. Κι όμως η μάχη γίνεται για την Επίδαυρο. Μεταξύ μας, εδώ είμαι εναντίον του κανιβαλισμού οποιουδήποτε ανθρώπου. Εναντίον της μείωσης της ελευθερίας οποιουδήποτε καλλιτέχνη… αλλά… το βασικό είναι να πάρουμε μια απόφαση κρατούντες, καλλιτέχνες και κοινό.

Θέλουμε την Επίδαυρο να παραμείνει ένας ιερός χώρος που παρουσιάζει στην διεθνή κοινότητα την Αρχαία γραμματεία; Θέλουμε να διατηρήσουμε κάποιες παραδόσεις; Γιατί γενικά τις έχουμε καταργήσει; Δεν είμαι υπέρ των μουσειακών παραστάσεων. Αλλά «εκσυγχρόνιζω τους μεγάλους τραγικούς» σημαίνει πως έχω το ταλέντο να πάρω τα σπουδαία αιώνια κείμενα τους, που στέκουν σε κάθε εποχή, να τα ανεβάσω με καινούργια αισθητική, μουσική, ερμηνευτικό τρόπο. Όχι να πάρω τα κείμενα για να τα πειράξω, αλλάξω, προσθέσω κείμενα άλλων και να πειραματιστώ. Όποτε;;

Έχουμε άπειρους χώρους για πειράματα. Όσο ακραία και να είναι, για μένα κάτι προσφέρουν. Όχι όμως στην Επίδαυρο. Εκτός και αν αποφασίσουμε πως θα είναι χώρος ακραίου πειραματισμού. Αλλά τότε δεν υπάρχει τέλος. Γιατί άλλοι θεωρούν κιτς τα ακραία μοντερνιστικα ανεβάσματα που γίνονται, άλλοι θεωρούν κιτς τα ακραία τηλεοπτικό επιθεωρησιακά. Άκρη δεν βγαίνει έτσι. Σπουδαία η δουλειά του Γερμανού σκηνοθέτη για όσους την γνωρίζουν. Δεν θεωρείται βέβαια mainstream ούτε στην χώρα του. Γιατί, αν δω τους ηθοποιούς μέσω οθόνης τώρα, γιατί όχι και ένα ροκ συγκρότημα που διασκευάζει την Αντιγόνη.

Άρα το ερώτημα είναι ένα. Τι θέλουμε να αντιπροσωπεύει η Επιδαύρος; Είμαστε στα μάτια της υφηλίου σημαντικοί για τους νεωτερισμούς μας; Η μοναδικοί για τους αρχαίους ποιητές μας που τους δίνουν έμπνευση για να κάνουν εκείνοι νεωτερισμούς;» κατέληξε η Μιμή Ντενίση.