Ο αληθινός ελληνικός μύθος με φλόγες που τρέμουν οι Τούρκοι

Ο αληθινός ελληνικός μύθος με τις φλόγες που ξεπηδούν μέσα από τη Γη και τρέμουν οι Τούρκοι

Ο αληθινός ελληνικός μύθος με φλόγες που τρέμουν οι Τούρκοι… Οι ελληνικοί μύθοι συνήθως παρουσιάζουν συναρπαστικά και μυστηριώδη φαινόμενα, όπως φτερωτούς ίππους, μινώταυρους, τον δούρειο ίππο και εκδικητικούς θεούς. Παράλληλα, ο αρχαίος συγγραφέας Παλαίφατος προσπάθησε αργότερα να δώσει μια πιο ρεαλιστική εξήγηση για κάποιους από αυτούς τους μύθους, καταλήγοντας όμως τελικά ότι ίσως περιέχει ένα μέρος αλήθειας.

Στο έργο του «Περί απίστευτων πραγμάτων», ο Παλαίφατος περιγράφει ένα παράξενο φυσικό φαινόμενο: «Υπάρχει ένα μεγάλο άνοιγμα στη γη από όπου βγαίνει φωτιά», αναφερόμενος στο βουνό Χίμαιρα. Το συγκεκριμένο μέρος, γνωστό σήμερα ως Yanartaş, βρίσκεται στη νοτιοδυτική Τουρκία, πάνω από την ακτογραμμή κοντά στην Αττάλεια. Εδώ, από τρύπες στο έδαφος αναδύονται συνεχώς φλόγες, δημιουργώντας ένα εντυπωσιακό και ασυνήθιστο θέαμα που διαρκεί μέχρι σήμερα.

Όπως γράφει το CNN, αυτό το φυσικό φαινόμενο έχει πλέον μια επιστημονική εξήγηση… Οι φλόγες που ανακαλύπτουν οφείλονται σε διαρροές αερίου μεθανίου από τα έγκατα της γης. Όταν το αέριο συναντά το οξυγόνο της ατμόσφαιρας, δημιουργεί νέες, αλλά διαρκείς φωτιές. Αυτές οι ακατάπαυστες φλόγες, που ήταν πηγή έμπνευσης για τον μύθο της Χίμαιρας, δεν προσελκύουν την προσοχή τόσο των επιστημόνων όσο και των επισκεπτών, διατηρώντας την αίσθηση μυστηρίου που τροφοδότησε την αρχαία ελληνική φαντασία.

Με αυτόν τον τρόπο, ο μύθος και η πραγματικότητα συναντάται στη Χίμαιρα, αποδεικνύεται ότι ακόμη και οι πιο απίστευτες ιστορίες μπορούν να έχουν τις ρίζες τους σε φυσικά φαινόμενα, που οι αρχαίοι πρόγονοί μας προσπάθησαν να εξηγήσουν μέσω των μύθων τους.

Δείτε στο παρακάτω βίντεο το βουνό Χίμαιρα όπου βγαίνουν φλόγες από το έδαφος

Η ελληνική μυθολογία

Είναι εύκολο να καταλάβουμε πώς αυτό το μέρος ενέπνευσε μυθικές αφηγήσεις.

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, η Χίμαιρα ήταν ένα φοβερό πλάσμα που έσπερνε τον δρόμο στη Λυκία. Αυτό το μυθικό θηρίο είχε τρία κεφάλια και έβγαζε φλόγες από το στόμα του. Όπως περιγράφει ο αρχαίος Έλληνας ποιητής Ησίοδος, η Χίμαιρα είχε μπροστά κεφάλι λιονταριού, πίσω από το κεφάλι δράκου και στο κεφάλι κατσίκας που έβγαζε φωτιά.

Όπως συμβαίνει συνήθως με τα μυθικά τέρατα της μυθολογίας, κάποιος ήρωας καλείται να τα αντιμετωπίσει. Η Χίμαιρα δεν προκάλεσε εξαίρεση, και ο Όμηρος, στο έπος της «Ιλιάδας», αναφέρει πως ο βασιλιάς της Λυκίας, ο Ιοβάτης, ανέθεσε στον ήρωα Βελλεροφόντη να την εξοντώσει. Ο Βελλεροφόντης, καβάλα στο φτερωτό άλογο Πήγασο, αναλαμβάνει την αποστολή, καταφέρνοντας τελικά να εξουδετερώσει την τέρα.

Όμηρος: Ο μυστικός αριθμός «3» σε Οδύσσεια και Ιλιάδα και οι ισχυροί συμβολισμοί που κρύβονται στα έπη του Έλληνα ποιητή

Έτσι, το μέρος που προκαλεί αέναες φλόγες συνδέθηκε με την ιστορία ενός πλάσματος που ανέπνεε φωτιά, προσδίδοντας στη Χίμαιρα το μυθικό της υπόβαθρο και τη θέση της στη συλλογική μνήμη της ελληνικής μυθολογίας.

«Και ο Βελλεροφόντης τη σκότωσε, εμπιστευόμενος τα σημάδια των θεών»

«Και ο Βελλεροφόντης τη σκότωσε, εμπιστευόμενος τα σημάδια των θεών», έγραψε ο Όμηρος. Το θηρίο δεν είχε καμία ελπίδα.

Είναι συναρπαστικό να σκεφτεί κανείς τη μονομαχία ενός ιπτάμενου ήρωα με ένα θηρίο με τρία κεφάλια που αναπνέει… Ωστόσο είναι πολύ πιθανό η φωτιά Χίμαιρα να μην ήταν πραγματικό πλάσμα. Αντί για ένα υπερφυσικό τέρας, η περιοχή του βουνού μπορεί να είναι γεμάτη με ζώα που συνδέθηκαν με τον μύθο. Ίσως κάποτε εκεί ζούσαν λιοντάρια, ενώ κατσίκες περιφέρονταν στους πρόποδες και τα φιδάκια εμφανίζονταν στα πιο απομονωμένα σημεία, στοιχεία που συνδυάστηκαν στη φαντασία των αρχαίων και οδήγησαν στη γέννηση της Χίμαιρας.

Η μυθολογία συχνά γεννά πλάσματα από την ένωση χαρακτηριστικών γνωστών ζώων που, μέσα από τις διηγήσεις των αρχαίων, αποκτούν έναν εντυπωσιακό και ακραίο χαρακτήρα. Έτσι, το λιοντάρι, η κατσίκα και ο δράκος έγινε σύμβολα ισχύος, ανθεκτικότητας και κινδύνου, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ο μύθος της Χίμαιρας ως ενός πανίσχυρου και τρομακτικού τέρατος.

«Ο Βελλεροφόντης έκανε [το βουνό] κατοικήσιμο, αφού λέγεται ότι «σκότωσε τη Χίμαιρα», έγραψε ο Ισίδωρος της Σεβίλλης, που θεωρείται «ο τελευταίος λόγιος του αρχαίου κόσμου», στο έργο του «Etymologiae».