O εξαιρετικός καλλιτέχνης, Αλκίνοος Ιωαννίδης εξέφρασε τα συναισθήματα μιας κοινωνίας που πνίγεται από το δίκιο, που φωνάζει(βίντεο)

Τα συναισθήματα μιας κοινωνίας που πνίγεται από το δίκιο, που φωνάζει για παιδεία, υγεία, πολιτισμό και φροντίδα, που καταπίνει ό,τι συμβαίνει. Καθώς είναι ανήμπορη – για οικονομικούς και όχι μόνο λόγους – να διεκδικήσει. Εξέφρασε, χθες, στην Τεχνόπολη, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης.

Σε 2 λεπτά και 6 δευτερόλεπτα είπε πολλά που θα ήθελαν να πουν πολλοί, αλλά δεν έχουν φωνή. Ωστόσο η φωνή τους έγινε ο εξαιρετικός αυτός καλλιτέχνης. Ακόμα  δεν έχει μάθει να κρύβεται και να διεκδικεί, δείχνοντας τον δρόμο και σε άλλους συναδέλφους του. Επίσης παρακολουθούν αμέτοχοι τις δύσκολες καταστάσεις που περνά κατά καιρούς η χώρα.

Επιπλέον ο Αλκίνοος Ιωαννίδης κατήγγειλε με τον δικό του τρόπο την απουσία του Κράτους, λέγοντας παράλληλα ότι προέρχεται από τη χώρα που «ξαναψηφίζουν δεκαετίες τώρα, όσους μας ρημάζουν».

Αναλυτικά τα λόγια του Αλκίνοου Ιωαννίδη, τα οποία προκάλεσαν το έντονο χειροκρότημα των θεατών:

«Έρχομαι από την καταιγίδα. Έρχομαι από την λάσπη. Επίσης από τον ρημαγμένο παράδεισο, από το Πήλιο, από τα αποκομμένα χωριά, από τα πεσμένα γιοφύρια. Τους κατεστραμμένους δρόμους, από τα κατεστραμμένα σπίτια, τα γκρεμισμένα. Έρχομαι από τη λάσπη. Ακόμα από τους πνιγμένους ανθρώπους, τα πνιγμένα ζώα. Τα πεσμένα δέντρα. Από τις κομμένες εθνικές οδούς. Από την κομμένη, την καμένη. Την πνιγμένη χώρα μας.

Επίσης έρχομαι από τον Βόλο, που ο δήμαρχος της πόλης, πριν από τρεις μέρες – ο ανεκδιήγητος δήμαρχος – ανεβασμένος σε μια μπουλντόζα, φώναζε στην ερημιά – εκεί που δεν υπήρχε άνθρωπος – «ήρθε το φαΐ και το νερό! Ελάτε να πάρετε!». Επίσης  για την κάμερα, κάνοντας προεκλογικό σποτ, μπας και τον ξαναψηφίσει κανείς. Έρχομαι  ακόμα από τη χώρα που θα τον ξαναψηφίσουν, όμως. Επίσης έρχομαι από τη χώρα που ξαναψηφίζουν, δεκαετίες τώρα, όσους μας ρημάζουν.

Ακόμα από τη χώρα χωρίς παιδεία, χωρίς υγεία, χωρίς πολιτισμό, χωρίς πρόβλεψη, χωρίς προετοιμασία, χωρίς πρόνοια, χωρίς έγνοια. Επίσης  χωρίς φροντίδα, χωρίς ευθύνη. Έρχομαι από τη λάσπη. Και σας ευχαριστώ, που μετά από τις έντονες μέρες και νύχτες, είστε σήμερα εδώ για να στήσουμε μαζί μια ηλεκτρική γιορτή. Πάνω στην καταστροφή και εκτός τόπου και χρόνου. Καλώς βρεθήκαμε, καλή μοιρασιά αδέρφια».