Το οσομπούκο είναι μια δημοφιλής ιταλική κοπή του μοσχαρίσιου κοτσιού (της γάμπας). Η οποία περιλαμβάνει τον μυ του ποντικιού, το κόκαλο και το μεδούλι. Η γαστρονομική του αξία κρύβεται στο κολλαγόνο του κρέατος, που με το σωστό μαγείρεμα μετατρέπεται σε πλούσια ζελατίνη.
Το Μυστικό: Αργό και Χαμηλό Μαγείρεμα
Όταν η θερμοκρασία του κρέατος φτάσει τους 68∘C και παραμείνει μεταξύ 68∘C και 95∘C, το κολλαγόνο υγροποιείται. Αυτό έχει δύο βασικά αποτελέσματα:
Η σάλτσα αποκτά πυκνή, συνεκτική υφή και βαθιά γεύση.
Επιπλέον οι μυϊκές ίνες απελευθερώνονται, με αποτέλεσμα το κρέας να μαλακώνει και να γίνεται τρυφερό.
Ωστόσο λόγω αυτής της διαδικασίας, το οσομπούκο είναι ασύμβατο με γρήγορες τεχνικές (τηγάνι, σχάρα). Καθώς χρειάζεται χρόνο για να μαλακώσει.
Οι Καλύτερες Τεχνικές
Οι δόκιμες μέθοδοι μαγειρέματος είναι:
Αργό Μαγείρεμα σε Κατσαρόλα: Η κλασική ιταλική μέθοδος σε ζωμό, κρασί και λαχανικά (μιρεπουά), για τουλάχιστον μιάμιση ώρα.
Φούρνος/Γάστρα ή Κρεατόσουπα: Αποτελεί ιδανικό κομμάτι, ειδικά αν τσιγαριστεί πρώτα για έξτρα γεύση.
Η Ιδανική Πλαισίωση
Οι συνταγές για οσομπούκο είναι συνήθως πληθωρικές και περιλαμβάνουν:
Βάση: Κρεμμύδι, σέλερι, καρότο (μιρεπουά).
Υγρά: Σκόρδο, κόκκινο κρασί (σβήσιμο), ντομάτα (πελτές ή τριμμένη).
Μπαχαρικά: Κανέλα, μπαχάρι, δάφνη.
Επίσης η κλασική ιταλική συνταγή σερβίρεται με γκρεμολάτα (ξύσμα λεμονιού, μαϊντανός, ωμό σκόρδο). Η οποία κοντράρει τη βαριά σάλτσα, προσδίδοντας φρεσκάδα. Επιπλέον, το οσομπούκο μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως βάση για ραγού μπολονέζ, όπου το κρέας ψιλοκόβεται σε ίνες και το μεδούλι δίνει πλούτο στη σάλτσα.
Χορηγούμενο
