Πέθανε η Κλώντια Κατσαρά, ιδρύτρια των «Παιδικών Χωριών SOS» Ελλάδος

Απεβίωσε η Κλώντια Κατσάρα. Η γυναίκα που ίδρυσε τα Παιδικά Χωριά SOS Ελλάδος στα τέλη του 1975, όπως το Σωματείο.

«Το πολύτιμο κοινωνικό της έργο και η μνήμη της θα παραμείνουν για πάντα χαραγμένα στις καρδιές των εκατοντάδων παιδιών που μεγάλωσαν κοντά μας. Καθώς και σε όλους εμάς, ως φωτεινό παράδειγμα αλτρουισμού και προσφοράς», αναφέρει η ανακοίνωση.

Αναλυτικά

Αποχαιρετάμε την Κλώντια Κατσαρά, ιδρύτρια και επίτιμη πρόεδρο των Παιδικών Χωριών SOS Ελλάδος. Η Κλώντια Κατσαρά οραματίστηκε, το 1975. Ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά σε ανάγκη και, με διακριτικότητα, έφερε στην Ελλάδα την ιδέα της «οικογενειακής φροντίδας» του ανθρωπιστή Δρ. Hermann Gmeiner. Ιδρύοντας τα Παιδικά Χωριά SOS και δημιουργώντας το Παιδικό Χωριό SOS στη Β.

Το πολύτιμο κοινωνικό της έργο και η μνήμη της θα παραμείνουν για πάντα χαραγμένα στις καρδιές των εκατοντάδων παιδιών. Που μεγάλωσαν κοντά μας, καθώς και σε όλους εμάς, ως φωτεινό παράδειγμα.

Ωστόσο «θυμάμαι μια μέρα που μας επισκέφθηκε στη Βάρη, όπως συνήθιζε. Εκείνο το πρωινό, ο μικρός Γιώργος.18 μηνών τότε, έκλαιγε και δεν μπορούσα να τον ηρεμήσουμε. Τον πήρε αγκαλιά, του είπε ότι τα δάκρυά του ήταν πολύτιμα… Μάζεψε τα δάκρυά του με το δάχτυλο και του είπε ότι θα ποτίσουν μαζί το λουλούδι δίπλα στο παράθυρο. Και το έκανε. Ο Γιώργος εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ που σταμάτησε να κλαίει. Το πιο πολύτιμο νερό στον κόσμο είναι ένα δάκρυ. Με σύσταση 1% νερό και 99% συναίσθημα», θυμάται η Νικολίτσα, η πρώτη Μαμά SOS του Παιδικού Χωριού SOS Βάρης.

Επίσης όταν κάποτε τη ρώτησαν τι την ώθησε να δημιουργήσει τα Παιδικά Χωριά SOS στην Ελλάδα, απάντησε αυθόρμητα. Και φυσικά ότι δεν μπορούσε να κοιμηθεί ήσυχη, όταν γνώριζε ότι κάποιο παιδί ήταν μόνο του σε έναν θάλαμο. Σεμνή, ανιδιοτελής, γενναιόδωρη και μακριά από την επιθυμία προσωπικής προβολής, δούλεψε ακούραστα για την εδραίωση της ιδέας. Καθώς τη δημιουργία του πρώτου Παιδικού Χωριού SOS στην Ελλάδα. Ακόμη όσοι από εμάς είχαμε τη μεγάλη χαρά να την γνωρίσουμε και να εμπνευστούμε από αυτήν, της είμαστε ευγνώμονες.