Πονηρά παιχνίδια από τον Ερντογάν για να αποκτήσει η Τουρκία πυρηνικά όπλα

Πονηρά παιχνίδια από τον Ερντογάν για να αποκτήσει η Τουρκία πυρηνικά όπλα προκαλούν σοκ και ψυχρολουσία… Ποιό θα είναι το επόμενο βήμα του Σουλτάνου;

Μια νέα δημοσκόπηση που διεξήχθη στην Τουρκία από την Research Istanbul (1-5 Ιουλίου, σε 2.000 άτομα) φέρνει στην επιφάνεια μια εντυπωσιακή μεταστροφή στην κοινή γνώμη σχετικά με τα πυρηνικά όπλα, πυροδοτώντας έντονη συζήτηση τόσο εντός όσο και εκτός της χώρας. Τα αποτελέσματα, που προωθούνται από τα τουρκικά ΜΜΕ, δείχνουν ότι η πλειοψηφία των Τούρκων πολιτών επιθυμεί η χώρα τους να αποκτήσει πυρηνική ισχύ, γεγονός που συνδέεται άμεσα με την αυξανόμενη αίσθηση ανασφάλειας εν μέσω περιφερειακών εντάσεων.

Πονηρά παιχνίδια από τον Ερντογάν για να αποκτήσει η Τουρκία πυρηνικά όπλα – Τα ευρήματα της δημοσκόπησης

Συγκεκριμένα, το 71% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι η Τουρκία πρέπει να ξεκινήσει την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων, ενώ μόλις το 18% διαφωνεί. Παράλληλα, ένα συντριπτικό 72% δεν εμπιστεύεται ότι το ΝΑΤΟ θα υπερασπιζόταν την Τουρκία σε περίπτωση επίθεσης, υποδεικνύοντας μια βαθιά δυσπιστία προς τους παραδοσιακούς συμμάχους.

Αυτά τα ευρήματα έρχονται σε μια περίοδο όπου οι περιφερειακές εντάσεις έχουν οξυνθεί, ιδίως μετά τις πρόσφατες ισραηλινές επιθέσεις στο Ιράν. Η δημοσκόπηση αναδεικνύει την αυξανόμενη ανασφάλεια των Τούρκων πολιτών σχετικά με την εθνική άμυνα και την ικανότητα της Τουρκίας να αντιμετωπίζει πιθανές απειλές.

Γεωπολιτικές προεκτάσεις και διπλωματικά «τσαλιμάκια»

Παρόλο που η τουρκική κυβέρνηση επίσημα δεν έχει εκφράσει πρόθεση για απόκτηση πυρηνικών όπλων – άλλωστε η Τουρκία είναι συμβαλλόμενο μέρος της Συνθήκης για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων (NPT) από το 1979, η οποία απαγορεύει νομικά την ανάπτυξη, απόκτηση ή δοκιμή τέτοιων όπλων – η δημόσια αυτή πίεση μπορεί να ερμηνευτεί ως διπλωματική κίνηση. Αναλυτές εκτιμούν ότι πρόκειται για μια προσπάθεια της Άγκυρας να ασκήσει πίεση στις ΗΠΑ, και ειδικότερα στην κυβέρνηση Τραμπ, με στόχο την εξασφάλιση των μαχητικών F-35 αρχικά, και σε βάθος χρόνου την έγκριση για εξοπλισμό των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων με πυρηνικά όπλα. Ένας τέτοιος εξοπλισμός θα ενίσχυε, προφανώς, την επιθετική ικανότητα της Τουρκίας απέναντι στον Ελληνισμό και στις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου.

Τα ύπουλα σχέδια του Ερντογάν για να κατακτήσει όλη τη Μεσόγειο

Το πυρηνικό παρελθόν και οι σημερινές ανησυχίες

Η Τουρκία, παρά τις δεσμεύσεις της, έχει ένα πυρηνικό παρελθόν με συζητήσεις για την κατασκευή ατομικής βόμβας τη δεκαετία του 1960. Τα τελευταία χρόνια, ο Πρόεδρος Ερντογάν έχει εκφράσει επανειλημμένα τη δυσαρέσκειά του για το παγκόσμιο πυρηνικό status quo, δηλώνοντας το 2019 ότι είναι άδικο για ορισμένες χώρες να κατέχουν πυρηνικά όπλα ενώ η Τουρκία απαγορεύεται. Αυτές οι δηλώσεις έχουν προκαλέσει συναγερμό στη Δύση.

Επί του παρόντος, δεν υπάρχουν στοιχεία για ενεργό πυρηνικό πρόγραμμα στην Τουρκία. Η χώρα διαθέτει μόνο μικρούς ερευνητικούς αντιδραστήρες που δεν μπορούν να παράγουν πλουτώνιο κατάλληλης ποιότητας για όπλα. Οι υποχρεώσεις της βάσει της NPT και του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου με τον ΔΟΑΕ επιβάλλουν αυστηρούς ελέγχους και άμεση πρόσβαση για επιθεώρηση σε περίπτωση υποψίας.

Οι ΗΠΑ διατηρούν περίπου 50 πυρηνικές βόμβες B61 στην Αεροπορική Βάση Ιντσιρλίκ, υπό αυστηρό έλεγχο και με προηγμένα συστήματα ασφαλείας, καθιστώντας τις “νεκρό μέταλλο” χωρίς τους 12ψήφιους κωδικούς που γνωρίζει μόνο το Πεντάγωνο. Παρόλο που η Τουρκική Πολεμική Αεροπορία εκπαιδευόταν παλαιότερα για αποστολές με αυτές τις βόμβες, σήμερα μόνο αμερικανικά μαχητικά μπορούν να τις μεταφέρουν.

Ωστόσο, ο πυρηνικός σταθμός στο Ακούγιου, αν και ελέγχεται από τη Rosatom ως προς τον κύκλο καυσίμου, παρέχει στους Τούρκους μηχανικούς πολύτιμη εμπειρία που θα μπορούσε θεωρητικά να χρησιμοποιηθεί στο μέλλον για άλλους σκοπούς, προκαλώντας ανησυχία.

Η ρητορική του Ερντογάν, βλέποντας τις εξελίξεις στην περιοχή, όπως συμβαίνει με το Ιράν, πιθανόν αποτελεί μια προσπάθεια να ενισχύσει την εικόνα της Τουρκίας ως περιφερειακής δύναμης. Ωστόσο, αφήνει περιθώρια για εικασίες σχετικά με τις μακροπρόθεσμες προθέσεις μιας κυβέρνησης που έχει διαμορφώσει μια ολόκληρη γενιά με ακραία ισλαμικά ιδεώδη και φιλοδοξίες για ηγεμονία σε ολόκληρη τη Μεσόγειο και όχι μόνο.