Συγκλονιστική απόδειξη: Τι συμβαίνει με την ψυχή μετά τον θάνατο;

Συγκλονιστική απόδειξη: Τι συμβαίνει με την ψυχή μετά τον θάνατο; Η επιστήμη έδειξε ότι περνά σε άλλη διάσταση

Η αρχέγονη ερώτηση για το τι συμβαίνει μετά το θάνατο του σώματος απασχολεί την ανθρωπότητα εδώ και χιλιετίες. Μια νέα, επαναστατική θεωρία, ο Βιοκεντρισμός, προτείνει ότι η ζωή και η συνείδηση δεν τελειώνουν με το φυσικό θάνατο, αλλά μπορούν να συνεχίσουν να υπάρχουν σε ένα άπειρο σύμπαν. Αυτή η συναρπαστική ιδέα αναπτύσσεται στο βιβλίο «Βιοκεντρισμός: Πώς η ζωή και η συνείδηση είναι τα κλειδιά για την κατανόηση της φύσης του Σύμπαντος», του διακεκριμένου επιστήμονα Δρ. Robert Lanza.

Συγκλονιστική απόδειξη: Τι συμβαίνει με την ψυχή μετά τον θάνατο; Η Θεωρία του Βιοκεντρισμού

Ο Δρ. Robert Lanza, αναγνωρισμένος από τους New York Times ως ο τρίτος σημαντικότερος εν ζωή επιστήμονας, είναι γνωστός για την πρωτοποριακή του εργασία στην αναγεννητική ιατρική και τα βλαστικά κύτταρα. Ως επιστημονικός διευθυντής της Advanced Cell Technology Company, έχει επιδείξει αξιοσημείωτες επιτυχίες, όπως η κλωνοποίηση απειλούμενων ειδών. Ωστόσο, η πρόσφατη ενασχόλησή του με τη Φυσική, την Κβαντομηχανική και την Αστροφυσική οδήγησε στη γέννηση του Βιοκεντρισμού.

Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, η ζωή και η συνείδηση αποτελούν τις θεμελιώδεις συνιστώσες του σύμπαντος. Ο Lanza υποστηρίζει ότι η συνείδηση, και όχι η ύλη, είναι αυτή που δημιουργεί το υλικό σύμπαν. Η αιτιολόγηση της θεωρίας του βασίζεται στην παρατήρηση ότι οι νόμοι της φυσικής, οι δυνάμεις και οι σταθερές του σύμπαντος είναι τέλεια προσαρμοσμένες για την εμφάνιση και τη διατήρηση της ζωής, υποδεικνύοντας έτσι ότι η νοημοσύνη προϋπήρχε της ύλης.

Χώρος, Χρόνος και η Αθανασία της Συνείδησης

Ο Lanza προχωρά ένα βήμα παραπέρα, υποστηρίζοντας ότι ο χώρος και ο χρόνος δεν είναι αντικειμενικές πραγματικότητες, αλλά εργαλεία της ανθρώπινης νόησης. Παρομοιάζει αυτή την ιδέα με μια χελώνα που κουβαλά το καβούκι της: όταν το «κέλυφος» του χώρου και του χρόνου αποκολληθεί από εμάς, η συνείδησή μας εξακολουθεί να υπάρχει. Αυτό σημαίνει ότι ο θάνατος, όπως τον αντιλαμβανόμαστε, είναι απλώς μια ψευδαίσθηση που προκύπτει από την ταύτισή μας με το υλικό σώμα.

Αν δεχτούμε ότι το σώμα δεν παράγει τη συνείδηση, αλλά απλώς τη λαμβάνει, όπως μια τηλεόραση λαμβάνει δορυφορικά σήματα, τότε η συνείδηση δεν εξαφανίζεται με το θάνατο του σώματος. Αντιθέτως, υπάρχει πέρα από τους περιορισμούς του χρόνου και του χώρου, ικανή να βρίσκεται οπουδήποτε – εντός και εκτός του ανθρώπινου σώματος – με τρόπο μη-εντοπισμένο, παρόμοιο με τα κβαντικά αντικείμενα.

Τα Πολλαπλά Σύμπαντα και η Μετανάστευση της Ψυχής

Μια από τις πιο τολμηρές προεκτάσεις της θεωρίας του Lanza είναι η ιδέα της ύπαρξης πολλαπλών, ταυτόχρονων συμπάντων. Σύμφωνα με αυτή, όταν ένα σώμα πεθαίνει σε ένα σύμπαν, η συνείδηση μπορεί να μεταπηδήσει και να συνεχίσει να υφίσταται σε ένα άλλο, παρόμοιο σύμπαν. Αυτή η διαδικασία, πιστεύει ο Lanza, επαναλαμβάνεται συνεχώς και απείρως, υπονοώντας ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος, αλλά μια μετάβαση σε μια νέα εκδοχή της πραγματικότητας.

Αυτή η έννοια των παράλληλων κόσμων δεν είναι καινούργια. Ο H.G. Wells την είχε ήδη αγγίξει το 1895, και ο Δρ. Hugh Everett την ανέπτυξε περαιτέρω το 1957. Η θεωρία του Everett υποστηρίζει ότι σε κάθε στιγμή, ο κόσμος διακλαδώνεται σε αμέτρητα παρόμοια αντίγραφα, τα οποία εξελίσσονται διαφορετικά. Ο Andrei Linde, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, υποστήριξε επίσης τη θεωρία των πολλαπλών συμπάντων, περιγράφοντας το Διάστημα ως ένα σύνολο διαστελλόμενων σφαιρών που δημιουργούν συνεχώς νέες σφαίρες.

Η ιδέα ότι το σύμπαν μας δεν είναι μοναδικό ενισχύεται από δεδομένα που έλαβε το διαστημικό τηλεσκόπιο Planck. Ο χάρτης του κοσμικού μικροκυματικού φόντου, που δημιουργήθηκε από αυτά τα δεδομένα, αποκάλυψε σκοτεινές εσοχές και κενά, τα οποία, σύμφωνα με τη θεωρητική φυσικό Laura Mersini-Houghton, μπορεί να είναι άμεσο αποτέλεσμα της επίδρασης γειτονικών συμπάντων στο δικό μας.

Η Συνείδηση ως Κβαντική Πληροφορία

Πέρα από τη θεωρία των πολλαπλών συμπάντων, τίθεται το ερώτημα της επιστημονικής απόδειξης της ψυχής. Ο Δρ. Stuart Hameroff και ο Βρετανός φυσικός Sir Roger Penrose Sir Roger Penrose προσφέρουν μια συναρπαστική εξήγηση, τη θεωρία της «ενορχηστρωμένης αντικειμενικής μετατροπής» (Orch-OR). Υποστηρίζουν ότι η συνείδηση κατοικεί στους μικροσωληνίσκους των κυττάρων του εγκεφάλου, οι οποίοι λειτουργούν ως η αρχική τοποθεσία της κβαντικής επεξεργασίας.

Τι συμβαίνει πριν πεθάνουμε; Επιστήμονες ανακάλυψαν μια νέα κατάσταση ανάμεσα σε ζωή και θάνατο

Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, όταν το σώμα πεθαίνει, η κβαντική πληροφορία απελευθερώνεται από τους μικροσωληνίσκους και διασκορπίζεται στο σύμπαν. Ο Δρ. Hameroff εξηγεί ότι αυτή η κβαντική πληροφορία δεν καταστρέφεται, αλλά απλώς διανέμεται. Ο Robert Lanza προσθέτει ότι αυτή η πληροφορία όχι μόνο μπορεί να υπάρχει στο υφιστάμενο σύμπαν, αλλά ενδεχομένως και σε ένα άλλο.

Τι είναι το βιοφωτόνιο; Η μυστηριώδης λάμψη που εκπέμπουμε όσο ζούμε και σβήνει τη στιγμή που πεθαίνουμε

Εάν ένας ασθενής αναβιώσει μετά από ένα κλινικό θάνατο, αυτή η κβαντική πληροφορία επιστρέφει στους μικροσωληνίσκους, και ο ασθενής αναφέρει επιθανάτιες εμπειρίες. Εάν ο ασθενής δεν αναβιώσει, είναι πιθανό αυτή η κβαντική πληροφορία να συνεχίσει να υπάρχει εκτός του σώματος, ίσως επ’ αόριστον, ως ψυχή.

Αυτή η σύνδεση της συνείδησης με την κβαντική θεωρία προσφέρει μια πιθανή εξήγηση για φαινόμενα όπως οι επιθανάτιες εμπειρίες, η αστρική προβολή, οι εξωσωματικές εμπειρίες, ακόμη και η μετενσάρκωση, χωρίς να χρειάζεται να προσφύγουμε σε θρησκευτικές ιδεολογίες. Η ενέργεια της συνειδητότητας μπορεί να ανακυκλώνεται σε διαφορετικά σώματα, να υπάρχει εκτός του φυσικού σώματος σε άλλο επίπεδο της πραγματικότητας, ή να μεταβαίνει σε ένα διαφορετικό σύμπαν.

Ποια στάδια βιώνει ο άνθρωπος όταν πεθαίνει από φυσικά αίτια;

Είναι ο Βιοκεντρισμός η απάντηση στο αιώνιο ερώτημα της ζωής μετά το θάνατο, ή απλώς μια συναρπαστική, αλλά ακόμα αναπόδεικτη, θεωρία; Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι έρευνες σε αυτό το πεδίο συνεχίζονται, και ίσως μια μέρα η επιστήμη καταφέρει να ρίξει φως σε ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της ανθρώπινης ύπαρξης.