Τέλος στις λακκούβες: Η “έξυπνη” άσφαλτος που κλείνει μόνη της τις φθορές

Μια ομάδα επιστημόνων από τη Βρετανία ανέπτυξε έναν επαναστατικό τύπο ασφάλτου, ικανό να επιδιορθώνεται μόνος του, χάρη στη χρήση ειδικής βιομάζας και ανακυκλωμένου πετρελαίου. Αυτό το καινοτόμο υλικό θα μπορούσε να επιμηκύνει τη διάρκεια ζωής των δρόμων, να μειώσει σημαντικά το κόστος συντήρησης και ταυτόχρονα να αποτελεί μια πιο οικολογική εναλλακτική σε σχέση με την παραδοσιακή άσφαλτο.

Οι δρόμοι υπόκεινται καθημερινά σε μεγάλη καταπόνηση. Είτε λόγω της αυξημένης κυκλοφορίας είτε εξαιτίας των ακραίων μεταβολών της θερμοκρασίας. Η άσφαλτος περιέχει πίσσα, ένα υλικό που προσδίδει ελαστικότητα. Όμως με την πάροδο του χρόνου και την έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία, αρχίζει να χάνει τις ιδιότητές της. Αυτή η διαδικασία οδηγεί στη δημιουργία μικροσκοπικών ρωγμών. Οι οποίες, αν δεν αντιμετωπιστούν, μπορούν να εξελιχθούν σε σοβαρές φθορές, όπως λακκούβες.

Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Swansea και το King’s College του Λονδίνου

Για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος, επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Swansea και το King’s College του Λονδίνου χρησιμοποίησαν τεχνητή νοημοσύνη προκειμένου να μελετήσουν τη συμπεριφορά των οργανικών μορίων μέσα στην άσφαλτο. Κατά τη διάρκεια της έρευνάς τους, διαπίστωσαν ότι οι σπόροι ορισμένων φυτών διαθέτουν πορώδη δομή. Επιτρέποντάς τους να απορροφούν υγρά με τρόπο παρόμοιο με ένα σφουγγάρι.

Επίσης οι ερευνητές, λοιπόν, μούλιασαν αυτούς τους σπόρους σε ανακυκλωμένο πετρέλαιο και τους ενσωμάτωσαν στην άσφαλτο. Σε περίπτωση που σχηματιστούν ρωγμές στο οδόστρωμα, το λάδι απελευθερώνεται από τους σπόρους και γεμίζει τα κενά. Επιδιορθώνοντας τη φθορά μέσα σε μία ώρα.

Ωστόσο εκτός από την ιδιότητά της να «αυτοθεραπεύεται», η συγκεκριμένη άσφαλτος έχει και περιβαλλοντικά οφέλη. Η αξιοποίηση βιομάζας συμβάλλει στη μείωση της εξάρτησης από το αργό πετρέλαιο. Ενώ η χρήση βιοαποβλήτων μπορεί να περιορίσει το κόστος παραγωγής.

Παρόλο που η έρευνα βρίσκεται ακόμη σε αρχικό στάδιο, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η νέα αυτή τεχνολογία έχει τη δυνατότητα να αλλάξει ριζικά τις οδικές υποδομές. Καθιστώντας τους δρόμους πιο ανθεκτικούς και πιο φιλικούς προς το περιβάλλον. Αν η θεωρία επαληθευτεί και σε πρακτικό επίπεδο, αυτό θα αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα προόδου τόσο για τη βιομηχανία της οδοποιίας όσο και για την προστασία του περιβάλλοντος.