Θρήνος για τον Θανάση Κατερινόπουλο: «Έφυγε σήμερα από τούτο τον κόσμο»

Θρήνος για τον Θανάση Κατερινόπουλο: «Έφυγε σήμερα από τούτο τον κόσμο» – Το σπαρακτικό «αντίο» και η νέα απώλεια

Θρήνος για τον Θανάση Κατερινόπουλο: «Έφυγε σήμερα από τούτο τον κόσμο» – Δύσκολες στιγμές περνάει ο Θανάσης Κατερινόπουλος, καθώς πενθεί την απώλεια ενός αγαπημένου φίλου.
Πρόκειται για τον Κώστα Παϊπουτλίδη, ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και φίλο του απόστρατου αξιωματικού της ΕΛ.ΑΣ.

Ο Θανάσης Κατερινόπουλος τον αποχαιρέτησε το πρωί της Τρίτης 23 Ιουλίου με μια συγκινητική μάλιστα ανάρτηση στο Instagram.

“Ένας φίλος, ένας συμπατριώτης αγωνιστής και ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ ο Κώστας ΠΑΙΠΟΥΤΛΙΔΗΣ έφυγε σήμερα από τούτο τον κόσμο.Καλο παράδεισο σύντροφε και πολιτικέ δάσκαλε. Θα μας λείψεις,θα μας λείψουν οι αναλύσεις σου και οι ανησυχίες σου. Θερμά συλλυπητήρια στη οικογένεια του” έγραψε στην ανάρτησή του ο Θανάσης Κατερινόπουλος.

Το «αντίο» του Θανάση Κατερινόπουλου

Η αβάστακτη απώλεια του γιου του

Συνέντευξη στην εκπομπή «Mega Καλημέρα» παραχώρησε την Πέμπτη (14/3) ο Θανάσης Κατερινόπουλος και, μεταξύ άλλων, ράγισε «καρδιές» σε μία ανατριχιαστική εξομολόγηση για την απώλεια του γιού του.

Ο απόστρατος αξιωματικός της Ελληνικής Αστυνομίας, που έγινε ευρέως γνωστός από την παρουσία του σε ενημερωτικές εκπομπές, καθήλωσε με την εξομολόγησή του για την απώλεια του γιου του.

«Έχω δεχτεί πισώπλατα μαχαιρώματα στη δουλειά. Παραιτήθηκα από το σώμα της ΕΛ.ΑΣ. με το κεφάλι ψηλά και δεν έδωσα σε κανένα την ευκαιρία να με παραιτήσει. Στην κορυφή δεν φτάνει κανείς με μαχαιρώματα, στην κορυφή φτάνουν οι αετοί και τα σαλιγκάρια… Γλείφοντας», είπε αρχικά ο Θανάσης Κατερινόπουλος.

Για την απώλεια του γιου του, ο Θανάσης Κατερινόπουλος είπε συγκινημένος…

«Τη θυμάμαι αυτή τη μέρα. Ανέβαινα στην Αθήνα το πρωί, είχαμε ένα ραντεβού κατά της 9. Θα πήγαινα από το σπίτι να του δώσω το αυτοκίνητο να πάει σε κάποια δουλειά γιατί δεν ήθελε να πάρει τη μηχανή… Και με πήρε ο άλλος μου γιος τηλέφωνο καθ’ οδόν, ότι δεν ξύπνησε. Αυτό να μην συμβεί μάλιστα σε κανέναν ποτέ.

Εκείνη τη στιγμή δεν θυμάμαι μάλιστα πώς γύρισα σπίτι. Πώς στάθηκα; Ένας θεός ξέρει, είχα μεγάλη συμπαράσταση και από τη γυναίκα μου, τη Ράνια, κουράγιο από το δεύτερο παιδί μου. Αυτά τα χτυπήματα, είναι χτυπήματα ζωής και μάλιστα δεν περνάνε ποτέ. Απορώ και τρελαίνομαι όταν βλέπω μάνες να σκοτώνουν τα παιδιά τους».