Τι έρχεται μετά τις εκλογές΄: Σκληρή λιτότητα, Χάγη και συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με την Τουρκία;

Τα ψέματα τελειώνουν μετά και τις δεύτερες εκλογές και αμέσως μετά η Ελλάδα θα έρθει αντιμέτωπη με την πραγματικότητα η οποία δεν είναι καθόλου ευχάριστη.

Η νέα 4ετία Μητσοτάκη που έρχεται όπως όλα δείχνουν μετά τις 25 Ιουνίου 2023 δεν θα είναι «βόλτα σε παιδική χαρά».

Ο πραγματικός λόγος για τον οποίο ο ελληνικός λαός ψήφισε τη ΝΔ και «βούλιαξε» τον ΣΥΡΙΖΑ, ήταν το αφήγημα της σταθερότητας και ότι δεν θα βρει καμία αρνητική εξέλιξη την χώρα.

Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ ταυτίστηκε με την… αστάθεια, με ευθύνη βεβαίως του κόμματος της αντιπολίτευσης.

Το 2019 αθροιστικά τα αριστερά κόμματα έλαβαν πάνω από 42% εκτός ΚΚΕ και το 2023 έλαβαν 31,5% αυτό από μόνο του σημαίνει πως δεν «πέρασαν» στον ελληνικό λαό κάποιο θετικό μήνυμα.

Εδώ πρέπει να σημειώσουμε πως το επιτελικό κράτος Μητσοτάκη διαχειρίστηκε 50 δισεκ. ευρώ σε παροχές κατά την διάρκεια της 4ετίας.

Οι παροχές όμως τελειώνουν και μάλιστα με την «βούλα» της Κομισιόν η οποία θα θέσει νέους κανόνες σε όλες τις χώρες.

Στο επίκεντρο βρίσκεται το ελληνικό δημόσιο και ιδιωτικό χρέος που στην Ελλάδα φθάνει τα 635 δισεκ.

Το πραγματικό διακύβευμα των εκλογών και η Χάγη

Η νίκη Ερντογάν και η νίκη Μητσοτάκη σε Τουρκία και Ελλάδα φέρνουν τις δύο χώρες στις θύρες Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης όπου συγκεκριμένες οι ελληνοτουρκικές διαφορές θα εξεταστούν από ένα τρίτο παράγοντα.

Ένα διεθνές δικαστήριο το οποίο ωστόσο έχασε την αξία του καθώς έδειξε πως δεν είναι αμερόληπτο από την στιγμή που αποφάσισε να παραπέμψει τον Ρώσο Πρόεδρο για φερόμενα εγκλήματα πολέμου ενώ στο παρελθόν όταν οι Αμερικανοί βομβάρδιζαν χιλιάδες αμάχων σε Ιράκ, Αφγανιστάν και Σερβία, δεν έβγαζε ούτε… κιχ.

Για αυτό και το πραγματικό διακύβευμα των εκλογών της Ιουνίου (όπως και του Μαΐου) είναι να δεσμευτούν τα τρία κόμματα ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ, ότι δεν θα δεχτούν ποτέ την αλλαγή του «Status Quo» στο Αιγαίο.

Κάτι που σημαίνει και αποστρατικοποίηση του Αιγαίου και την άφεση στο έλεος της Τουρκίας, χωρίς δυνάμεις αυτοάμυνας, που φυσικά περιλαμβάνουν και τα βαρέα όπλα, των νησιών του Α.Αιγαίου και των Δωδεκανήσων.

Μια αποστρατικοποίηση που έχει ξεκινήσει με την πρόφαση της αποστολής βοήθειας στην Ουκρανία και την απομάκρυνση των ΤΟΜΑ BMP-1 OST και χιλιάδων όπλων και πυρομαχικών (ρουκετών των 122 χλστ., βλημάτων πυροβολικού των 155 χλστ. κλπ).

Με λίγα λόγια δεν θα επιτρέψουν παραχωρήσεις που θα αλλάξουν την υπάρχουσα κατάσταση των πραγμάτων, δηλαδή η Ελλάδα να απεμπολήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα που απορρέουν από το Δίκαιο της Θάλασσας με βάση το οποίο τα νησιά του Αιγαίου διαθέτουν δικές τους θαλάσσιες ζώνες.

Οι ‘φίλοι’ μας και ο επικίνδυνος διάλογος με την Τουρκία

Γιατί ας μην γελιόμαστε, όταν η Τουρκία αλλά και οι «εταίροι» μας λένε να προσέλθουμε σε διάλογο και διαπραγματεύσεις με την Τουρκία, περί αυτού πρόκειται.

Να «εξαφανιστεί» ή να «μειωθεί» η επήρεια των νησιών του Αιγαίου και μάλιστα στην περίπτωση του Καστελόριζου να ισχύσει το πρώτο, ικανοποιώντας έτσι τις τουρκικές απαιτήσεις που δεν συνάδουν με το Διεθνές Δίκαιο.

Τα τρία λοιπόν εν δυνάμει κυβερνητικά κόμματα θα έπρεπε να δεσμευτούν ακόμα και τώρα πριν την διεξαγωγή των δεύτερων πλέον εκλογών ότι δεν θα επιτρέψουν την δημιουργία μιας συμφωνία τύπου «Πρέσπες του Αιγαίου», παρόμοιας με αυτήν με την οποία παραδόθηκαν στους Σκοπιανούς τα κληρονομικά και ιστορικά δικαιώματα της Μακεδονίας.

Κανένα όμως δεν δεσμεύτηκε μέχρι τώρα για κάτι τέτοιο.

Η συνεκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων είναι διακαής πόθος των Αμερικανών που θέλουν επιτέλους να κάνουν «business» στο Αιγαίο και φυσικά δεν τους νοιάζει με ποιους ή πώς θα τις κάνουν

Με λίγα λόγια έρχονται οι «Πρέσπες του Αιγαίου». Οι ΗΠΑ θέλουν να λύσουν το ενεργειακό πρόβλημα της Ευρώπης γιατί ξέρουν πως δεν θα υπάρχουν συνέχεια ζεστοί χειμώνες και δεν θέλουν οι ευρωπαϊκές κοινωνίες που θα «τουρτουρίζουν» κάποια στιγμή στο μέλλον να νοσταλγήσουν το ρωσικό φυσικό αέριο.