Το Άστρο του Δαυίδ: Τι κρύβεται πίσω από το σύμβολο του Ισραήλ;

Το Άστρο του Δαυίδ: Τι κρύβεται πίσω από το σύμβολο του Ισραήλ; Η άγνωστη ιστορία του και οι ισχυροί συμβολισμοί

Το Άστρο του Δαυίδ: Τι κρύβεται πίσω από το σύμβολο του Ισραήλ; Σύμφωνα με το https://blog.nli.org.il/en/star-of-david/, το εξάκτινο αστέρι, ένα σύμβολο με βαθιές ρίζες σε πολλούς πολιτισμούς, αρχικά συνδέθηκε με τη γαλήνη και την αρμονία στον Βουδισμό, ενώ οι αλχημιστές το θεωρούσαν αντιπροσωπευτικό της φύσης. Αλλά πώς απέκτησε αυτό το σύμβολο τόσο μεγάλη σημασία στον Ιουδαϊσμό;

Το Αστέρι του Δαυίδ έχει μια ιστορία που ξεκινά πολύ πριν από την υιοθέτησή του από την εβραϊκή πίστη και το σιωνιστικό κίνημα. Πρωτοεμφανίστηκε χιλιάδες χρόνια πριν, σε διάφορους ανατολικούς πολιτισμούς, και συνεχίζει να χρησιμοποιείται σε αυτούς μέχρι σήμερα. Παλιότερα, το εξάκτινο αστέρι ήταν δημοφιλές στις παγανιστικές παραδόσεις και ως διακοσμητικό μοτίβο σε εκκλησίες του πρώτου αιώνα, ακόμα και στον ισλαμικό κόσμο. Ωστόσο, πώς κατέληξε να συνδέεται τόσο στενά με τον εβραϊκό λαό;

Στον εβραϊκό πολιτισμό, το Αστέρι του Δαυίδ συνδέεται με την «Ασπίδα του Δαυίδ» (magen David), μια φράση που εμφανίζεται για πρώτη φορά στο Ταλμούδ της Βαβυλώνας, όχι ως σύμβολο, αλλά ως προσωνύμιο του Θεού [Pesachim 117b]. Ένας εβραϊκός θρύλος αναφέρει ότι αυτό το σύμβολο κοσμούσε τις ασπίδες του στρατού του Βασιλιά Δαυίδ. Επιπλέον, ο Ραβίνος Ακίβα το επέλεξε ως έμβλημα κατά την εξέγερση του Μπαρ-Κοχμπά ενάντια στον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αδριανό.

Παρόλα αυτά, το Αστέρι του Δαυίδ έγινε ένα ευρέως αναγνωρίσιμο εβραϊκό σύμβολο μόλις τον 14ο αιώνα, όταν οι Εβραίοι της Πράγας, με την άδεια του Αγίου Αυτοκράτορα της Ρώμης, Κάρολου του τέταρτου, επέλεξαν το εξάκτινο αστέρι για τη σημαία τους. Από εκεί, η χρήση του εξαπλώθηκε, και άρχισε να θεωρείται σύμβολο με βαθιές εβραϊκές ρίζες.

Ωστόσο, ο λόγιος της Καμπάλα, Γκέρσομ Σόλεμ, υποστηρίζει ότι το Αστέρι του Δαυίδ δεν προέρχεται από τον Ιουδαϊσμό. Παρά τις αναφορές σε εβραϊκές σφραγίδες και συναγωγές από τον 7ο αιώνα π.Χ. και τον 3ο και 4ο αιώνα μ.Χ., θεωρεί ότι το σύμβολο αυτό εμφανίζεται μαζί με άλλα που δεν έχουν εβραϊκή προέλευση.

Το εξάγραμμο, όμως, δεν είναι αποκλειστικό του εβραϊκού πολιτισμού. Χρησιμοποιείται εδώ και χιλιάδες χρόνια στην Ινδία, σε βουδιστικούς διαλογισμούς για γαλήνη και αρμονία, και ως σύμβολο της θεάς Λακσμί στον Ινδουισμό. Στην αλχημεία, το εξάκτινο αστέρι αντιπροσώπευε την ισορροπία μεταξύ αντίθετων στοιχείων, όπως το νερό και η φωτιά.

Στο Ισλάμ, το εξάγραμμο είναι γνωστό ως «Σφραγίδα του Σολομώντα» και κοσμούσε τζαμιά και τη σημαία του Μαρόκου μέχρι το 1945. Στη συνέχεια, η χρήση του μειώθηκε λόγω της ταύτισής του με το σιωνιστικό κίνημα.

Παρά τις πολλές χρήσεις του σε διάφορους πολιτισμούς, το Αστέρι του Δαυίδ έχει πλέον καθιερωθεί ως το κύριο σύμβολο του Ισραήλ, ανεξάρτητα από την αρχική του καταγωγή.

Η δύναμη ενός συμβόλου, άλλωστε, έγκειται στο νόημα που του αποδίδει η κοινωνία.