Τραγικές ώρες για τη Δέσποινα Στυλιανοπούλου: «Δεν με βοηθάει κανείς, είμαι…»

Συγκλονίζει η Δέσποινα Στυλιανοπούλου – Η μοναχική ζωή και η απομόνωση

Η Δέσποινα Στυλιανοπούλου παραχώρησε μια συγκινητική συνέντευξη και μίλησε για το πως ζει σήμερα, εντελώς απομονωμένη και επίσης ξεχασμένη από όλους. Η αγαπημένη ηθοποιός τονίζει πως κανείς δεν την επισκέπτεται πια ενώ φοβάται να πάει σε γηροκομείο.

Είναι μία περίοδος μοναξιάς και εκτός από τη μοναξιά έχω και μία ταραχή σε όλο μου το κορμί, έχω κάτι ανασφάλειες γιατί είμαι μόνη μου.

«Έχω χάσει όλους τους φίλους μου», σημειώνει μιλώντας στο gossip-tv. Είχα κάποτε ένα αυτοκίνητο και το έδωσα. Το χάρισα και τώρα έχω μετανιώσει. Θα μπορούσα να έβρισκα ένα παιδί να το οδηγεί και να με πηγαίνει όπου θέλω. Αυτή τη στιγμή το μόνο που με σώζει λίγο είναι που γράφω το δεύτερο βιβλίο. Δυστυχώς όμως ο κόσμος είναι ψεύτικος.

Γιατί το λέτε αυτό;

Στον κόσμο αρέσει η κοροϊδία. Εδώ και καιρό έχω ειδοποιήσει την κοπέλα που γράφει και με βοηθάει και κάθε μέρα μου λέει έρχομαι αύριο, και έρχομαι αύριο, και έρχομαι αύριο και όλο ψέματα. Της τα υπαγορεύω και τα γράφει, δεν είναι ότι αυτή τα βγάζει από το κεφάλι της και τα γράφει. Έχει εξαφανιστεί η γυναίκα αυτή.

Με κοροϊδεύει εδώ και δέκα μέρες. Θα έρθω το απόγευμα, θα έρθω αύριο, θα έρθω το πρωί, θα έρθω το μεσημέρι. Κάνω υπομονή, αλλά όλη αυτή η κατάσταση με έχει εκνευρίσει. Είμαι μόνη. Έχω χάσει τους φίλους μου. Γιατί δεν είναι εύκολο να τους βρεις.

Το τηλέφωνό σας χτυπάει;

Με παίρνουν τηλέφωνο, αλλά δεν εμφανίζονται. Αλλά έχω ένα πρόβλημα τώρα που με στεναχωρεί πάρα πολύ και μου φέρνει μια ταραχή σε όλο τον κορμί και μου έρχεται να φωνάξω, δηλαδή γιατί με κοροϊδεύουν.

Δυστυχώς δεν μπορώ να το κάνω αυτό μέσα στο σπίτι μου. Τι να κάνω, την τρελή, να αρχίσω να φωνάζω, ααα και ουυυ, μέσα στο σπίτι; Προσπαθώ με κάθε τρόπο, με το διάβασμα, με το γράψιμο, με το σπίτι να καλμάρω λιγάκι το νευρικό μου σύστημα. Με ενοχλεί το ότι έχω χάσει τους φίλους μου όλους.

Έπειτα, για να πάω πρέπει να τρέχω όλο εγώ. Δεν έρχεται ένας να ξεκινήσει να έρθει σπίτι μου. Κάποτε που έκανα τα πάρτι, τα χίλια πάρτι ερχόντουσαν εδώ πέρα πάνω από 50-60 άτομα τρώγανε και πίνανε, 100 φαγητά έκανα. Τώρα έχω μείνει στο Μαρούσι μόνη, είμαι εγκλωβισμένη μέσα σε ένα σπίτι, χωρίς να έρχεται ένας άνθρωπος τώρα.

Που να πάω; Να πάω σε γηροκομείο; δεν μπορώ αυτό το πράγμα. Η Ρένα Κουμιώτη πήγε στο γηροκομείο και πέθανε. Είναι δύσκολη η κατάσταση όταν δεν έχεις έναν σύντροφο δηλαδή της ίδιας ηλικίας σχεδόν ή μεγαλύτερος ή μικρότερος, να μπαίνει ξέρω εγώ ένα ανδρικό πόδι στο σπίτι.