Βαγγέλης Ρωχάμης: «Δεν μετανιώνω τίποτα» – Η τελευταία του συνέντευξη και οι αποκαλύψεις

Ο Βαγγέλης Ρωχάμης, ο Έλληνας «Πεταλούδας» πέθανε στα 73 του χρόνια, ενώ νοσηλευόταν για ημέρες στο νοσοκομείο της Χαλκίδας.

Η τελευταία του μεγάλη συνέντευξη δόθηκε δεκαέξι χρόνια μετά την αποφυλάκισή του και 8 πριν τον θάνατό του, στο «Βράδυ» με τον Πέτρο Κωστόπουλο. Σ’ αυτό ο άλλοτε διαβόητος ληστής και μίλησε για την ιστορία της ζωής του, ενώ ξεκαθάρισε πως «δεν μετανιώνω τίποτα». Όπως άλλωστε εξήγησε «Από μικρό παιδί έβλεπα γουέστερν και μου άρεσαν οι κακοί, τα παλικάρια».

Οι θρυλικές αποδράσεις

Σε ό,τι αφορά στις θρυλικές του αποδράσεις, ο Βαγγέλης Ρωχάμης, ανέφερε: «Για να πάμε στο επισκεπτήριο περνούσαμε τουλάχιστον δέκα πόρτες. Άλλες ήθελαν κλειδιά και άλλες όχι. Όταν περνούσαμε από την γραμματεία, είδα ότι τα κλειδιά ήταν περασμένα σε ένα ταμπλό. Όταν τα είδα την πρώτη φορά, φρόντισα να έχω ένα κομμάτι πλαστελίνης μαζί μου.

Πέρναγα από εκεί – συνήθως όταν επέστρεφε από τα Δικαστήρια – και είχα χρόνο δέκα λεπτά μέχρι να έρθει η σειρά μου, έπαιρνα ένα κλειδί και μπαμ ( το έβαζε πάνω στην πλαστελίνη). Πέρασαν δέκα μήνες, ίσως και χρόνος, για να πάρω τα 5 – 6 κλειδιά που χρειαζόμουν. Τα έδινα σε κάποιον έξω και μου τα έφτιαχνε. Το να ανοίξεις όλες τις πόρτες ήταν θέμα υπομονής. Τις δύο τελευταίες τις άνοιξαν μόνοι τους, από εκεί που έφευγαν οι δικηγόροι, γιατί έτσι έφυγα. Είχα ντυθεί σαν δικηγόρος».

Ο Βαγγέλης Ρωχάμης παραδέχτηκε ότι είχε βοήθεια από κάποιον φίλο, ο οποίος του είχε ανοίξει την πόρτα πριν από την κεντρική. Όσο για τη ζωή του στις φυλακές, όπου πρωτοστατούσε στους αγώνες των κρατουμένων, αναφέρει: «Μπορούσα να οργανώνω τους κρατούμενους να είναι αγαπημένοι και διεκδικούσαμε όλοι μαζί περισσότερα δικαιώματα και καλύτερη ζωή στις φυλακές.

Μόνη εξαίρεση, οι φυλακές της Κέρκυρας…

«Το ’81 είχαμε καταλάβει επί ένα μήνα τη φυλακή. Μέχρι και τα υπόγεια ελέγχαμε» αναφέρει και εξομολογείται πως η μόνη φορά που δεν πέτυχε εξέγερση ήταν στην Κέρκυρα, όπου και κάηκε ολοσχερώς το κτίριο, χωρίς ωστόσο να τραυματιστεί κανείς από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους!»

Η μοναδική του βεντέτα με τους αστυνομικούς

Ο διαβόητος δραπέτης μίλησε και για τη μοναδική του βεντέτα με τους αστυνομικούς. Όπως είπε ο ίδιος οι ένστολοι δεν τον αντιπαθούσαν «έκαναν απλά τη δουλειά τους». Η μόνη περίπτωση όμως που θύμωσε με τους αστυνομικούς ήταν όταν η ΕΛ.ΑΣ συνέλαβε την κόρη του, όπως έλεγε ο ίδιος «για να τον εκβιάσει». «Είχα ένα μπρεν από τανκ. Έκοψα λοιπόν την οροφή μιας BMW και ξεκίνησα από τη Φυλής όπου είχα κρυμμένα αυτοκίνητα για το Χαϊδάρι».

Όπως αναφέρει ο ίδιος στη συνέχεια τον έπιασε λάστιχο και έτσι οπλίστηκε με ένα ούζι αλλά και με άλλα όπλα και χρησιμοποίησε ένα ταξί που περνούσε από το δρόμο του. «Κατέβηκα στο Χαϊδάρι και πυροβολούσα τις μαρκίζες και τα κεφάλια από κάποιες κούκλες στα μαγαζιά. Ήθελα να τους δείξω ότι μπορούσα, αλλά δεν ήθελα. Επέστρεψα το ταξί στον κάτοχό του, του άφησα και 200 χιλιάδες δραχμές και εξαφανίστηκα. Είχα στείλει το μήνυμά μου».

Τα περισσότερα που έβγαλε από ληστεία

Ο Βαγγέλης Ρωχάμης αποκάλυψε σε εκείνη τη συνέντευξή του το 2016 ότι η πιο επικερδής από τις ληστείες του ήταν μια που του απέφερε 60 εκατομμύρια δραχμές. Δήλωνε τότε πως «πλέον δεν έχει ούτε ευρώ από εκείνα τα χρήματα». «Τα έτρωγα, τα έδινα… είχα βοηθήσει παιδάκια που είχαν καψίματα και ήθελαν πλαστικές, άλλα που χρειάζονταν εγχειρίσεις. Το να είσαι κακοποιός είναι “ακριβό σπορ”. “Έπρεπε να νοικιάζω 12-13 διαμερίσματα ταυτόχρονα. Ήμουν υποχρεωμένος να πληρώνω ανθρώπους για να μου φέρνουν αυτοκίνητα, τα όπλα».

Δείτε στο παρακάτω βίντεο, αναλυτικά, ολόκληρη την τελευταία του συνέντευξη και όλα όσα αποκάλυψε

Οι γάμοι και οι γυναίκες της ζωής του

Ο Βαγγέλης Ρωχάμης από τον πρώτο του γάμο απέκτησε δύο κόρες. Τα προβλήματα που είχε όμως με το νόμο, οι φυλακές και οι αποδράσεις, έφεραν σύντομα το διαζύγιο.

Ποτέ δεν εγκατέλειψε την οικογένεια του όμως, όπως αποκαλύπτει στο newsbeast.gr η μεγάλη του κόρη Μαρία Ρωχάμη, γνωστή τραγουδίστρια η οποία έχει εμφανιστεί σε μεγάλες πίστες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης δίπλα σε σπουδαία αστέρια του πενταγράμμου όπως η Ρίτα Σακελλαρίου, ο Λευτέρης Πανταζής, ο Σταμάτης Γονίδης.

Η Μαρία η οποία δηλώνει υπερήφανη για τον μπαμπά της καθώς όπως λέει δεν έβαψε ποτέ τα χέρια του με αίμα, μας ανοίγει την καρδιά της και μας μιλάει για τα παιδικά της χρόνια, την αγάπη που έχει για τον πατέρα της, για το bullying που δέχτηκε η αδερφή της και φυσικά για την ενασχόλησή της με το τραγούδι.

Αποκαλύπτει ακόμη ότι ο διαβόητος φυγάς όταν ήταν δραπέτης μεταμφιεζόταν και πήγαινε να την ακούσει στα μαγαζιά που τραγούδαγε.

– Πώς είναι να είσαι η κόρη του Βαγγέλη Ρωχάμη;

Η κόρη του Βαγγέλη του Ρωχάμη είναι όπως όλα τα άλλα τα παιδιά και όπως όλα τα άλλα θηλυκά. Έχω τους φίλους μου, την οικογένειά μου και ζω φυσιολογικά ως κόρη του Ρωχάμη.

– Πώς πέρασες τα τα παιδικά σου χρόνια; Αντιμετώπισες προβλήματα λόγω του πατέρα σου η ίδια ή η οικογένεια σου;

Ο πατέρας μου έδρασε την εποχή του ‘70 και του ‘80. Σε αυτή την 20αετία εγώ ήμουν ένα εκκολαπτόμενο που δεν μπορούσε να έχει την άποψη και να καταλάβει αυτό το βαρύ το όνομα που έπεφτε πάνω του. Εκτός αυτού ήμουν και πολύ προστατευμένη από την οικογένειά μου. Από την μητέρα μου από τον άντρας της… γιατί μεγάλωσα με άλλη οικογένεια φυσικά. Και δεν το κατάλαβα ιδιαίτερα. Οι δικοί μου χώρισαν όταν ήμουν περίπου 5-6 ετών.

Όμως ήταν σαν ήταν ήδη χωρισμένοι άσχετα αν δεν είχαν πάρει διαζύγιο, γιατί από την στιγμή που ήταν φυλακισμένος ο πατέρας μου, η μητέρα μου μεγάλωνε τα παιδιά της εμένα και την αδερφή μου στην Αθήνα στο Νέο Κόσμο μαζί με τους γονείς της. Και η μητέρα μου ήταν πολύ μικρή και αν θες να σου πω θυμάμαι όταν έδινε εξετάσεις η μητέρα μου, εμένα με άφηνε στο πίσω θρανίο στο σχολείο όπου πήγαινε η μητέρα μου.

– Εσύ ή η αδερφή σου δεχτήκατε ποτέ bullying στο σχολείο λόγω των αποδράσεων του πατέρα σας;

– Κάποια bullying είχε δεχτεί η αδερφή μου στο σχολείο στην Αθήνα, όταν είχε γίνει μία δραπέτευση του μπαμπά και φοβήθηκαν και μάζεψε υπογραφές η γειτονιά ότι μπορεί να έρθει και να γίνει κάποιο ντου (από την αστυνομία), όχι για τον πατέρα μου ότι θα πείραζε τα παιδιά, αλλά σε συμπλοκή ανάμεσα στην αστυνομία που τον ψάχνει και τον πατέρα μου μήπως γίνει κάτι. Και όταν πήγαινε στο σχολείο η αδερφή μου γινόταν όλη αυτή η συζήτηση και τα παιδιά δεν την πλησίαζαν.

– Ο πατέρας σου ερχόταν στα μαγαζιά που τραγούδαγες να σε δει;

Συνέχεια ερχόταν ναι. Και ως δραπέτης που ήταν και ως ελεύθερος γιατί δεν ήταν πάντα μέσα.

– Περιέγραψέ μας πώς ερχόταν να σε δει ενώ ήταν δραπέτης από τη φυλακή.

Όταν ήταν δραπέτης έβαζε τα μουστάκια του, τις περούκες του, τα έτσι του και ερχότανε. Μου είχε κάνει και έκπληξη και τον είχα καταλάβει αλλά συνήθως ενημερωνόμουν.

– Πώς αντιμετώπιζαν οι συνάδελφοί σου το γεγονός πως ήσουν κόρη του Ρωχάμη;

Στο μουσικό κομμάτι ή στης νύχτας το κομμάτι, με βοήθησε πολύ γιατί υπήρχε σεβασμός προς το όνομά του, με βλέπανε με αξιοπρέπεια, δεν κοιτούσαν να με φάνε ας πούμε… να μην πληρωθώ, διάφορα που συμβαίνουν στη δουλειά μας. Καλύτερα προγράμματα, προτάσεις. Ήταν καλά.

Ωστόσο όπως μας αποκάλυψε, επιφυλακτικοί απέναντι της ήταν συνάδελφοι της από άλλες δουλειές που έκανε, όπως όταν εργάστηκε σε εργοστάσιο ανακύκλωσης, ως αντιπρόσωπος σούπερ μάρκετ ή στον τομέα που έχει σπουδάσει ως καθηγήτρια αισθητικής.

Με δυσκόλεψε πολύ το όνομά μου στον πρωινό κόσμο τον επαγγελματικό. Αυτοί ήταν αρκετά καχύποπτοι θα σου πω. Δεν ξέρω τον λόγο. Όμως οι άνθρωποι που δούλεψα μαζί τους, μέχρι σήμερα αν πας να τους μιλήσεις, πιστεύω ότι θα σου πουν τα καλύτερα. Δηλαδή έχω ανταμειφθεί από τον φόβο που είχαν, τους έχω κερδίσει με την ευγένεια και έτσι όλα καλά.

– Κλείνοντας, πώς θα χαρακτήριζες τον Βαγγέλη Ρωχάμη με τρεις λέξεις;

Είναι πεισματάρης. Πάρα πολύ πεισματάρης, υπομονετικός. Πολύ υπομονετικός και αγαπησιάρης, τον αγαπάνε όλοι.