‘Βόμβα’: Ποιός κρύβεται πίσω από τον θάνατο του γιού του Αριστοτέλη Ωνάση, Αλέξανδρου;

Η αμοιβή του 1.000.000 δολαρίων παραμένει σε ισχύ έως σήμερα. Με αυτό το ποσό είχε επικηρύξει ο Αριστοτέλης Ωνάσης τους «δολοφόνους» του μονάκριβου γιου του, Αλέξανδρου. Ο οποίος έχασε τη ζωή του σε αεροπορικό δυστύχημα στις 22 Ιανουαρίου του 1973. Το θανάσιμο μυστικό της τελευταία πτήσης του «χρυσού» κληρονόμου αναφέρει πως στο πηδάλιο δεν ήταν αυτός.

Μια εκπαιδευτική πτήση ρουτίνας απέβη μοιραία για τον 25χρονο διάδοχο της οικονομικής αυτοκρατορίας του Έλληνα μεγιστάνα. Η τραγωδία αποδείχτηκε τραύμα ανεπανόρθωτο για τον άνθρωπο που μεσουρανούσε τότε στο παγκόσμιο εφοπλιστικό και επιχειρηματικό στερέωμα.

Στην εσπευσμένη πτήση απ’ τη Νέα Υόρκη στην Ελλάδα, ο Ωνάσης πήρε μαζί του τρεις κορυφαίους Αμερικανούς νευροχειρουργούς. Την ίδια ώρα το γραφείο του στο Λονδίνο ναύλωνε αεροπλάνο με προορισμό την Αθήνα, με μοναδικό επιβάτη τον ξακουστό Άγγλο νευροχειρουργό Άλαν Ρίτσαρντσον.

Ο Αλέξανδρος είχε μεταφερθεί, με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, αρχικά στο νοσοκομείο της αμερικανικής βάσης του Ελληνικού και από εκεί στο ΚΑΤ, σε κωματώδη κατάσταση.

Το μεσημέρι της 23ης Ιανουαρίου οι γιατροί εξέτασαν για τελευταία φορά τον Αλέξανδρο και αργά το απόγευμα ο Αριστοτέλης ενημερώθηκε ότι «δεν υπάρχει καμία ελπίδα ζωής». Λίγα λεπτά αργότερα ο πατέρας έδωσε εντολή στους γιατρούς να βγάλουν τα σωληνάκια για να επέλθει ταχύτερα το αναπόφευκτο.

Εγκληματική ενέργεια

Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες συνετρίβη το αμφίβιο αεροσκάφος «Piaggio 136» παραμένουν, μάλιστα, μυστήριο μέχρι σήμερα. Ο Αριστοτέλης ήταν πεπεισμένος έως το τέλος της ζωής του ότι o γιος του έπεσε θύμα εγκληματικής ενέργειας. Οι θεωρίες συνωμοσίας ενέπλεξαν τη CIA, τη χούντα των συνταγματαρχών, ακόμα και το Σταύρο Νιάρχο.

Ο Αλέξανδρος, που είχε πάθος με τα αεροπλάνα, πέταγε έως τότε με το «Piaggio 136», με κυβερνήτη τον έμπειρο Άγγλο πιλότο Ντόνλορ Μακ Γκρέγκορ. Στα τέλη του ’72 όμως προέκυψε η ανάγκη αντικατάστασης του τελευταίου για λόγους υγείας. Για λογαριασμό του προϊσταμένου του, ο γενικός διευθυντής της εταιρίας Παύλος Ιωαννίδης αναζήτησε, μέσω αγγελιών τον πιλότο που θα έπαιρνε θέση πλάι στον Αλέξανδρο.

«Εκλεκτός» ήταν ο Αμερικανός Ντόναλντ Μακ Κάσκερ, test-pilot του Ναυτικού των ΗΠΑ, που είχε εμπειρία χιλιάδων ωρών πτήσεων. Ούτε μία όμως με «Piaggio». Εκείνη η πτήση στο Ελληνικό είχε προγραμματιστεί για να μάθει ο Μακ Κάσκερ το αεροσκάφος, παρουσία και του Αλέξανδρου και του Μακ Γκρέγκορ.

Η μοιραία πτήση

Μετά τη δοκιμαστική πτήση με το νέο πιλότο, το Piaggio επρόκειτο να προσθαλασσωθεί κοντά στον Πόρο και μετά θα πέταγε στο Σκορπιό για να «δέσει» στη θαλαμηγό «Χριστίνα», που θα έφευγε για Καραϊβική. Γύρω στις 3.00 το μεσημέρι οι τρεις τους μπήκαν στο αεροπλάνο. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, χειριστής ήταν ο Αλέξανδρος Ωνάσης, που καθόταν στη δεξιά πλευρά του πιλοτηρίου, δίπλα του ο Μακ Κάσκερ και πίσω ο Μακ Γκρέγκορ.

Μετά από τροχοδρόμηση λίγων δευτερολέπτων, το αεροπλάνο σηκώθηκε και αμέσως έκλινε προς τα δεξιά, με αποτέλεσμα να χτυπήσει η δεξιά πλευρά του στο έδαφος. «Το αεροπλάνο έσκασε στο διάδρομο και μετά άρχισε, λόγω της αρχικής φοράς, να περιστρέφεται χτυπώντας συνεχώς στο τσιμέντο, μετατρέποντας την άτρακτο σε άμορφη μάζα από σίδερα. Σε μια θανατηφόρο δίνη», κατέθεσε το Μάρτη του ’73 στον ανακριτή ο ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας Παύλος Ζουλάκης.

Γιατί όμως το αεροπλάνο παρουσίασε αυτή τη μοιραία κλίση σε λίγα μέτρα ύψος; Ποια ήταν η αιτία του τραγικού δυστυχήματος;

Για τους λόγους συντριβής του Piaggio 136 έχουν εκδοθεί τρία «ομοιόμορφα» πορίσματα. Η Επιτροπή Διερευνήσεως Ατυχημάτων της Πολιτικής Αεροπορίας, η Επιτροπή της Πολεμικής Αεροπορίας, και η μελέτη του Βρετανού εμπειρογνώμονα Ανταμ Β. Χάντερ, τον οποίο όρισε η πλευρά του Αριστοτέλη Ωνάση, συνέκλιναν στο ίδιο συμπέρασμα:

Τα συρματόσχοινα των πηδαλίων ήταν δεμένα ανάποδα και όταν ο Αλέξανδρος προσπάθησε να κάνει μια διορθωτική κίνηση, λόγω ενός πλάγιου ανέμου ­ από τη δεξιά πλευρά ­ του αεροσκάφους, αντί να στραφεί προς τα αριστερά, έκανε περαιτέρω δεξιά κλίση και άρχισε η πτώση.

Ποιος έδεσε ανάποδα τα συρματόσχοινα;

Η τελευταία πτήση του αμφίβιου αεροσκάφους, πριν από τη μοιραία της 22ας Ιανουαρίου 1973, είχε γίνει σχεδόν τέσσερις μήνες πριν. Το αεροπλάνο πετούσαν κατά διαστήματα, εκτός του Ωνάση, ο συνεργάτης του Στέφανος Μαγκλάρας και ο Μακ Γκρέγκορ. Τους τελευταίους τέσσερις μήνες όμως ήταν ακινητοποιημένο στη μέση της πίστας του αεροδρομίου.

Στο πλαίσιο της συντήρησης του αεροσκάφους αφαιρέθηκαν στις 15 Νοεμβρίου τα χειριστήρια και τα συρματόσχοινά τους, τα οποία αλλάχθηκαν, μάλιστα. Δέκα ημέρες αργότερα, δηλαδή δύο μήνες πριν από τη μοιραία πτήση, έγινε η επανατοποθέτηση των καινούριων. Ήταν άραγε τότε που έγινε το… λάθος;

Ο άνθρωπος που είχε αναλάβει τη σχετική εργασία ήταν ο 46χρονος εμπειρικός μηχανικός της Ολυμπιακής Αεροπορίας Δημήτριος Πιπεράκης. Στο απολογητικό υπόμνημά του εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι δεν έκανε καμία εσφαλμένη εργασία και ότι είχε συνδέσει, μάλιστα, κανονικά τα συρματόσχοινα. Αφήνοντας ταυτόχρονα υπονοούμενα για ενδεχόμενο σαμποτάζ στο Piaggio 136.

Τη βεβαιότητα για την ορθή τοποθέτηση των πηδαλίων είχε εκφράσει και ο 26χρονος τότε μηχανικός Νικόλαος Προνοΐτης. «Μόλις πληροφορηθήκαμε τα περί αντίθετης σύνδεσης των συρματόσχοινων αρχίσαμε να πειραματιζόμαστε στο «αδελφό» αεροπλάνο του Piaggio. Σας πληροφορώ ότι ήταν αδύνατο να συνδέσουμε ανάποδα τα συρματόσχοινα, γιατί αυτά έχουν σταθερό μήκος και όταν επιχειρήσεις να τα περάσεις σταυρωτά και όχι παράλληλα στις τροχαλίες δεν φτάνουν στο μήκος».

Αυτή είναι προφανώς μια μαρτυρία που ευνοεί το σενάριο του σαμποτάζ. Σημαίνει πιθανόν ότι για να συνδεθούν ανάποδα τα συρματόσχοινα θα έπρεπε κάποιος να τα «επεκτείνει»…

Η μυστήρια εξαφάνιση του Μακ Κάσκερ

Ένα ακόμη περίεργο γεγονός είναι ότι μετά το δυστύχημα ο Μακ Κάσκερ εξαφανίστηκε από προσώπου Γης. Τόσο αυτός, όσο και ο Μακ Γκρέγκορ βγήκαν από το αεροσκάφος μετά τη σύγκρουση με μερικά κατάγματα.

Ο Μακ Κάσκερ δεν μίλησε, μάλιστα, ποτέ για την υπόθεση. Επέστρεψε στις ΗΠΑ και έκτοτε δεν έχει δώσει σημεία ζωής. Μοναδική «παρουσία» του το απολογητικό υπόμνημα που απέστειλε τον Ιούνιο του 1973 στον ανακριτή. Όπου αρνείτο οποιαδήποτε κατηγορία για «πλημμελή έλεγχο των χειριστηρίων του αεροσκάφους».

Η απουσία του Αμερικανού πιλότου ήταν ένας από τους βασικούς λόγους που η δική πήρε διαδοχικές αναβολές. Και εν τέλει πραγματοποιήθηκε σχεδόν πέντε χρόνια αργότερα μετά το συμβάν, το Νοέμβρη του ’77. Κατηγορούμενοι ήταν, μάλιστα, επτά μηχανικοί της Ολυμπιακής και ο «φαντομάς» Μακ Κάσκερ.

Αίσθηση προκάλεσε τότε, μάλιστα, ο ισχυρισμός ενός εκ των δικηγόρων των κατηγορούμενων. Σύμφωνα με αυτόν η σύγκρουση προήλθε από λάθος του (κουρασμένου από το πολύωρο ταξίδι από τις ΗΠΑ προς την Αθήνα) Μακ Κάσκερ. Ο δικηγόρος υποστήριξε ότι κυβερνήτης του αεροσκάφους ήταν ο Αμερικανός. Ο οποίος αγνοώντας, μάλιστα, τις ιδιαιτερότητες του αεροσκάφους, σήκωσε, αντί των μοχλών του τροχού, τον μοχλό των πτερυγίων του αεροπλάνου. Με αποτέλεσμα την απότομη κλίση του αεροσκάφους.

Παράλληλα, ένας από τους μηχανικούς της Ολυμπιακής, που ήταν παρών στη διαδικασία της απογείωσης, εκτίμησε ότι «μόνο ο Μακ Κάσκερ ήξερε τι πραγματικά συνέβη εκείνες τις λίγες στιγμές στον αέρα. Μόνο αυτός ξέρει γιατί σκοτώθηκε ο Αλέξανδρος»