Η Ρένια Λουιζίδου ήταν άκρως αποκαλυπτική σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εκπομπή “Δύο στη Μία”, όπου μίλησε για τους κινδύνους που ελλοχεύει η ενασχόληση με το Διαδίκτυο.
«Την ευκολία που έχουμε να πούμε οτιδήποτε ο ένας για τον άλλον στο Διαδίκτυο κυρίως ανώνυμα και να γίνει ένα θέμα και να βρεθείς απολογούμενος. Εγώ ψοφάω για το Διαδίκτυο, είμαι στο όριο του εθισμού. Να διαβάσω ειδήσεις, τα sites. Social δεν έχω, γιατί φοβάμαι.
Με την έννοια ότι δεν ξέρω αν μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου και να κρατήσω τις αποστάσεις που πρέπει. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα βγάζω τόσες φορές φωτογραφίες τον εαυτό μου», δήλωσε αρχικά η Ρένια Λουιζίδου.
«Μια ζωή το θέμα ήταν η παραβίαση της ιδιωτικότητάς μας και το δείχνουμε τώρα από μόνοι μας αυτό. Τι μανία είναι αυτή να λέμε πώς ήμουν όταν ήταν να πεθάνω από μια ασθένεια, πώς όταν έχασα τον πατέρα μου; Δεν αισθάνομαι ότι θέλω να τα μοιράζομαι αυτά δημόσια», συνέχισε η ταλαντούχα ηθοποιός.
«Με ακολουθεί το παρατσούκλι. Ούτε που μου είχε περάσει από το μυαλό, ούτε το είχα φανταστεί ποτέ. Το είπε μια μέρα ο Γιάννης (Μπέζος) στο γύρισμα πάνω. Συνειδητοποιήσαμε στον δρόμο ότι το «τσίμπησε» ο κόσμος. Το ξανάπε, ξανάπε και έμεινε. Οι “Απαράδεκτοι” γυρίζονταν σε τέτοιο κλίμα που κάθε επεισόδιο ήταν και από μια κουλαμάρα. Το επεισόδιο με την ποιήτρια, τη Βάνα Παρθενιάδου.
Μας διάβαζε ποιήματα και έπρεπε εμείς, να κάνουμε τους αναίσθητους και να τρώμε με τα χέρια σουβλάκια. Δεν ήξερα σε τι αντιστοιχεί αυτό και πως πρέπει να προφυλαχθώ. Πεινούσαμε με τον Βλάση και πήγαμε και φάγαμε πριν από το γύρισμα. Ξεκινάει το γύρισμα, μας πιάνουν καμιά 20αριά φορές τα γέλια και σταματάμε και πάμε ξανά από την αρχή την σκηνή, με αποτέλεσμα να φάμε καμιά 20αριά φορές με βουλιμία σουβλάκια και να καταλήξει σε εμετό αυτό το πράγμα. Έλεγα θα πεθάνω από σουβλάκια.
Δεν ήξερα ότι όταν έχεις να γυρίσεις σκηνή φαγητού δεν τρως ποτέ πριν, γιατί δεν ξέρεις πόσες φορές θα χρειαστεί να την ξαναγυρίσεις. Πρέπει να έφαγα εκείνη την ημέρα και 50 σουβλάκια!» είπε για το περιβόητο επεισόδιο «Ποιητική βραδιά» και συνέχισε: «ήταν εξωφρενικό για την εποχή και την επιτυχία που σημείωσε ότι παιζόταν η σειρά από τέσσερις ηθοποιούς που δεν ήταν πρωταγωνιστές, ο πιο γνωστός ήταν ο Βλάσσης» υπογράμμισε.
Χορηγούμενο
