Ο Γιώργος Νταλάρας είχε παραχωρήσει συνέντευξη στην Έλενα Κατρίτση πριν καιρό, κάνοντας μια αποκάλυψη «βόμβα», καθώς αναφέρθηκε για πρώτη φορά στη γυναίκα που έμεινε μαζί της μέχρι τα 33 του.
Δείτε επίσης την αποκάλυψη του Γιώργου Νταλάρα για το πόσα παιδιά έχει.
Οι αποκαλύψεις του Γιώργου Νταλάρα για τα παιδικά του χρόνια
Από γειτονιά σε γειτονιά ήταν η ζωή του ως παιδί, ένας μικρός εσωτερικός μετανάστης, που κάθε φορά που πήγαινε να ριζώσει, η οικογένεια έφευγε κι εκείνος έπρεπε να ξεκινήσει από την αρχή. «Είμαι ένα παιδί που ξεκίνησε χωρίς στον ήλιο μοίρα. Είχα μια αλλόκοτη παιδική ζωή αλλά ήμουν ευτυχισμένος…
Παιδάκι 7-8 χρόνων έπαιρνα το λεωφορείο και πήγαινα από την Άνω Δάφνη στην Ακαδημίας, 1.20 δραχμές έκανε το εισιτήριο, δούλευα και σε ένα καφενείο. Πήγαινα τους καφέδες και τα κατάφερνα καλά. Ένα παιδάκι σβέλτο που έκανε και κόλπα με τον δίσκο. Τον γύριζα έτσι που δεν χυνόταν ο καφές και το νερό. Και μου έδιναν ένα δίφραγκο όταν το πετύχαινα».
Η αποκάλυψη του Γιώργου Νταλάρα για τη μητέρα του, Σουλτάνα Χριστοδούλου
«Η μητέρα μου ήταν μια ηρωίδα που δύσκολα ξεχνάς. Εγώ ήμουν πολύ συνδεδεμένος με εκείνη, γι’ αυτό και έζησα μαζί της μέχρι που έγινα 33 χρόνων.
Είχαν αλλάξει τα πράγματα, είχε έρθει και ο Χρήστος κοντά μας όταν έφυγε από το ορφανοτροφείο. Όταν βελτιώθηκαν τα οικονομικά μας, μπόρεσα να πάρω ένα σπίτι στον αδερφό μου και άλλο ένα στη μητέρα μου για να ζήσει τα υπόλοιπα χρόνια της.
Νομίζω ότι ο καημός της ήταν ότι άλλαζα και γινόμουν πιο αυστηρός και δύσκολος. Αλλά ήταν λογικό γιατί δεν μπορούσα να τα επεξεργαστώ όλα. Ήμουν ένα κλαράκι και παρίστανα το πλατάνι…»
Η εξομολόγηση για τη σύζυγό του, Άννα Νταλάρα
«Πρέπει να παραδεχθώ πως η Άννα θυσιάστηκε για μένα. Θυσίασε πράγματα που θα μπορούσε να κάνει. Είμαστε λίγο αντίθετοι άνθρωποι, σε όλα τα επίπεδα. Με πίστεψε και με βοήθησε πάρα πολύ.
Όταν τη γνώρισα ήταν ένα φωτεινό πλάσμα και αυτό με κέρδισε. Τώρα που πέρασαν όμως τα χρόνια, νομίζω ότι της άξιζε κάτι καλύτερο, ότι η Άννα είναι ένα κορίτσι που θα έπρεπε να έχει παντρευτεί έναν πρίγκιπα. Και όχι έναν αλήτη που παίζει και λίγο μπουζουκάκι».
Χορηγούμενο